Konfederacja bełska – Wikipedia, wolna encyklopedia

Konfederacja bełska zawiązana 21 lipca 1572, wkrótce po śmierci króla Zygmunta II Augusta. Jednym z jej przywódców był Jan Zamoyski (wtedy starosta bełski). Konfederacja, pod przywództwem Zamoyskiego, popierała system reprezentacyjny podczas wolnej elekcji. Początkowo miała poparcie w województwach ruskim, podolskim, kijowskim i sandomierskim.

Koncepcja systemu reprezentacyjnego wkrótce utraciła poparcie, zastąpiona przez system elekcji bezpośredniej (elekcja viritim).

O ile sama konfederacja nie miała w kontekście historycznym wielkiego znaczenia, była miejscem, gdzie zaczęła się legenda Zamoyskiego jako popularnego polityka – „trybuna szlachty”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Sławomir Leśniewski: Jan Zamoyski - hetman i polityk (in Polish). Bellona 2008, s. 23-24.