Kongregacja – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kongregacja (łac. congregatio – zebranie, towarzystwo):

typ katolickiego zgromadzenia zakonnego, w którym składane są jedynie proste śluby
grupa klasztorów w ramach jednego zakonu
ważniejszy zjazd duchownych
wspólnota religijna osób świeckich
jednostka administracji Stolicy Apostolskiej odpowiadająca świeckiemu ministerstwu. Powołuje ją do życia papież celem nadzoru i załatwiania poszczególnych spraw jako pomoc w kierowaniu Kościołem katolickim.
Kongregacja (fr. La Congrégation) – jedna z kongregacji, która została utworzona 2 lutego 1801 przez ojca Jean-Baptiste Bourdier-Delpuits.
Kongregacja Kupiecka – reprezentacja kupców Wolnego Miasta Krakowa

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]