Dykasteria Spraw Kanonizacyjnych – Wikipedia, wolna encyklopedia

Dykasteria Spraw Kanonizacyjnych zwana również Dykasterią Do Spraw Świętych (łac. Dicasterium de causis sanctorum) – wchodzi w skład Kurii Rzymskiej jako aparat administracyjny i jest jedną z dziewięciu kongregacji działającej przy Stolicy Apostolskiej. Do jej spraw należy piecza nad procesami kanonizacyjnymi i beatyfikacyjnymi. Rozpatruje wnioski o beatyfikację i kanonizację, a następnie bada przebieg życia i pisma kandydatów, weryfikuje i zabezpiecza relikwie. Do jej obowiązków należy również dokładne sprawdzenie i zbadanie cudów, jakie stać się miały za przyczyną osób, które miały zostać kanonizowane.

W latach 1969–2022 Dykasteria działała jako Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych[1].

Dykasteria składa się z trzech sekcji, określonych konstytucją[2]:

  • prawnej
  • ogólnej pomocy wiary
  • historycznej

Obecny zarząd Dykasterii[edytuj | edytuj kod]

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kongregacja ma swoje początki w roku 1588, kiedy papież Sykstus V powołał na mocy bulli[3] Kongregację ds. Obrzędów, która zajmowała się m.in. sprawami świętych i procesami kanonizacyjnymi. Dopiero w 1969 roku papież Paweł VI w konstytucji apostolskiej[2] rozdzielił Kongregację ds. Obrzędów na dwie odrębne: Kongregację ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów (łac. Congregatio de Cultu Divino et Disciplina Sacramentorum) oraz Kongregację Spraw Kanonizacyjnych.

Obecny proces kanonizacyjny[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Proces kanonizacyjny.

Droga procesu prowadzącego do uznania danej osoby za świętą lub błogosławioną określona jest zasadami podanymi w konstytucji aspostolskiej Divinus perfectionis Magister. Zawarte tam nowe ustawodawstwo dotyczące tych procesów opisuje dwa etapy:

  • postępowanie diecezjalne
  • postępowanie Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych

Przed etapem diecezjalnym dojść musi do inicjacji i zapoczątkowania procesu przez jakąś osobę (biskupa, księdza lub nawet samych wiernych). Wyznacza się postulatora, do którego zadań należy dokładne zbadanie warunków potrzebnych do rozpoczęcia procesu. Życie kandydata, jak i okoliczności śmierci, nie mogą budzić żadnych zastrzeżeń. Konieczne jest również potwierdzenie dokonanego przynajmniej jednego cudu oraz udowodnienie, iż kandydat odbiera kult prywatny[4].

Gotowy wniosek wraz z potwierdzeniem wymienionych warunków trafia do biskupa, a po rozpatrzeniu go – do Dykasterii.

Dotychczasowy zarząd Dykasterii[edytuj | edytuj kod]

Prefekci Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych (od 1969)[edytuj | edytuj kod]

Prefekci Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych (od 2022)[edytuj | edytuj kod]

Sekretarze[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Konstytucja Apostolska "Sacra Rituum Congregatio". opoka.org.pl. [dostęp 2022-06-12]. (pol.).
  2. a b Konstytucja apostolska Sacra Ritum Congregatio
  3. Bulla papieska Immensa Aeterni Dei
  4. Cytat za: Gazeta.pl

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]