Kontrast równoczesny – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kontrast równoczesny – złudzenie optyczne polegające na tym, że barwa i jasność postrzeganego obiektu zależy od tła, na którym obiekt jest umieszczony. W kwestii barwy oglądany obiekt ma tendencję do przyjmowania barwy dopełniającej do barwy otoczenia i odwrotnie, np. kolor czerwony wydaje się mocniejszy, gdy zostanie umieszczony na zielonym tle.

• Przykłady
• 
  Szare kwadraty mają taką samą jasność, ale kwadrat otoczony czernią wydaje się jaśniejszy od tego, który otoczony jest bielą.
• 
  Szary pasek wydaje się zmieniać odcień od jaśniejszego do ciemniejszego, gdy w rzeczywistości cały ma jednakowy odcień.
• 
  Pola A i B w następnych przykładach są tego samego koloru, choć pole B wydaje się zdecydowanie jaśniejsze.
• 
  Animacja opisanej obok sytuacji.

• kontrast następczy

• Simultaneous Contrast: Chromaticity (ang.) na stronie The University of British Columbia.
• Kontrast równoczesny w Encyklopedii Gutenberga.