Kopalnia Węgla Kamiennego Adam – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szkic lokalizacji kopalni tenczyńskich w obrębie kopalni (Szlak Dawnego Górnictwa - Przystanek IX - tablica informacyjna)
Głębokość kopalni Adam (do 1,8m)

Kopalnia Węgla Kamiennego Adamkopalnia węgla kamiennego w Tenczynku na północny zachód od kopalni Kmita, przy południowych stokach góry Buczyna (ul. Pod Buczyną). Kopalnia funkcjonowała w latach 1796–1863 i była to jedna z pierwszych kopalni tenczyńskich.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Kopalnia powstała w 1796 jako kopalnia odkrywkowa eksploatująca 10 pokładów warstw brzeżnych. Pierwotnie własność Lubomirskich, a następnie Potockich. Nazwa nadana na cześć właściciela, hr. Adama Potockiego. Po 1821, w związku z powstaniem w Tenczynku hut cynku, nastąpił znaczny wzrost wydobycia. W 1848 pozyskanie węgla wynosiło ok. 700 t (6855 korcy). Eksploatacja była prowadzona w obszarach najpłytszego występowania węgla pod cienkim nadkładem czwartorzędowym. Miąższość pokładu wynosiła do 1,8 m. Odwadnianie prowadzono sztolnią (tzw. Stara Sztolnia) biegnącą do tektonicznego Rowu Krzeszowickiego[1].

W 1863 kopalnia została zlikwidowana[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jerzy Górecki, Edyta Szwed, Możliwości geoturystycznego wykorzystania obiektów dawnego górnictwa węglowego w okolice Krzeszowic, „Prace Naukowe Instytutu Górnictwa Politechniki Wrocławskiej” (117), 2006 [dostęp 2021-06-22] [zarchiwizowane z adresu 2018-04-22].
  2. Jerzy Jaros: Słownik historyczny kopalń węgla na ziemiach polskich. Katowice: Śląski Instytut Naukowy, 1984, s. 20. ISBN 83-00-00648-6.