Kopyczyńce – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kopyczyńce
Копичинці
ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Ukraina

Obwód

 tarnopolski

Rejon

czortkowski

Powierzchnia

3,5 km²

Wysokość

340 m n.p.m.

Populacja (2017)
• liczba ludności


6748[1]

Nr kierunkowy

+380-3557

Kod pocztowy

48260

Położenie na mapie obwodu tarnopolskiego
Mapa konturowa obwodu tarnopolskiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Kopyczyńce”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Kopyczyńce”
Ziemia49°06′N 25°54′E/49,100000 25,900000
Strona internetowa
Położenie na mapie województwa tarnopolskiego do roku 1939

Kopyczyńce[2] (ukr. Копичинці) – miasto w obwodzie tarnopolskim Ukrainy, w rejonie czortkowskim[3] nad rzeczką Niczławą. W 1921 r. (spis) 8146 mieszkańców. Zamieszkane do 1944 r. głównie przez Polaków, Ukraińców i Żydów.

Znajduje się tu stacja kolejowa Kopyczyńce, węzeł linii TarnopolBiała Czortkowska i Husiatyn – Kopyczyńce.

Kalendarium[edytuj | edytuj kod]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

Urodzeni[edytuj | edytuj kod]

Pobliskie miejscowości[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2017 року. Державна служба статистики України. Київ, 2017. стор.65.
  2. Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 28 lutego 1937 r. o ustaleniu urzędowych nazw miast (M.P. z 1937 r. nr 69, poz. 104).
  3. Постанова Верховної Ради України від 17 липня 2020 року № 807-IX „Про утворення та ліквідацію районів” [online], Офіційний вебпортал парламенту України [dostęp 2023-03-12] (ukr.).
  4. a b Kopyczyńce [online], www.rkc.lviv.ua [dostęp 2023-02-18].
  5. Carte nouvelle des Royaumes de Galizie et Lodomerie avec le District de Bukowine, Augsburg po 1772.
  6. Carte Generale de l’Atlas des Roiaumes Galicie et Lodomerie divisés en 19 Cercles avec la Buckowina, 1786.
  7. „Czas” nr 243, Kraków 22 października 1862, s. 3.
  8. M.P. z 1925 r. nr 160, poz. 717.
  9. Henryk Komański, Szczepan Siekierka, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie tarnopolskim 1939-1946, wyd. 2, Wrocław: Nortom, 2006, s. 236–237, ISBN 83-89684-61-6, ISBN 978-83-89684-61-5, OCLC 156875487.
  10. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.
  11. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  12. Roman Aftanazy, Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 7: Województwo ruskie, Ziemia Halicka i Lwowska, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1995, s. 88–89, ISBN 83-04-04229-0, ISBN 83-04-03701-7 (całość).
  13. Grzegorz Rąkowski, Paweł Luboński, Podole. Przewodnik po Ukrainie Zachodniej. Część II, Pruszków: Rewasz, 2006, s. 190, ISBN 83-89188-46-5, OCLC 69287000.
  14. KOPYCZYŃCE. Kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny (1763 – 1803). Tarnopolski obw., Czortkowski r-n (Husiatynski r-n) | Kościoły i kaplice Ukrainy [online], www.rkc.in.ua [dostęp 2023-02-18].
  15. Jerzy Petrus, Ponowna strata [online].
  16. Jerzy Kowalczyk, Świątynie i klasztory późnobarokowe w archidiecezji lwowskiej [w] Rocznik Historii Sztuki, 2003, Nr XXVIII, s. 206.
  17. Kościół rzymskokatolicki na terenie obwodu tarnopolskiego w latach 1945–1991. Część 4 [online], Nowy Kurier Galicyjski, 24 września 2021 [dostęp 2023-02-18] (pol.).
  18. Мефодий (Кудряков). [dostęp 2012-12-21]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-21)].
  19. Zapomniany trener Śląska Wrocław [online], slaskwroclaw.pl, 20 maja 2009 [dostęp 2023-02-18].
  20. Katyń 1940, OBRUBAŃSKI [online], Katyń 1940 [dostęp 2023-02-18] (pol.).
  21. Nekrolog w Gazecie Wrocławskiej, 24 II 2017, strona 12.
  22. Kalendarium [online], www.dziennikteatralny.pl [dostęp 2023-02-18].
  23. Zobacz http://www.wasylkowce.kunicki.net.pl/.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]