Krążowniki ciężkie typu Deutschland – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krążowniki ciężkie typu Deutschland
Ilustracja
"Deutschland" (1936)
Kraj budowy

 III Rzesza

Użytkownicy

 Kriegsmarine

Stocznia

Kriegsmarinewerft Wilhelmshaven

Wejście do służby

1933

Zbudowane okręty

3

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 10 600 długich ton (10 800 t)
pełna: 14 290 długich ton (14 520 t)

Długość

186 m

Szerokość

21,69 m

Zanurzenie

7,25 m

Uzbrojenie

6 × 28 cm
8 × 15 cm
3 × 8,8 cm
8 × 53,3 cm wt.

Zatonięcie "Admiral Graf Spee"

Krążowniki typu Deutschland – seria 3 niemieckich krążowników ciężkich zbudowanych na początku lat trzydziestych XX w., początkowo klasyfikowanych w Niemczech jako okręty pancerne (Panzerschiffe), później jako krążowniki ciężkie (od 25 listopada 1939). Popularnie znane są jako "pancerniki kieszonkowe" – określenie to zostało nadane jako ironiczne przez ówczesną prasę angielską (ang.: pocket battleship), gdyż były to pierwsze duże okręty pancerne, o wyporności 11.500 t, zbudowane w Niemczech po I wojnie światowej zastępujące stare pancerniki, łączące niektóre cechy krążowników i pancerników (Niemcom po I wojnie światowej wolno było budować okręty jedynie do wyporności 10.200 ton, zupełnie nieadekwatnej w tym okresie)[1].

Tak znaczne ograniczenie wagi okrętu uzyskano dzięki zastosowaniu spawania elektrycznego i lekkich stopów w kadłubie, a przede wszystkim dzięki użyciu nowych gatunków stali o znacznie większej wytrzymałości, pozwalających na zastosowanie cieńszego pancerza przy zachowaniu wysokiej odporności na przebicie. Mimo to ograniczenie wyporności do 10 000 ton zostało przekroczone i wyporność konstrukcyjna wyniosła 11 700 ton[2][3].

Przy wymiarach krążownika ciężkiego, okręty te posiadały wyjątkowo silną artylerię kalibru 280 mm umieszczonych po trzy w dwóch artyleryjskich wieżach pancernych, chociaż słabszą niż na pancernikach tego okresu. Okręty te miały słabsze opancerzenie (80 mm pas burtowy), ale za to duży zasięg, uzyskany dzięki zastosowaniu silników spalinowych w miejsce turbin parowych[4][5][6].

Pancerniki kieszonkowe:

Położenie stępki 5 lutego 1929 pod pierwszy z okrętów typu Deutschland i ukończenie z wcieleniem 6 stycznia 1936 do służby w Kriegsmarine trzeciego z okrętów zamknęło pierwszy etap powojennej odbudowy niemieckiej marynarki wojennej[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maciej S. Sobański, Pancerniki typu „Deutschland”., wyd. I, Tarnowskie Góry: Wydawnictwo „Okręty Wojenne”, 2010, ISBN 978-83-945659-1-6.