Krzysztof Kucharczyk – Wikipedia, wolna encyklopedia

Krzysztof Kucharczyk
Data i miejsce urodzenia

7 maja 1957
Wrocław

Zawód, zajęcie

strzelec, inżynier, trener

Alma Mater

Politechnika Wrocławska

Krzysztof Kucharczyk (ur. 7 maja 1957 we Wrocławiu[1]) – polski strzelec, inżynier i trener sportowy, medalista mistrzostw świata i Europy, olimpijczyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako zawodnik trenował w klubie sportowym Śląsk Wrocław, największe sukcesy odnosił w strzelaniu z pistoletu szybkostrzelnego. W 1994 wywalczył indywidualne i drużynowe mistrzostwo świata, w 1991 został mistrzem Europy w drużynie. Wywalczył także srebrne medale mistrzostw Europy – w 1987 indywidualnie i w 1989 drużynowo, a w 1987 również brązowy medal mistrzostw Europy. W 1999 zajął pierwsze miejsce w finałowych zawodach Pucharu Świata w Monachium[1][2]. Zdobył też trzy medale (dwa srebrne, jeden brązowy) mistrzostw Europy juniorów w drużynie, a także jedenaście tytułów mistrza Polski[1]. W zawodach międzynarodowych startował regularnie do 2001[2].

Czterokrotnie wystąpił na letnich igrzyskach olimpijskich w konkurencji pistolet szybkostrzelny 25 m. Zajął 4. miejsce w Barcelonie w 1992 oraz w Atlancie w 1996, 7. miejsce w Sydney w 2000 i 11. miejsce w Seulu w 1988[3].

W 1972 został absolwentem technikum mechanicznego, a w 1989 uzyskał tytuł zawodowy inżyniera mechanika na Politechnice Wrocławskiej. Po zakończeniu kariery zawodniczej zajął się działalnością trenerską, został trenerem szwajcarskiej kadry narodowej i olimpijskiej w strzelaniu z pistoletu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Krzysztof Kucharczyk. olimpijski.pl. [dostęp 2016-08-14].
  2. a b Profil na stronie ISSF. [dostęp 2016-08-14]. (ang.).
  3. Krzysztof Kucharczyk. sports-reference.com. [dostęp 2016-08-14]. (ang.).