Księga Malachiasza – Wikipedia, wolna encyklopedia

Księga proroka Malachiasza (hebr. מלאכי Malachi) – jedna z ksiąg Pisma Świętego, znajdująca się wśród ksiąg prorockich Starego Testamentu. W kanonie hebrajskim stanowiła część Księgi Dwunastu Proroków Mniejszych.

Malachiasz krytykuje ludzi za ich stosunek do Boga i za ich brak posłuszeństwa.

Treść[edytuj | edytuj kod]

Księga składa się z 6 dysput prowadzonych między Bogiem Jahwe, prorokiem i ludem i dwuczęściowego epilogu, w którym Malachiasz wzywa do posłuszeństwa Prawu Mojżeszowemu i zapowiada ponowne przyjście Eliasza (3, 22-24)^[1]. W tradycji chrześcijańskiej proroctwo mówiące o składaniu ofiary doskonałej (Ml 1, 11) interpretuje się jako zapowiedź Eucharystii^[a]^[1].

Miłość Boża do Izraela 1,1–5
Bezwartościowe ofiary 1,6–2,9
Niedotrzymane obietnice 2,10–16
Sąd Boży 2,17–3,5
Płacenie dziesięcin 3,6–12
Boża obietnica miłosierdzia 3,13–4,6

Czas i miejsce[edytuj | edytuj kod]

Uważa się generalnie, że Malachiasz (dosłownie „poseł Jahwe”)^{[potrzebny przypis]}działał około osiemdziesięciu lat po Aggeuszu i Zachariaszu, prawdopodobnie niedługo, zanim Nehemiasz został namiestnikiem Jerozolimy, około połowy V w. przed Chr. ^{[potrzebny przypis]} Były to trudne czasy i ludzie zaczęli zaniedbywać przestrzeganie Bożego Prawa.

Przesłanie[edytuj | edytuj kod]

Malachiasz wierzył, że jedynym sposobem, aby zaznać Bożego błogosławieństwa, było dotrzymanie wierności Jego przykazaniom. Dużo czasu upłynęło, zanim wygnańcom, którzy powrócili do Jerozolimy, udało się wrócić do dawnego życia narodowego. Wraz z upływem czasu zaczęło im brakować animuszu. Lecz była to ich wina, gdyż więcej uwagi zwracali na własne inklinacje, niż na wolę Bożą. Prorok wzywał ich przeto do właściwego ustalenia priorytetów zachęcał obietnicą Bożego błogosławieństwa w przyszłości. Zapowiedział też usunięcie ze świata wszelkiego zła przy pomocy ognia, co jest jedynym w tej księdze nawiązaniem do czasów ostatecznych.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

↑ Zobacz w Didache (14, 1-3), Justyn Dialog z Żydem Tryfonem 28 i u Ireneusza z Lyonu (Adv. haer. 4, 17, 5).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b Stanisław Hałas [w] Antoni Bednarek et al., aut. Maciej Abramowicz et al.: Encyklopedia Katolicka. T. 11: Lu An - "Maryawita". Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II., 2006, s. 941/942. ISBN 83-7306-300-5.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Biblia.net.pl

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Księga Malachiasza w przekładzie Biblii Tysiąclecia

[2] Zobacz w Didache (14, 1-3), Justyn Dialog z Żydem Tryfonem 28 i u Ireneusza z Lyonu (Adv. haer. 4, 17, 5).

[EKBK2-1] Stanisław Hałas [w] Antoni Bednarek et al., aut. Maciej Abramowicz et al.: Encyklopedia Katolicka. T. 11: Lu An - "Maryawita". Lublin: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II., 2006, s. 941/942. ISBN 83-7306-300-5.

[1]

[a]

Prorocy więksi	Księga Izajasza (Iz) Księga Jeremiasza (Jer) Lamentacje Jeremiasza (Lm) Księga Ezechiela (Ez) Księga Daniela (Dn)
12 proroków mniejszych	Księga Ozeasza (Oz) Księga Joela (Jl) Księga Amosa (Am) Księga Abdiasza (Ab) Księga Jonasza (Jon) Księga Micheasza (Mi) Księga Nahuma (Na) Księga Habakuka (Ha) Księga Sofoniasza (So) Księga Aggeusza (Ag) Księga Zachariasza (Za) Księga Malachiasza (Ml)
Księgi deuterokanoniczne	Księga Barucha (Ba) wraz z Listem Jeremiasza