French
DeutschKuna rybożerna – Wikipedia, wolna encyklopedia
| Pekania pennanti[1] | |||
| (Erxleben, 1777) | |||
 | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Infrarząd | |||
| Parvordo | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | kuna rybożerna | ||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
Kuna rybożerna[4], kuna wodna[5] (Pekania pennanti) – niewielki gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łasicowatych, występujący wyłącznie w Ameryce Północnej.
Wymiary[edytuj | edytuj kod]
Ma ok. 50 cm długości (rekordowa długość to 63 cm), ogon ok. 30 cm (rekordowa długość 43 cm).
Ciężar ciała w przypadku samców waha się od 2,6 do 5,5 kilograma, a samic od 1,3 do 3,2 kilograma. Kuna rybożerna posiada ubarwienie brązowe. Na brzuchu i piersi mogą występować białe plamy.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Wspomniany gatunek kuny zamieszkuje wyłącznie Amerykę Północną. Największe skupiska stanowisk kuny rybarki są w południowej części Kanady, oraz na pograniczu USA na terenie Gór Skalistych, oraz w krainie Wielkich Jezior. Kuna rybarka zamieszkuje głównie na terenach lesistych i podmokłych, ale także pojawia się na terenach prerii.
Tryb życia i pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Częściej aktywna w nocy niż w ciągu dnia. Poluje na małe kręgowce, głównie zające, ptaki oraz gryzonie, ale również płazy i gady. Potrafi polować na koty domowe, małe psy oraz drób. Kuna rybożerna jest jednym z nielicznych zwierząt wyspecjalizowanych w polowaniu na ursony ("jeżozwierze" północnoamerykańskie). Żywi się insektami i owocami, gdy inny rodzaj pożywienia nie jest dostępny. Nie zakłada nigdy gniazd co czynią inne rodzaje kuny. Kuny rybożerne potrafią doskonale wspinać się na drzewa.
Samce polują w rewirze o powierzchni 38 kilometrów kwadratowych, zaś samice 15.
Kuna rybożerna żyje do 10 lat, jest zwierzęciem niezagrożonym, ale mimo tego jej liczebność została znacznie obniżona przez polowania.
Opieka nad młodymi[edytuj | edytuj kod]
Okres "godowy" wśród kun jest od marca do maja. Ciąża trwa 10-12 miesięcy i najczęściej przychodzą na świat 3 młode kuny. Samice najczęściej przygotowują sobie w okresie przedporodowym posłanie w jamach drzewnych. Młode rodzą się ślepe i dopiero po siedmiu tygodniach otwierają oczy. Po pięciu miesiącach są samodzielne, zaś po upływie 2 lat angażują się w życie płciowe.
Polowania na kuny[edytuj | edytuj kod]
Przez wzgląd na piękne futerka kuny wodne są obiektem polowań. Na początku XX wieku chęć posiadania takiego futerka doprowadziła do ruiny środowiska w którym kuny przebywały. Efektem tego w latach dwudziestych na terenie Stanów Zjednoczonych i wschodniej Kanadzie prawie wszystkie osobniki zostały wytępione. W latach trzydziestych na tychże terenach kuna była objęta całkowitą ochroną. Dzięki temu na terenie Kanady i Stanów Zjednoczonych kuna rybarka występuje często.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pekania pennanti, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Martes pennanti. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 5 września 2009]
- ↑ K. Helgen, F. Reid, Martes pennanti, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2015, wersja 2015.2 [dostęp 2015-07-19] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015. ISBN 978-83-88147-15-9.
- ↑ Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 138. ISBN 83-01-14344-4.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Ronald M Nowak, Walker's Mammals of the World, Sixth edition, Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1999, ISBN 0-8018-5789-9, OCLC 39045218.