Kung-fu (film) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Kung-fu
Gatunek

obyczajowy, psychologiczny, polityczny

Rok produkcji

1979

Kraj produkcji

Polska

Język

polski

Czas trwania

105 min

Reżyseria

Janusz Kijowski

Scenariusz

Janusz Kijowski

Główne role

Andrzej Seweryn
Teresa Sawicka
Daniel Olbrychski
Piotr Fronczewski

Muzyka

Jacek Bednarek

Zdjęcia

Krzysztof Wyszyński

Scenografia

Tadeusz Kosarewicz

Kostiumy

Alicja Wasilewska

Montaż

Irena Choryńska

Produkcja

Zespół Filmowy „X”

Gmach Główny Politechniki Warszawskiej, w którym zrealizowano część zdjęć

Kung-fupolski film obyczajowy z 1979 roku, w reżyserii Janusza Kijowskiego.

O filmie[edytuj | edytuj kod]

„Kung-fu” było drugim filmem fabularnym Janusza Kijowskiego, po filmie „Indeks”, który powstał na przełomie 1976 i 1977 roku. „Indeks” nie został jednak decyzją władz (zob. cenzura w PRL) skierowany do dystrybucji (zob. półkownik), a jego premiera odbyła się dopiero w 1981 roku. Wcześniej w kinach pojawiło się zrealizowane w 1979 roku „Kung-fu”, wówczas mylnie uważane za debiut Kijowskiego[1].

Film był kręcony w Warszawie (politechnika, Warszawa Centralna, Trasa Łazienkowska, Most Poniatowskiego), Wołominie i Oleśnicy.

Obsada aktorska[edytuj | edytuj kod]

Opis fabuły[edytuj | edytuj kod]

Irena, Zygmunt, Witek i Marek byli kiedyś paczką na studiach, która rozpadła się po wydarzeniach marcowych (1968). Zygmunt został wyrzucony z politechniki na początku lat 70., obecnie jest prezesem spółdzielni mieszkaniowej. Irena wyszła za mąż za Witka, który pracuje w miejscowej fabryce. Ona z kolei jest nauczycielką w liceum. Odwiedza ich Marek – dziennikarz. Witek wkrótce zostaje wyrzucony z pracy za to, że odkrył plagiat pracy dyplomowej swojego przełożonego i aresztowany za bójkę z portierem. Stara paczka odnawia kontakty. Marek namawia Zygmunta, by uruchomił swoje znajomości w prokuraturze. Witek przeżywa depresje, rodzina odczuwa niechęć mieszkańców i Irena prosi męża, by przeniósł się z nią do Warszawy. Marek pisze artykuł Polowanie na inżyniera, wskutek czego Witek wraca do pracy. Ale między nim a żoną dochodzi do niesnasek. Irena wyjeżdża z córką Kasią do Warszawy. Tam spotyka się z Zygmuntem, który okazuje się ojcem dziecka. Marek nakłania ją do powrotu do domu. Na miejscu zastaje kompletnie zdemolowane mieszkanie.

Nagrody i nominacje[edytuj | edytuj kod]

Festiwal Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni 1979

KSF „Młodzi i Film” 1980

Międzynarodowy Festiwal Filmowy w Locarno 1980

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. INDEKS. filmpolski.pl.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]