Laetare Ierusalem – Wikipedia, wolna encyklopedia

Laetare Ierusalem (łac. Raduj się, Jerozolimo) – bulla papieża Pawła III zwołująca Sobór trydencki. Bulla ta została wydana 19 listopada 1544 roku[1].

Bulla Laetare Ierusalem stanowiła zwieńczenie wieloletnich przygotowań papiestwa do zwołania soboru, który mógłby stanowić katolicką odpowiedź na reformację zapoczątkowaną w 1517 roku przez Marcina Lutra. Wcześniejsze zwołanie soboru było jednak utrudniane - najpierw uniemożliwił to papież Klemens VII, następnie działania wojenne prowadzone przez cesarza Karola V Habsburga. Dopiero pokój w Crespy z 1544 oraz pokonanie oporu kurii umożliwiło zwołanie soboru bullą papieża.

Bulla zapowiadała, że celem soboru będzie przede wszystkim walka z reformacją przez wytępienie herezji, zaostrzenie dyscypliny kościelnej, poprawę obyczajów i odnowę moralną w hierarchii Kościelnej.

Wydanie Laetare Ierusalem i reformy Soboru trydenckiego uważa się za początek okresu kontrreformacji w Kościele katolickim.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Laetare – czwarta niedziela Wielkiego Postu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. H. Tuchle, "Historia Kościoła", tom 3 (1500-1715). Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1986. s. 117