Laurenty (Trifunović) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Laurenty
Lavrentije
Živko Trifunović
Biskup šabacki
ilustracja
Kraj działania

Serbia

Data i miejsce urodzenia

27 stycznia 1936
Bogoštica

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 2022
Belgrad

Biskup šabacki
Okres sprawowania

2006–2022

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Serbski Kościół Prawosławny

Inkardynacja

Eparchia šabacka

Chirotonia biskupia

16 lipca 1967

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

16 lipca 1967

Miejscowość

Belgrad

Miejsce

Sobór św. Michała Archanioła

Konsekrator

German

Współkonsekratorzy

Makary (Đorđević), Emilian (Marinović)

Laurenty, imię świeckie Živko Trifunović (ur. 27 stycznia 1936 w Bogošticy, zm. 23 stycznia 2022 w Belgradzie[1]) – serbski biskup prawosławny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył seminarium duchowne św. Sawy w Belgradzie i Wydział Teologiczny uniwersytetu w tym samym mieście. Następnie przez dwa lata pracował w różnych parafiach prawosławnych w Belgradzie, po czym został przeniesiony na stanowisko wykładowcy seminarium w monasterze Krka, który wykonywał przez dwa i pół roku.

W 1967 miała miejsce jego chirotonia na biskupa pomocniczego metropolii belgradzko-karłowackiej. W 1969 został przeniesiony na katedrę zachodnioeuropejską i australijsko-nowozelandzką, co oznaczało opiekę nad całą prawosławną diasporą serbską. Jego działalność pozwoliła na stworzenie odrębnej eparchii obejmującej terytorium Australii.

23 lipca 1989 został przeniesiony do eparchii šabačko-valjevskiej. Jako jej ordynariusz wielokrotnie występował na konferencjach teologicznych i głosił otwarte wykłady, redagował pismo poświęcone tematyce misyjnej oraz publikował artykuły na tematy religijne. Od 2006, wobec podziału eparchii, nosił tytuł biskupa šabackiego.

Znał języki angielski, rosyjski i niemiecki. Był monarchistą, zwolennikiem restauracji w Serbii monarchii ściśle współpracującej z Serbskim Kościołem Prawosławnym[2]. Popierał również ruch ekumeniczny: spotykał się z papieżem Janem Pawłem II i uczestniczył w modlitwach ekumenicznych w Asyżu, w których oprócz przedstawicieli wyznań chrześcijańskich wzięli udział buddyści i animiści[3].

Zmarł w 2022 r.[1]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Преминуо епископ шабачки Лаврентије. rts.rs, 23 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-24]. (serb.).
  2. D. Gil, Prawosławie..., s. 217.
  3. D. Gil, Prawosławie..., s. 221.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]