Leandro Fernández de Moratín – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leandro Fernández de Moratín
Ilustracja
Leandro Fernández de Moratín pędzla Goi, 1799
Data i miejsce urodzenia

10 marca 1760
Madryt

Data i miejsce śmierci

2 czerwca 1828
Paryż

Narodowość

hiszpańska

Dziedzina sztuki

literatura

Ważne dzieła

El viejo y la niña

Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Leandro Fernández de Moratín (1760–1828) – hiszpański dramaturg i poeta[1].

Leandro Fernández de Moratín urodził się w Madrycie 10 marca 1760[2]. Jego ojcem był polityk i reformator (jeden z tzw. ilustrados) Nicolás Fernández de Moratín (1737–1780), działający w latach od 1762 do 1780, matką Isidora Cabo Conde[1]. Zaczął pracę jako tłumacz dzieł Szekspira i Moliera[3]. Pisał utwory poetyckie, ody, sonety i ballady, ale wyróżniał się jako dramatopisarz. Jego pierwsze próby literackie wspierał Gaspar Melchor de Jovellanos. Jako sekretarz finansisty Francisca Cabarrusa podróżował do różnych krajów europejskich, zwłaszcza Francji, w której widział wzór do naśladowania, aby rozwiązać problemy ubóstwa i zacofania kulturalnego w Hiszpanii. Po zakończeniu hiszpańskiej wojny niepodległościowej toczonej przeciwko Napoleonowi i przywróceniu monarchii absolutnej, w Hiszpanii zapanował terror i prześladowania liberałów, zwolenników konstytucji i popierających Francuzów (tzw. afrancesados – sfrancuziałych). Moratín był zwolennikiem bonapartystowskich rządów w Hiszpanii (Józefa Bonaparte) – musiał emigrować do Francji, gdzie mieszkał do końca życia[4][3].

Moratín starał się o rękę Franciski de Gertrudis Muñoz y Ortiz, zwanej Paquitą Muñoz. Paquita była młodszą od poety o 20 lat córką emerytowanego oficera, którą wydano za starszego od poety bogacza. Do przeżyć z tego okresu nawiązał w swojej komedii El sí de las niñas, której tytułowa bohaterka, nosząca imię Paquita, zakochana jest w młodym Carlosie, lecz przez matkę namawiana do małżeństwa z bogatym Diego[5][6][7].

W roku 1790 opublikował swą pierwsza komedię: El viejo y la niña (Starzec i dziewczyna), satyrę na małżeństwo osób o dużej różnicy wieku. W 1792 napisał sztukę zatytułowaną: La comedia nueva (Nowa komedia), satyrę na ludzi piszących dramaty bez odpowiedniego przygotowania.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Leandro Fernández de Moratín. biografiasyvidas.com. [dostęp 2017-02-08]. (hiszp.).
  2. ↑ Leandro Fernández de Moratín (1760–1828). alohacriticon.com. [dostęp 2017-02-08]. (hiszp.).
  3. ↑ a b Leandro Fernández de Moratín, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2017-02-08] (ang.).
  4. ↑ Fundación de Aragón: Leonardo Fernández de Moratín. [dostęp 2014-02-24]. (hiszp.).
  5. ↑ Vida de Leandro Fernández de Moratín. literatura.rincondelvago.com. [dostęp 2018-03-08]. (hiszp.).
  6. ↑ Francisco Arias Solis: Leandro Fernández de Moratín (1760–1828). analitica.com. [dostęp 2018-03-08]. (hiszp.).
  7. ↑ Russell P. Sebold: Autobiografía y realismo en El sí de las niñas. Fundación Biblioteca Virtual Miguel de Cervantes. [dostęp 2018-03-08]. (hiszp.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Leandro_Fernández_de_Moratín&oldid=68419614”