Leonarda – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leonardaimię żeńskie pochodzenia łacińskogermańskiego; żeński odpowiednik imienia Leonard[1]. Pierwszy człon imienia stanowi wczesna pożyczka germańska z łaciny („lew” – stwniem. lēwo, lěwo; zachodniofrankońska, zromanizowana forma leon), natomiast drugi człon to stwniem. hart – „mocny, dzielny”[2]. Imię Leonarda jest notowane w Polsce co najmniej od 1626 roku[3].

Leonarda imieniny obchodzi 26 października, jako wspomnienie bł. Celiny Rozalii Leonardy Borzęckiej, z domu Chludzińskiej[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Jan Grzenia, Słownik imion, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 2002, ISBN 83-01-13741-X, OCLC 830306364.
  2. M. Malec (red.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 2, Kraków 1995, ISBN 83-85579-68-0; Z. Klimek (opr.), Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych, t. 5, Kraków 1997, ISBN 83-85579-14-1
  3. Teki Dworzaczka
  4. Katolsk.no