Leonardo Bello – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leonardo Bello
Pietro Antonio Maria Bello
Generał
Ilustracja
Leonardo Maria Bello (ok. 1937)
Kraj działania

Włochy

Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1882
Motta di Livenza, Treviso

Data i miejsce śmierci

27 listopada 1944
Rzym

Generał franciszkanów
Okres sprawowania

1933–1944

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

franciszkanie

Prezbiterat

1905

Leonardo Maria Bello OFM (ur. 16 sierpnia 1882 w Motta di Livenza, zm. 27 listopada 1944 w Rzymie) − włoski franciszkanin, generał Zakonu Braci Mniejszych w latach 1933–1944.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 16 sierpnia 1882 w Motta di Livenza w Prowincji Treviso na północy Włoch. Do franciszkanów wstąpił w 1897 roku w prowincji weneckiej. Po ukończeniu studiów filozoficzno-teologicznych został wyświęcony na kapłana w 1905 roku. Władze zakonne powierzyły mu urząd wychowawcy i lektora. Był prowincjałem w swojej macierzystej prowincji zakonnej. W 1933 wybrano go ministrem generalnym Zakonu Braci Mniejszych. W liście De Beata Maria Virgine omnium gratiarum Mediatrice z 9 stycznia 1937 promował obchodzenie święta Matki Bożej Pośredniczki Wszelkich Łask. Obchód ten zaaprobował dla Zakonu Franciszkańskiego papież Pius XI. W 1938 generał Bello przyczynił się do powstania Komisji Skotystycznej w Rzymie[1]. W czasie II wojny światowej publicznie polecił cały zakon opiece Matki Bożej w bazylice św. Antoniego z Padwy na Eskwilinie (8 grudnia 1942)[2]. Będąc generałem, został przez Stolicę Apostolską wyznaczony wizytatorem w męskim zgromadzeniu zakonnym guanellianów. Zmarł niespodziewanie 27 listopada 1944 w Rzymie, będąc generałem[3][4].

W Rzymie, w dzielnicy Appio-Pignatelli, dedykowano jeden z placów miejskich o. Leonardo Bello[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Antonie Vos: Philosophy of John Duns Scotus. Edinburgh: Edinburgh University Press, 2006, s. 122. ISBN 978-0-7486-2725-7. (ang.).
  2. Mary at the Foot of the Cross - IX: Mary: Spouse of the Holy Spirit, Coredemptrix and Mother of the Church. New Bedford: Academy of the Immaculate, 2010, s. 495-508. ISBN 978-1-60114-051-7. (ang.).
  3. Bello Leonardo Maria (1882-1944), Frate Minore. operadonguanella.it. [dostęp 2019-11-18]. (wł.).
  4. Sandro Vallocchia: Leonardo Bello. chieracostui.com. [dostęp 2019-11-18]. (wł.).
  5. Largo Padre Leonardo Bello, al IV Miglio (1958). quartomiglio.rm.it, 2019-01-06. [dostęp 2019-11-18]. (wł.).