Leonel Fernández – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leonel Fernández
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 grudnia 1953
Santo Domingo

Prezydent Dominikany
Okres

od 16 sierpnia 1996
do 16 sierpnia 2000

Przynależność polityczna

Partia Wyzwolenia Dominikany (PLD)

Poprzednik

Joaquín Balaguer

Następca

Hipólito Mejía

Okres

od 16 sierpnia 2004
do 16 sierpnia 2012

Poprzednik

Hipólito Mejía

Następca

Danilo Medina

podpis
Odznaczenia
Kollana Orderu Zasługi Duarte, Sáncheza y Mella (Dominikana) Kollana Orderu Krzysztofa Kolumba (Dominikana) Wielki Łańcuch Orderu Quetzala (Gwatemala) Krzyż Wielki ze Złotą Gwiazdą Orderu Joségo Cecilio del Valle (Honduras) Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy z Wielkim Łańcuchem (1951-2001)

Leonel Antonio Fernández Reyna (ur. 26 grudnia 1953 w Santo Domingo) – polityk dominikański, prezydent Republiki Dominikańskiej w latach 1996-2000 oraz 2004-2012[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na Dominikanie w mieszanej rasowo rodzinie[1]. W 1962 roku przeprowadził się do Nowego Jorku. Na wyspę powrócił w 1971 roku. W 1978 roku z ukończeniem wyróżnił studia prawnicze na Autonomicznym Uniwersytecie Santo Domingo. Pracował jako nauczyciel i dziennikarz. Wystartował udział w wyborach prezydenckich w 1996 roku z ramienia Partii Wyzwolenia Dominikany (PLD). Odniósł w nich sukces niewielką przewagę głosów w drugiej turze. Jego kandydatura została poparta zarówno przez założyciela (PLD) Juana Boscha i ustępującego prezydenta Joaquína Balaguera[1]. Na wyborze Fernándeza zaważyło jego pochodzenie rasowe (jego rywalem był José Francisco Peña Gómez haitańskiego pochodzenia). Nowo obrany prezydent obiecał likwidację korupcji i objęcie wojska, sądów i policji większą kontrolą państwa. Prowadziła aktywną politykę zagraniczną. W kwietniu 1998 roku przywrócił relacje dyplomatyczne z Kubą a w 1999 roku Dominikana służyła jako gospodarz regionalnego szczytu państw karaibskich. Jego kadencja zakończyła się w 2000 roku. Ponownie i skutecznie kandydował na prezydenta w 2004 roku. W 2008 roku zyskał reelekcję. Po zakończeniu trzeciej kadencji objął funkcję przewodniczącego Global Foundation for Democracy and Developmen i przewodniczącego PLD[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Antonio Guzmán Fernández, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).