Lester Pearson – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lester Pearson
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Lester Bowles Pearson

Data i miejsce urodzenia

23 kwietnia 1897
Newtonbrook (Ontario)

Data i miejsce śmierci

27 grudnia 1972
Ottawa

14. Premier Kanady
Okres

od 22 kwietnia 1963
do 20 kwietnia 1968

Przynależność polityczna

Liberalna Partia Kanady

Poprzednik

John Diefenbaker

Następca

Pierre Trudeau

8. Minister spraw zagranicznych Kanady
Okres

od 10 września 1948
do 20 czerwca 1957

Poprzednik

Louis St. Laurent

Następca

John Diefenbaker

Przewodniczący Sesji Zgromadzenia Ogólnego ONZ 1952
Poprzednik

Luis Padilla Nervo

Następca

Vijaya Lakshmi Pandit

podpis
Odznaczenia
Order Kanady – Towarzysz (Companion) Order Zasługi (Wielka Brytania) Order Imperium Brytyjskiego od 1936 (cywilny)

Lester Bowles Pearson (ur. 23 kwietnia 1897 w Newtonbrook, zm. 27 grudnia 1972 w Ottawie) – premier Kanady z ramienia Partii Liberalnej w latach 1963–1968. Laureat Pokojowej Nagrody Nobla w 1957.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodzony w Newtonbrook w Ontario jako syn pastora, rozpoczął w 1914 studia na Uniwersytecie Toronto. Studia przerwał w 1916, zgłaszając się na ochotnika do armii, by wziąć udział w walkach I wojny światowej. Po zakończeniu wojny wrócił na uniwersytet. Uzyskał tytuł bakałarza w 1919, by kontynuować studia na wydziale historii Oxford University, zakończone w 1923. W czasie studiów Pearson pokazał się jako zdolny sportowiec, grając w hokeja i rugby. W 1925 poślubił Maryon Moody, z którą miał troje dzieci – córkę i dwóch synów.

W 1924 rozpoczął karierę naukową, wykładając historię na Uniwersytecie w Toronto. Z czasem zaangażował się w politykę, zostając prominentnym członkiem Partii Liberalnej. W 1948 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych w rządzie Williama Kinga, które sprawował również w gabinecie Louisa St. Laurenta. Za swój udział w rozwiązaniu kryzysu sueskiego i wkład w powołanie Sił pokojowych ONZ otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla w 1957.

W 1958 został liderem Partii Liberalnej, a w 1963 po wygranych wyborach – premierem Kanady. Mimo że nie posiadał większości parlamentarnej, zdolny był do prowadzenia efektywnej polityki. Pearson wprowadził w Kanadzie istotne programy socjalne, między innymi powszechny fundusz emerytalny, oraz zreformował system ubezpieczeń medycznych, znacznie poszerzając ich zasięg. Wprowadził także flagę Kanady z czerwonym liściem klonowym na białym tle.

Przeszedł na emeryturę w 1968 i zmarł cztery lata później w Ottawie. Został pochowany na MacLaren Cemetery w Wakefield.

Upamiętnienia[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Lester Pearson, Memoirs, 1973-1975

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]