Leszek Kaczmarek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Leszek Jan Kaczmarek
Data i miejsce urodzenia

31 maja 1957
Warszawa

Profesor nauk biologicznych
Specjalność: biologia komórki zwierzęcej
Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Doktorat

1983

Habilitacja

1988

Profesura

1996-10-22 22 października 1996(dts)

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Funkcja Jednostka PAN

Przewodniczący (2003-2008)
Wydział II Nauk Biologicznych

Praca naukowa
Instytut

Biologii Doświadczalnej PAN

Stanowisko

Profesor zwyczajny,
Przewodniczący Rady Naukowej

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Leszek Jan Kaczmarek (ur. 31 maja 1957 w Warszawie) – biolog molekularny, profesor nauk biologicznych, kierownik Pracowni Neurobiologii Instytutu Biologii Doświadczalnej im. M. Nenckiego PAN, członek rzeczywisty Polskiej Akademii Nauk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1981 ukończył studia na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. W 1983 uzyskał doktorat. W latach 1984–1986 był na stażu podoktorskim w Temple University w Filadelfii (USA). Po powrocie podjął pracę w Instytucie Biologii Doświadczalnej PAN im. Nenckiego, gdzie pracuje do chwili obecnej. Stopień doktora habilitowanego otrzymał w 1988 roku. W dniu 22 października 1996 otrzymał tytuł profesora nauk biologicznych[1]. W 2000 został laureatem Nagrody Fundacji na rzecz Nauki Polskiej w dziedzinie nauk przyrodniczych i medycznych za badania wpływu różnych bodźców na ekspresję genów w mózgu ssaków[2][3], a w 2011 otrzymał Nagrodę Prezesa Rady Ministrów za całokształt dorobku naukowego.

Stypendysta Programu Fulbrighta (w l. 2001-2002 przebywał na stypendium badawczym na University of California-Los Angeles), aktualnie członek Rady Fundacji Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta[4].

Jest członkiem Polskiej Akademii Nauk, od 1998 członkiem korespondentem, a od 2013 członkiem rzeczywistym. W latach 2003–2008 był Przewodniczącym Wydziału II Nauk Biologicznych PAN, a w latach 1999–2003 przewodniczącym Komitetu Neurobiologii PAN[3][1].

Jego działalność badawcza dotyczy m.in. aktywności genów w mózgu w procesie uczenia oraz plastyczności synaptycznej, będącej podłożem uczenia się i pamięci, a także najpoważniejszych schorzeń neuro-psychicznych, takich jak padaczka, autyzm, schizofrenia, czy też uzależnienia. Opublikował ponad 200 artykułów w renomowanych czasopismach naukowych, cytowanych ponad 9 tysięcy razy przez innych badaczy. Wypromował 41 doktorów nauk[3][2].

W 1998 roku odznaczony Krzyżem Kawalerskim, a w 2009 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Prof. dr hab. czł. rzecz. PAN Leszek Jan Kaczmarek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2020-05-14].[martwy link]
  2. a b Prof. Leszek Kaczmarek – laureat Nagrody FNP 2000. fnp.org.pl. [dostęp 2014-02-02].
  3. a b c d Członkowie rzeczywiści PAN. Wydział II. pan.pl. [dostęp 2014-02-02].
  4. Rada Polsko-Amerykańskiej Komisji Fulbrighta [online], Polsko-Amerykańska Komisja Fulbrighta [dostęp 2020-07-02] (pol.).