Liga Mistrzów piłkarzy ręcznych – Wikipedia, wolna encyklopedia

Liga Mistrzów EHF
EHF Liga Mistrzów 2023/2024
Państwo

16 państw

Oficjalny skrót

ehfcl

Dyscyplina

Piłka ręczna

Organizator rozgrywek

EHF
(poprzez EHF Marketing GmbH)

Data założenia

1993

Założyciel

EHF

Poprzednia nazwa

Puchar Europy Mistrzów Krajowych
(1957–1993)

Rozgrywki
Liczba drużyn

16 (faza grupowa)

Zwycięzcy
Pierwszy zwycięzca

Hiszpania Teka Santander

Obecny zwycięzca

Niemcy SC Magdeburg

Najwięcej zwycięstw

Hiszpania FC Barcelona (11)

Strona internetowa

Liga Mistrzów piłkarzy ręcznych (ang. EHF Champions League) – międzynarodowe, klubowe rozgrywki piłki ręcznej, utworzone z inicjatywy Europejskiej Federacji Piłki Ręcznej (EHF) w 1993 roku. Rozgrywki zastąpiły rozgrywany od 1956 do 1993 roku Puchar Europy Mistrzów Krajowych.

Format rozgrywek[edytuj | edytuj kod]

System rozgrywek oraz liczba uczestniczących w nich drużyn ulegała na przestrzeni lat zmianom, jednak rozgrywki od początku odbywały się cyklicznie. W latach 1993–2003 w rozgrywkach Ligi Mistrzów uczestniczyły 32 zespoły. Następnie, do roku 2009, do rozgrywek przystępowało łącznie 40 drużyn, z których w fazie grupowej uczestniczyły 32 zespoły. Od sezonu 2009/2010 nastąpiła reorganizacja rozgrywek i w fazie grupowej uczestniczyły 24 drużyny. Od sezonu 2015/2016 do 2018/2019 w rozgrywkach mogło wziąć udział maksymalnie 41 drużyn (29 z rankingu EHF oraz do 12 drużyn, którym przyznawane były dzikie karty), natomiast w fazie grupowej uczestniczyło 28 drużyn.

Od sezonu 2019/2020 nastąpiła kolejna zmiana formatu rozgrywek w związku ze zmianą przydziału miejsc w poszczególnych rozgrywkach dla poszczególnych pozycji rankingu EHF[1][2]. Prawo wystawienia drużyny do gry w Lidze Mistrzów przysługiwało 27 krajom z czołówki rankingu oraz obrońcy tytułu. W przypadku rezygnacji mistrzów krajowych ze startów w Lidze Mistrzów na ich miejsce mogły zostać włączone drużyny, które otrzymały dzikie karty. EHF mogła również powiększać listę drużyn startujących w danej edycji Ligi Mistrzów wprowadzając formułę turniejów kwalifikacyjnych.

Od sezonu 2020/2021 nastąpiła ponowna reorganizacja klubowych rozgrywek piłki ręcznej w Europie. W Lidze Mistrzów rywalizacja rozpoczyna się od fazy grupowej, w której bierze udział 16 drużyn podzielonych na dwie grupy. Prawo gry w rozgrywkach otrzymali zwycięzcy lig z państw plasujących się na 9 czołowych pozycjach rankingu EHF oraz dodatkowo druga drużyna w przypadku lidera rankingu. Pozostałe 6 drużyn jest wskazywana przez EHF (drużyny te otrzymują dziką kartę)[3][4].

Mecze rozgrywane są systemem kołowym. W grupach A i B dwie najlepsze drużyny kwalifikują się do ćwierćfinałów, a drużyny z miejsc od 3. do 6. awansują do fazy play-off[5][6].

Faza pucharowa obejmuje cztery rundy: play-off, ćwierćfinały i turniej Final Four składający się z dwóch półfinałów i finału. W przypadku fazy play-off i ćwierćfinałów zespoły grają mecz u siebie i na wyjeździe. O awansie do kolejnej rundy decyduje sumaryczny wynik dwumeczu. W turnieju Final Four w każdej fazie drużyny grają tylko jeden mecz w mieście wybranym wcześniej przez EHF[5][6].

Edycje[edytuj | edytuj kod]

Edycja Sezon Zwycięstwo 2. miejsce 3. miejsce 4. miejsce
1. 1993/1994 Hiszpania Teka Santander Portugalia ABC Braga Austria SG Handball West Wien Francja USAM Nîmes Gard
2. 1994/1995 Hiszpania Elgorriaga Bidasoa Chorwacja Badel 1862 Zagrzeb Niemcy THW Kiel Hiszpania Teka Santander
3. 1995/1996 Hiszpania FC Barcelona Hiszpania Elgorriaga Bidasoa Szwajcaria Pfadi Winterthur Niemcy THW Kiel
4. 1996/1997 Hiszpania FC Barcelona Chorwacja Badel 1862 Zagrzeb Słowenia Celje Pivovarna Laško Niemcy THW Kiel
5. 1997/1998 Hiszpania FC Barcelona Chorwacja Badel 1862 Zagrzeb Niemcy TBV Lemgo Słowenia Celje Pivovarna Laško
6. 1998/1999 Hiszpania FC Barcelona Chorwacja Badel 1862 Zagrzeb Słowenia Celje Pivovarna Laško Hiszpania Portland San Antonio
7. 1999/2000 Hiszpania FC Barcelona Niemcy THW Kiel Słowenia Celje Pivovarna Laško Chorwacja Badel 1862 Zagrzeb
8. 2000/2001 Hiszpania Portland San Antonio Hiszpania FC Barcelona Słowenia Celje Pivovarna Laško Niemcy THW Kiel
9. 2001/2002 Niemcy SC Magdeburg Węgry MKB Veszprém KC Dania KIF Kolding Hiszpania Portland San Antonio
10. 2002/2003 Francja Montpellier Handball Hiszpania Portland San Antonio Słowenia Prule 67 Lublana Węgry MKB Veszprém KC
11. 2003/2004 Słowenia Celje Pivovarna Laško Niemcy SG Flensburg-Handewitt Hiszpania BM Ciudad Real Niemcy SC Magdeburg
12. 2004/2005 Hiszpania FC Barcelona Hiszpania BM Ciudad Real Słowenia Celje Pivovarna Laško Francja Montpellier Handball
13. 2005/2006 Hiszpania BM Ciudad Real Hiszpania Portland San Antonio Niemcy SG Flensburg-Handewitt Węgry MKB Veszprém KC
14. 2006/2007 Niemcy THW Kiel Niemcy SG Flensburg-Handewitt Hiszpania Portland San Antonio Hiszpania BM Valladolid
15. 2007/2008 Hiszpania BM Ciudad Real Niemcy THW Kiel Niemcy HSV Hamburg Hiszpania FC Barcelona
16. 2008/2009 Hiszpania BM Ciudad Real Niemcy THW Kiel Niemcy HSV Hamburg Niemcy Rhein-Neckar Löwen
17. 2009/2010 Niemcy THW Kiel Hiszpania FC Barcelona Hiszpania BM Ciudad Real Rosja Czechowskije Miedwiedi
18. 2010/2011 Hiszpania FC Barcelona Hiszpania Renovalia Ciudad Real Niemcy HSV Hamburg Niemcy Rhein-Neckar Löwen
19. 2011/2012 Niemcy THW Kiel Hiszpania Atlético Madryt Dania AG Kopenhaga Niemcy Füchse Berlin
20. 2012/2013 Niemcy HSV Hamburg Hiszpania FC Barcelona Polska Vive Targi Kielce Niemcy THW Kiel
21. 2013/2014 Niemcy SG Flensburg-Handewitt Niemcy THW Kiel Hiszpania FC Barcelona Węgry MKB Veszprém KC
22. 2014/2015 Hiszpania FC Barcelona Węgry MKB Veszprém KC Polska Vive Tauron Kielce Niemcy THW Kiel
23. 2015/2016 Polska Vive Tauron Kielce Węgry MVM Veszprém KC Francja Paris SG Handball Niemcy THW Kiel
24. 2016/2017 Macedonia Północna RK Wardar Skopje Francja Paris SG Handball Węgry MVM Veszprém KC Hiszpania FC Barcelona
25. 2017/2018 Francja Montpellier Handball Francja HBC Nantes Francja Paris SG Handball Macedonia Północna RK Wardar Skopje
26. 2018/2019 Macedonia Północna RK Wardar Skopje Węgry Telekom Veszprém Hiszpania FC Barcelona Polska PGE Vive Kielce
27. 2019/2020 Niemcy THW Kiel Hiszpania FC Barcelona Francja Paris SG Handball Węgry Telekom Veszprém
28. 2020/2021 Hiszpania FC Barcelona Dania Aalborg Håndbold Francja Paris SG Handball Francja HBC Nantes
29. 2021/2022 Hiszpania FC Barcelona Polska Vive Kielce Niemcy THW Kiel Węgry Telekom Veszprém
30. 2022/2023 Niemcy SC Magdeburg Polska Vive Kielce Hiszpania FC Barcelona Francja Paris SG Handball

Osiągnięcia według klubów[edytuj | edytuj kod]

Drużyna[7] Triumfator Finalista Lata wygranych finałów Lata przegranych finałów
Hiszpania FC Barcelona 11 5 (1991, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000, 2005, 2011, 2015, 2021, 2022) (1990, 2001, 2010, 2013, 2020)
Niemcy VfL Gummersbach 5 1 (1967, 1970, 1971, 1974, 1983) (1972)
Niemcy THW Kiel 4 4 (2007, 2010, 2012, 2020) (2000, 2008, 2009, 2014)
Niemcy SC Magdeburg 4 0 (1978, 1981, 2002, 2023)
Czechy HC Dukla Praga 3 2 (1957, 1963, 1984) (1967, 1968)
Hiszpania BM Ciudad Real 3 2 (2006, 2008, 2009) (2005, 2011)
Białoruś SKA Mińsk 3 0 (1987, 1989, 1990)
Chorwacja RK Zagrzeb 2 4 (1992, 1993) (1995, 1997, 1998, 1999)
Rumunia CSA Steaua Bukareszt 2 2 (1968, 1977) (1971, 1989)
Niemcy Frisch Auf! Göppingen 2 1 (1960, 1962) (1959)
Serbia RK Metaloplastika 2 1 (1985, 1986) (1984)
Niemcy TV Großwallstadt 2 0 (1979, 1980)
Francja Montpellier Handball 2 0 (2003, 2018)
Macedonia Północna RK Wardar Skopje 2 0 (2017, 2019)
Chorwacja RK Bjelovar 1 2 (1972) (1962, 1973)
Rosja Czechowskije Miedwiedi[8] 1 2 (1988) (1977, 1983)
Hiszpania SDC San Antonio 1 2 (2001) (2003, 2006)
Niemcy SG Flensburg-Handewitt 1 2 (2014) (2004, 2007)
Polska Vive Tauron Kielce 1 2 (2016) (2022, 2023)
Rumunia Dinamo Bukareszt 1 1 (1965) (1963)
MAI Moskwa 1 1 (1973) (1974)
Bośnia i Hercegowina RK Borac Banja Luka 1 1 (1976) (1975)
Węgry Budapest Honvéd 1 1 (1982) (1966)
Hiszpania Teka Cantabria 1 1 (1994) (1992)
Hiszpania CD Bidasoa 1 1 (1995) (1996)
Szwecja Redbergslids IK 1 0 (1959)
SC Lipsk 1 0 (1966)
ASK Frankfurt nad Odrą 1 0 (1975)
Słowenia Celje Pivovarna Laško 1 0 (2004)
Niemcy HSV Hamburg 1 0 (2013)
Węgry MVM Veszprém KC 0 4 (2002, 2015, 2016, 2019)
Hiszpania Atlético Madryt 0 2 (1985, 2012)
Polska Wybrzeże Gdańsk 0 2 (1986, 1987)
Dania Aarhus Håndbold 0 1 (1960)
Chorwacja RK Medveščak Zagrzeb 0 1 (1965)
Dynamo Berlin 0 1 (1970)
Dania Fredericia KFUM 0 1 (1976)
Polska Śląsk Wrocław 0 1 (1978)
Empor Rostock 0 1 (1979)
Islandia Valur Reykjavík 0 1 (1980)
Słowenia RD Slovan 0 1 (1981)
Szwajcaria TSV St. Otmar St. Gallen 0 1 (1982)
Niemcy TUSEM Essen 0 1 (1988)
Serbia RK Proleter Zrenjanin 0 1 (1991)
Niemcy SG Wallau/Massenheim 0 1 (1993)
Portugalia ABC Braga 0 1 (1994)
Francja Paris SG Handball 0 1 (2017)
Francja HBC Nantes 0 1 (2018)
Dania Aalborg Håndbold 0 1 (2021)

Osiągnięcia według państw[edytuj | edytuj kod]

Drużyna Triumfator Finalista Liczba finałów
 Hiszpania 17 13 30
 Niemcy 17 10 27
 ZSRR[9] 5 3 8
 Jugosławia[10] 4 7 11
 NRD 4 2 6
 Rumunia 3 3 6
 Czechosłowacja[11] 3 2 5
 Chorwacja 2 4 6
 Francja 2 2 4
 Macedonia Północna 2 0 2
 Węgry 1 5 6
 Polska 1 5 6
 Szwecja 1 1 2
 Słowenia 1 0 1
 Dania 0 3 3
 Islandia 0 1 1
 Szwajcaria 0 1 1
 Portugalia 0 1 1

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. EHF decision: Only one guaranteed place in Champions League for Bundesliga and other federations [online], handball-world.news, 16 marca 2018 [dostęp 2019-05-07].
  2. Vienna hosts EHF Executive Committee [online], eurohandball.com, 16 marca 2018 [dostęp 2019-05-07].
  3. Club season 2020/21 decisions released [online], eurohandball.com, 28 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-30].
  4. 22 clubs vying for a place in the new season. EHF, 21 czerwca 2021. [dostęp 2023-07-09]. (ang.).
  5. a b EHF Champions League Men 2020/21 Season. Playing system and dates. EHF. [dostęp 2023-07-09].
  6. a b REGULATIONS MACHINESEEKER EHF CHAMPIONS LEAGUE SEASON 2022/23. EHF. [dostęp 2023-07-09]. (ang.).
  7. Od sezonu 1956/1957 zespoły występują pod aktualną (ostatnią) nazwą.
  8. Również jako CSKA Moskwa, którego są pełnoprawnym sukcesorem
  9. 3 razy wygrywały kluby z dzisiejszej Białorusi, 2 razy wygrywały i 3 razy zdobywały wicemistrzostwo kluby z dzisiejszej Rosji.
  10. 2 razy wygrywały i 2 razy zdobywały wicemistrzostwo kluby z dzisiejszej Serbii, 1 raz wygrywały i 3 razy zdobywały wicemistrzostwo kluby z dzisiejszej Chorwacji, 1 raz wygrywały i 1 raz zdobywały wicemistrzostwo kluby z dzisiejszej Bośni i Hercegowiny.
  11. Do rozpadu Czechosłowacji w 1993 r. 3 razy wygrywała i 2 razy zdobywała wicemistrzostwo HC Dukla Praga.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]