Lilija Hrynewycz – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lilija Hrynewycz
Лілія Гриневич
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Lilija Mychajliwna Hrynewycz

Data i miejsce urodzenia

13 maja 1965
Lwów

Zawód, zajęcie

nauczycielka, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Lwowski, Politechnika Lwowska

podpis
Odznaczenia
Order Księżnej Olgi III klasy

Lilija Mychajliwna Hrynewycz, ukr. Лілія Михайлівна Гриневич (ur. 13 maja 1965 we Lwowie[1]) – ukraińska nauczycielka, działaczka oświatowa i polityk, posłanka do Rady Najwyższej, w latach 2016–2019 minister oświaty i nauki.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka biochemii na Uniwersytecie Lwowskim (1987), w 1993 ukończyła także studia na Politechnice Lwowskiej. Uzyskała stopień kandydata nauk. Pracowała jako nauczycielka i dyrektorka jednostek oświatowych. W latach 2006–2009 kierowała departamentem edukacji i nauki w administracji miejskiej Kijowa. Stanęła na czele Centrum Testowania Technologii i Monitorowania Jakości Oświaty[2], zajęła się również działalnością naukową w ramach Narodowej Akademii Nauk Pedagogicznych Ukrainy[1]. Stypendystka Programu Stypendialnego im. Lane’a Kirklanda (2001)[3].

Była doradczynią lidera Frontu Zmian Arsenija Jaceniuka do spraw edukacji[1]. W 2012 z ramienia skupiającej środowiska opozycyjne Batkiwszczyny uzyskała mandat deputowanej VII kadencji[2]. Po zjednoczeniu różnych ugrupowań w 2013 objęła funkcję wiceprzewodniczącej Batkiwszczyny[4]. W 2014 stała się jedną z liderem nowo powstałego Frontu Ludowego. W tym samym roku z powodzeniem ubiegała się o parlamentarną reelekcję[5].

14 kwietnia 2016 została powołana na ministra oświaty i nauki w rządzie Wołodymyra Hrojsmana[6]. Stanowisko to zajmowała do 29 sierpnia 2019.

Odznaczona Orderem Księżnej Olgi III stopnia[7]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Гриневич Лилия Михайловна. liga.net. [dostęp 2014-11-01]. (ros.).
  2. a b Nota biograficzna na stronie dovidka.com.ua. [dostęp 2014-11-01]. (ukr.).
  3. Lista Absolwentów. kirkland.edu.pl. [dostęp 2016-05-21].
  4. Cъезд оппозиции единогласно поддержал слияние партий Тимошенко и Яценюка. pravda.com.ua, 15 lipca 2013. [dostęp 2014-11-01]. (ros.).
  5. Serwis CVK – Wybory 2014. [dostęp 2014-11-01]. (ukr.).
  6. New Cabinet formed in Ukraine. unian.info, 14 kwietnia 2016. [dostęp 2016-04-14]. (ang.).
  7. Указ Президента України № 269/2015 «Про відзначення державними нагородами України з нагоди Дня науки». rada.gov.ua, 15 maja 2015. [dostęp 2023-11-12]. (ukr.).