Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej – Wikipedia, wolna encyklopedia

Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej
London School of Hygiene & Tropical Medicine
Ilustracja
Główne wejście do szkoły
Data założenia

1899

Państwo

 Wielka Brytania

Adres

Bloomsbury, London

Liczba studentów

766

Położenie na mapie Wielkiego Londynu
Mapa konturowa Wielkiego Londynu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej”
51,520978°N 0,130396°W/51,520978 -0,130396
Strona internetowa

Londyńska Szkoła Higieny i Medycyny Tropikalnej – zlokalizowana w Londynie uczelnia publiczna, specjalizująca się w dziedzinie zdrowia publicznego i medycyny tropikalnej. Założona została w 1899 roku przez Patricka Mansona, prekursora w dziedzinie medycyny tropikalnej i odkrywcy mechanizmu przenoszenia filariozy przez komary[1]. Początkowo siedzibą szkoły był szpital dla marynarzy w londyńskich dokach[2]. Obecnie szkoła stanowi integralną część Uniwersytetu Londyńskiego. Aktualny (2010– ) dyrektor szkoły, profesor Peter Piot, był w roku 1976 współodkrywcą wirusa gorączki krwotocznej Ebola[3][4]

Uczelnia jest jedną z najbardziej prestiżowych uczelni na świecie w dziedzinie zdrowia publicznego i chorób zakaźnych, wysoko usytuowaną na krajowych i międzynarodowych listach rankingowych[5]. Ogólny roczny budżet szkoły wynosił w roku akademickim 2009/2010 101,7 milionów funtów, z czego 62,5 miliona pochodziło z grantów i kontraktów[6].

Działalność akademicka[edytuj | edytuj kod]

Wydziały[edytuj | edytuj kod]

Wydział Epidemiologii i Zdrowia Populacji[7]
jest wiodącym ośrodkiem metodologicznym w zakresie badań nad lokalnymi i globalnymi zagadnieniami zdrowia. Wydział prowadzi wielodyscyplinarne badania epidemiologiczne oraz rozwija i upowszechnia narzędzia badawcze dla pozyskiwania, analizy i oceny danych. Na wydziale istnieją następujące zakłady:
Szpital dla Marynarzy w Londynie, pierwsza siedziba Londyńskiej Szkoły Higieny i Medycyny Tropikalnej
  • Zakład Epidemiologii Chorób Zakaźnych[8],
  • Zakład Zdrowia Populacji[9],
  • Zakład Statystyki Medycznej[10],
  • Zakład Epidemiologii Chorób Niezakaźnych[11]

Wydział dysponuje ekspertyzą w następujących dziedzinach[7]:

Niektóre ośrodki badawcze[12] afiliowane przy wydziale to:

  • Centrum Malarii, które zatrudnia największą w Europie liczbę pracowników badawczych i studentów[13],
  • Centrum Zdrowia Matki, Dziecka i Zagadnień Rozrodczości[14]
  • Oddział Badań Klinicznych[15]
  • Centrum Globalnych Zagadnień Zdrowia Psychicznego[16]
  • Centrum Bloomsbury Epidemiologii i Statystyki w Genetyce[17]
  • Międzynarodowe Centrum Badania Niepełnosprawności[18]
  • Ośrodek Metodologii Statystyki[19]
  • Centrum Historii Zdrowia Publicznego[20]
  • Centrum Modeli Matematycznych Chorób Zakaźnych[21]
  • Centrum Badań Leków i Zachowań Zdrowotnych[22]
Wydział Chorób Zakaźnych i Tropikalnych[23]
utworzony w 1997 roku, obejmuje całość badań laboratoryjnych prowadzonych w szkole, jak również zajmuje się aspektami klinicznymi i epidemiologicznymi chorób zakaźnych i tropikalnych.
Biblioteka Londyńskiej Szkoły Higieny i Medycyny Tropikalnej

Główne kierunki badawcze wydziału obejmują:

Wydział Zdrowia Publicznego i Polityki Zdrowotnej[24]
prowadzi badania, kształcenie i ekspertyzę w dziedzinie polityki zdrowotnej i systemów zdrowotnych w skali globalnej i lokalnej oraz czynników wpływających na zdrowie. Na wydziale prowadzona jest międzydyscyplinarna działalność badawcza i dydaktyczna w zakresie ekonomiki zdrowia[25] i systemów zdrowotnych[26].

Szkoła prowadzi studia magisterskie i doktoranckie w zakresie zdrowia publicznego.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ P. Manson. Experimental proof of the mosquito-malaria theory. „Yale J Biol Med”. 75 (2), s. 107-112, March-April 2002. (ang.). 
  2. ↑ Archives in London and the M25 area: Albert Dock Seamen's Hospital. [dostęp 2014-10-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-25)].
  3. ↑ S. Pattyn, G.vander Groen, W. Jacob, P. Piot, G. Courteille. Isolation of Marburg-like virus from a case of haemorrhagic fever in Zaire. „The Lancet”. 309 (8011), s. 573–574, 12 March 1977. DOI: 10.1016/S0140-6736(77)92002-5. (ang.). 
  4. ↑ The Wall Street Journal: Footage From 1976 Documents Discovery of Ebola Virus. Oct 16, 2014. [dostęp 2014-10-21].
  5. ↑ LSHTM: Welcome to the world’s leading research-focused graduate school x. 13 May 2014. [dostęp 2016-01-07].
  6. ↑ Simon Baker: Underlying disorders: The financial health of UK higher education institutions. 7 April 2011. [dostęp 2014-08-28].
  7. ↑ a b LSHTM: Faculty of Epidemiology and Population Health. [dostęp 2014-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)].
  8. ↑ LSHTM: Department of Infectious Disease Epidemiology. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)].
  9. ↑ LSHTM: Department of Population Health. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)].
  10. ↑ LSHTM: Department of Medical Statistics. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)].
  11. ↑ LSHTM: Department of Non-communicable Disease Epidemiology. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)].
  12. ↑ LSHTM: Centres and Groups. [dostęp 2014-10-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-25)].
  13. ↑ LSHTM: Malaria Centre. [dostęp 2014-10-02].
  14. ↑ LSHTM: Maternal, Adolescent, Reproductive and Child Health. [dostęp 2015-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)].
  15. ↑ LSHTM: Clinical Trials Unit. [dostęp 2014-10-02].
  16. ↑ LSHTM: Global Mental Health. [dostęp 2014-10-02].
  17. ↑ LSHTM: Bloomsbury Centre for Genetic Epidemiology and Statistics. [dostęp 2014-10-02].
  18. ↑ LSHTM: The International Centre for Evidence in Disability at the London School of Hygiene & Tropical Medicine. [dostęp 2014-10-02].
  19. ↑ LSHTM: Centre for Statistical Methodology. [dostęp 2014-10-02].
  20. ↑ LSHTM: Centre for History in Public Health. [dostęp 2014-10-02].
  21. ↑ LSHTM: Centre for the Mathematical Modelling of Infectious Diseases. [dostęp 2014-10-02].
  22. ↑ LSHTM: Centre for Research on Drugs and Health Behaviour. [dostęp 2014-10-02].
  23. ↑ LSHTM: Faculty of Infectious and Tropical Diseases. [dostęp 2014-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)].
  24. ↑ LSHTM: Faculty of Public Health and Policy. [dostęp 2014-10-24]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-23)].
  25. ↑ LSHTM: Health economics at the LSHTM. [dostęp 2016-01-07].
  26. ↑ LSHTM: Health Systems. [dostęp 2014-10-25].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Londyńska_Szkoła_Higieny_i_Medycyny_Tropikalnej&oldid=72145657”