Lotniskowce typu Majestic – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lotniskowce typu Majestic
Kraj budowy	Wielka Brytania
Użytkownicy	Royal Australian Navy; Royal Canadian Navy; Indyjska Marynarka Wojenna
Wejście do służby	1948
Wycofanie	1997
Planowane okręty	6
Zbudowane okręty	5
Okręty w służbie	0
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	15 750 t (standardowa); 19 500 t (pełna)
Długość	211,83 m
Szerokość	24,38 m
Zanurzenie	5,94 m (standardowe); 7,54 m (pełne)
Napęd	2 × turbiny parowe Parsons,; 4 × kotły Admiralty; o mocy 40 000 KM (30 MW)
Prędkość	25 węzłów (46 km/h)
Zasięg	12 000 Mn przy 14 kn (26 km/h)
Załoga	1200
Uzbrojenie	30× Bofors 40 mm
Wyposażenie lotnicze	37 samolotów
	Multimedia w Wikimedia Commons

Lotniskowce typu Majestic – lotniskowce lekkie zbudowane w Wielkiej Brytanii, oryginalnie należące do serii sześciu finalnych lotniskowców typu Colossus.

Doświadczenia wojenne spowodowały szereg zmian w projekcie, w tym zamontowanie większej liczby armat przeciwlotniczych, nowocześniejszych radarów i wyposażenia do zaopatrywania w ruchu. Aby przyjmować większe i szybsze samoloty wzmocniono pokład oraz zastosowano nowe katapulty, aerofiniszery i windy, w wyniku tych modyfikacji okręty przemianowano na typ Majestic. Dokończenie okrętów zostało zawieszone po zakończeniu II wojny światowej, pozostawiając je do ewentualnego wykorzystania w przyszłości. Lotniskowce nigdy nie weszły do służby w Royal Navy, ostatecznie pięć z nich sprzedano do krajów Wspólnoty Brytyjskiej, a ostatni zezłomowano przed ukończeniem. Dwa pierwsze okręty: "Terrible" ("Sydney" dla Australii) i "Magnificent" dla Kanady dostarczono w 1948 tak jak przewidywał projekt. Trzy następne okręty: "Majestic"/"Melbourne" dla Australii, "Powerful"/"Bonaventure" dla Kanady i "Hercules"/"Vikrant" dla Indii wyposażono w katapulty parowe, skośny pokład, systemy świateł podejścia i inne zmiany, aby umożliwić im bazowanie odrzutowców.

Okręty[edytuj | edytuj kod]

HMAS „Melbourne” (R21) Nazwa oryginalna: HMS Majestic (R77) Stocznia: Vickers-Armstrong Położenie stępki: 15 kwietnia 1943 Wodowanie: 28 lutego 1945 Użytkownik: Royal Australian Navy Wejście do służby: 28 października 1955 Wyposażenie lotnicze: 8 × Sea Venom, 16 × Gannet, 2 × Sycamor, 10 × Wessex później: 8 × A-4G Skyhawk, 6 × S-2E/G Tracker, 10 × Westland Sea King Wycofanie ze służby: 30 maja 1982 Los: Zezłomowany w 1985 W wyniku kolizji zatopił dwa sojusznicze okręty: HMAS Voyager (D04) w 1964 i USS Frank E. Evans (DD-754) w 1969.
HMAS „Sydney” (R17) Nazwa oryginalna: HMS Terrible (R93) Stocznia: HM Dockyard Devonport Położenie stępki: 19 kwietnia 1943 Wodowanie: 30 września 1944 Użytkownik: Royal Australian Navy Wejście do służby: 16 grudnia 1948 Wyposażenie lotnicze: 38 × Fairey Firefly, Hawker Sea Fury, Sikorsky Dragonfly Wycofanie ze służby: 12 listopada 1973 Los: Złomowany w 1975 Służył w wojnie koreańskiej w latach 1951–1952 w zastępstwie HMS Glory (R62), jako lotniskowiec wycofany w 1958, ale od 1962 używany jako transportowiec, w 1964 zaopatrywał Malezję w czasie konfliktu z Indonezją, a w latach 1965-1972 odbył 25 rejsów do Vũng Tàu w trakcie wojny wietnamskiej.
HMCS „Magnificent” (CVL 21) Nazwa oryginalna: HMS Magnificent Stocznia: Harland & Wolff Położenie stępki: 29 lipca 1943 Wodowanie: 16 listopada 1944 Użytkownik: Royal Canadian Navy Wejście do służby: 21 marca 1948 Wyposażenie lotnicze: 37 × Fairey Firefly, Hawker Sea Fury, Supermarine Seafire lub Grumman TBF Avenger Wycofanie ze służby: 1956 Los: Złomowany w 1965 Zastąpił HMCS Warrior (typu Colossus), przed wycofaniem transportował kanadyjskich żołnierzy sił pokojowych w czasie kryzysu sueskiego.
INS „Vikrant” (R11) Nazwa oryginalna: HMS Hercules (R49) Stocznia: Vickers-Armstrong, Harland & Wolff Położenie stępki: 14 października 1943 Wodowanie: 22 września 1945 Użytkownik: Indyjska Marynarka Wojenna Wejście do służby: 4 kwietnia 1961 Wyposażenie lotnicze: Hawker Sea Hawk, Breguet Alizé 1050, HAL Chetak, Westland Sea King Mk 42B/C, BAe Sea Harrier FRS.51 Wycofanie ze służby: 31 stycznia 1997 Los: Zachowany jako okręt muzeum 1997-2012. Złomowany w 2014 roku^[1]. Okręt brał udział w blokadzie Pakistanu Wschodniego w czasie wojny indyjsko-pakistańskiej w 1971, od 1982 wykorzystywano Sea Harriery, a w 1989 dodano rampę startową.
Leviathan Nazwa oryginalna: Leviathan Stocznia: Swan, Hunter & Wigham Richardson, Ltd. Położenie stępki: 18 października 1943 Wodowanie: 7 czerwca 1945 Los: Złomowany w 1968
HMCS „Bonaventure” (CVL 22) Nazwa oryginalna: HMS Powerful Stocznia: Harland & Wolff Położenie stępki: 27 listopada 1943 Wodowanie: 27 lutego 1945 Użytkownik: Royal Canadian Navy Wejście do służby: 17 stycznia 1957 Wyposażenie lotnicze: 34 × F2H-3 Banshee (1955–1962), CS-2F Tracker, Sikorsky HO-4S, CHSS-2 Sea King (od 1964) Wycofanie ze służby: 3 lipca 1970 Los: Złomowany w 1971 Następca Magnificent, ostatni kanadyjski lotniskowiec, był częścią floty NATO w czasie kryzysu kubańskiego w 1962.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ India's first aircraft carrier slips into history.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

HMAS Sydney (III). navy.gov.au. [dostęp 2012-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-27)]. (ang.).
HMAS Melbourne (II). navy.gov.au. [dostęp 2012-09-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-03)]. (ang.).
HMCS BONAVENTURE, readyayeready.com
HMCS MAGNIFICENT, readyayeready.com
INS Vikrant, bharat-rakshak.com

[1] India's first aircraft carrier slips into history.

[1]