Luciano Caravani – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luciano Caravani

Data i miejsce urodzenia	14 maja 1953 Vicenza
Wzrost	172 cm
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy Igrzyska śródziemnomorskie złoto Split 1979 bieg na 200 m złoto Split 1979 sztafeta 4 × 100 m srebro Algier 1975 sztafeta 4 × 100 m Uniwersjada złoto Meksyk 1979 sztafeta 4 × 100 m srebro Sofia 1977 sztafeta 4 × 100 m

Luciano Caravani (ur. 14 maja 1953 w Vicenzy^[1]) – włoski lekkoatleta, sprinter, były rekordzista Europy.

Odpadł w półfinale biegu na 60 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1975 w Katowicach^[2].

Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów na igrzyskach śródziemnomorskich w 1975 w Algierze (skład sztafety włoskiej: Pasqualino Abeti, Pietro Mennea, Caravani i Luigi Benedetti)^[3], a także zajął 5. miejsce w biegu na 100 metrów na tych igrzyskach^[4]. Zajął 3. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Vincenzo Guerini, Caravani, Benedetti i Mennea) w finale pucharu Europy w 1975 w Nicei^[5]. W tym samym składzie włoska sztafeta 4 × 100 metrów zajęła 6. miejsce w finale igrzysk olimpijskich w 1976 w Montrealu, a w biegu na 100 metrów Caravani odpadł w ćwierćfinale^[1].

Zdobył srebrny medal w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Stefano Curini, Stefano Rasori, Pietro Farina i Caravani) na uniwersjadzie w 1977 w Sofii^[3]. Na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze zajął w tej konkurencji 5. miejsce^[6].

Zwyciężył w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Gianfranco Lazzer, Caravani, Giovanni Grazioli i Mennea) na uniwersjadzie w 1979 w Meksyku^[3]. Sztafeta włoska ustanowiła wówczas rekord Europy czasem 38,42 s^[7]. Na rozgrywanych w tym samym miesiącu igrzyskach śródziemnomorskich w 1979 Caravani zdobył dwa złote medale: w biegu na 200 metrów i w sztafecie 4 × 100 metrów (w składzie: Lazzer, Caravani, Grazioli i Mennea)^[3][8].

Odpadł w półfinale biegu na 50 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1981 w Grenoble i w eliminacjach biegu na 200 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1982 w Mediolanie^[9]. Na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach zajął 4. miejsce w sztafecie 4 × 100 metrów i odpadł w półfinale biegu na 200 metrów^[10].

Caravani był mistrzem Włoch w biegu na 100 metrów w 1977 oraz w sztafecie 4 × 100 metrów w 1976, 1979 i 1982^[11][12], a w hali mistrzem swego kraju w biegu na 60 metrów w 1975^[13].

Rekordy życiowe Caravaniego^[14][15]:

• bieg na 100 metrów – 10,23 (8 września 1979 w Meksyku)
• bieg na 200 metrów – 20,59 (6 lipca 1979 w Algierze)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]