Lucjan Tyszecki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lucjan Tyszecki
Data urodzenia

2 listopada 1924

Data śmierci

25 listopada 2011

Kariera trenerska
Lata Drużyna
1949-1951 Zryw Gdańsk
1951-1954 Kolejarz Gdańsk
1954- 1955 reprezentacja Polski kobiet
Grób Lucjana Tyszeckiego na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku

Lucjan Tyszecki (ur. 2 listopada 1924[1], zm. 25 listopada 2011[2]) – polski trener i sędzia siatkarski, trener reprezentacji Polski seniorek, zdobywca brązowego medalu mistrzostw Europy z żeńską reprezentacją Polski (1955).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jako grający trener Zrywu Gdańsk wywalczył w 1949 brązowy medal mistrzostw Polski, w mistrzostwach w 1950 w tej samej roli zdobył wicemistrzostwo Polski. W kolejnych latach był trenerem drużyn żeńskich. Z Kolejarzem Gdańsk sięgnął po dwa tytuły mistrza Polski (1953, 1954) i tytuł wicemistrzostwo Polski (1952), ze Startem Gdynia brązowy medal mistrzostw Polski w 1959.

W latach 1954–1955 prowadził równocześnie kobiecą reprezentację Polski, zdobywając brązowe medale na akademickich mistrzostwach świata w 1954 i mistrzostwach Europy w 1955.

Od 1968 do 1981 był sędzią siatkarskim, m.in. na Igrzyskach Olimpijskich w Moskwie (1980). Pochowany został na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (sektor I, kw. I/3/25a)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jerzy Gebert Z gdańskich boisk i stadionów, wyd. Morskie, Gdańsk, 1970
  • Krzysztof Mecner 80 lat polskiej siatkówki, b.m. i d.w.
  • Krzysztof Mecner Mistrzostwa Polski w siatkówce 1929–2010 wyd. PLPS, Warszawa 2011