Lucy (sonda kosmiczna) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Lucy
Ilustracja
Wizualizacja sondy przy planetoidach Patroclus i Menoetius
Zaangażowani

NASA

Rakieta nośna

Atlas V 401

Miejsce startu

Centrum Kosmiczne Johna F. Kennedy’ego, Stany Zjednoczone

Cel misji

planetoidy trojańskie Jowisza

Orbita (docelowa, początkowa)
Czas trwania
Początek misji

16 października 2021 (9:34 UTC)

Wymiary
Wymiary

15,8×7,2×2,78 m

Masa całkowita

1550[1] kg

Masa aparatury naukowej

821[1][2] kg

Lucysonda kosmiczna amerykańskiej agencji NASA, która ma zbadać planetoidy trojańskie. Została wystrzelona 16 października 2021 roku. Jej podstawowa misja ma potrwać 12 lat.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Nazwa sondy pochodzi od skamieniałości samicy australopiteka Lucy, którą z kolei nazwano od piosenki Lucy in the Sky with Diamonds zespołu The Beatles[3].

Cele misji[edytuj | edytuj kod]

Sonda Lucy ma wykonać przeloty w pobliżu ośmiu planetoid, w tym siedmiu trojańczyków Jowisza. W 2025 roku ma minąć małą planetoidę pasa głównego, (52246) Donaldjohanson należącą do typu spektralnego C, po czym dotrze do poprzedzającej Jowisza chmury planetoid w pobliżu punktu L4, tzw. „obozu greckiego”. Tam w latach 2027–2028 odwiedzi planetoidy (3548) Eurybates (również typu C, ma księżyc), (15094) Polymele (typu P), (11351) Leucus i (21900) Orus (obie typu D). W 2033 roku ma dotrzeć do „obozu trojańskiego” w pobliżu punktu libracyjnego L5, gdzie zbada planetoidę podwójną (617) PatroclusMenoetius (obie typu P)[4].

Instrumenty[edytuj | edytuj kod]

Przyrządy badawcze sondy są unowocześnionymi wersjami urządzeń wykorzystywanych we wcześniejszych misjach New Horizons i OSIRIS-REx[5][1]:

  • L’Ralph – kamera multispektralna i podczerwony spektrometr obrazujący, do badania składu powierzchni i śladów aktywności;
  • L’LORRI (ang. LOng Range Reconnaissance Imager) – wysokorozdzielcza kamera panchromatyczna, działająca w świetle widzialnym, do uzyskania dokładnych obrazów powierzchni trojańczyków;
  • L’TES (Thermal Emission Spectrometer) – spektrometr podczerwieni do badania właściwości termodynamicznych powierzchni;
  • dodatkowo antena wysokiego zysku może być wykorzystana w badaniu mas planetoid, poprzez śledzenie przesunięć dopplerowskich sygnału radiowego, a szerokokątna kamera śledząca cele (T2CAM) pozwoli lepiej określić kształty odwiedzonych obiektów[1].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 2017 roku NASA ogłosiła wybór kolejnych misji programu Discovery. Z pięciu projektów wybrano dwie misje do planetoid: Lucy i Psyche. Na dalszą przyszłość zostały odłożone projekty misji do Wenus: VERITAS i DAVINCI, oraz teleskop kosmiczny do obserwacji obiektów bliskich Ziemi, nazwany NEOCam[5].

Sonda została wystrzelona 16 października 2021 roku z Centrum Kosmicznego Johna F. Kennedy’ego na Florydzie, za pomocą rakiety Atlas V[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d The Lucy Spacecraft and Payload [online], Southwest Research Institute [dostęp 2021-10-17] (ang.).
  2. NASA, Lucy, [w:] NSSDCA Master Catalog [online], NASA, 16 października 2021 [dostęp 2021-10-17] (ang.).
  3. Overview [online], Southwest Research Institute [dostęp 2021-10-17] (ang.).
  4. Mission Targets [online], Southwest Research Institute [dostęp 2021-10-17] (ang.).
  5. a b NASA Selects Two Missions to Explore the Early Solar System [online], NASA, 4 stycznia 2017 [dostęp 2021-10-17] (ang.).
  6. Rafał Grabiański, Pierwsza sonda do planetoid trojańskich wystrzelona [online], Urania – Postępy Astronomii, 16 października 2021 [dostęp 2021-10-17] (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]