Ludwik IV legnicki – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ludwik IV
Ilustracja
Wizerunek herbu
książę legnicki
Okres

od 1654
do 1663

Dane biograficzne
Data i miejsce urodzenia

19 kwietnia 1616
Brzeg

Data i miejsce śmierci

24 listopada 1663
Legnica

Miejsce spoczynku

Mauzoleum Piastów Śląskich w Legnicy

Ojciec

Jan Chrystian

Matka

Dorota Sybilla Hohenzollern

Rodzeństwo

Jerzy III
Joachim
Henryk
Ernest
Anna Elżbieta
Rudolf
Chrystian
August
Sybilla Małgorzata
Dorota
Agnieszka
Zofia Magdalena
August
Dorota Sybilla
N.N. (brat)
Ernest
Zygmunt
Joanna Elżbieta
Anna Krystyna

Małżeństwo

Anna Zofia mekleburska
od 18 maja 1649
do 24 listopada 1663

Dzieci

Chrystian Albert

Ludwik IV (ur. 19 kwietnia 1616 w Brzegu, zm. 24 listopada 1663 w Legnicy) – książę legnicki, syn księcia brzeskiego Jana Chrystiana i Doroty Sybilli[1], brat Jerzego III i Chrystiana.

W 1639 po śmierci ojca Jana Chrystiana wraz z braćmi odziedziczył księstwo legnicko-brzeskie. Po śmierci Jerzego Rudolfa w 1653 nastąpił podział księstwa między trzech synów Jana Chrystiana; w 1654 bracia podzielili między siebie księstwo legnicko-brzeskie; drogą losowania Ludwik otrzymał księstwo legnickie[2].

18 maja 1649 poślubił Annę Zofię, córkę Jana Albrechta II, księcia meklemburskiego na Güstrow, z którą doczekał się przedwcześnie zmarłego syna Chrystiana Alberta (1651–1652)[1].

Zmarł w 1663, został pochowany 12 marca 1664 w Mauzoleum Piastów Śląskich, znajdującym się przy Kościele św. Jana Chrzciciela w Legnicy[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Jasiński 1973 ↓, s. 251.
  2. Boras 1974 ↓, s. 411.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]