Luigi Amat di San Filippo e Sorso – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luigi Amat di San Filippo e Sorso
Kardynał biskup
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

20 czerwca 1796
Sinnai

Data i miejsce śmierci

30 marca 1878
Rzym

Dziekan Kolegium Kardynalskiego
Okres sprawowania

12 marca 1877–30 marca 1878

Prefekt Św. Kongregacji ds. Ceremonii
Okres sprawowania

12 marca 1877–30 marca 1878

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Sakra biskupia

22 kwietnia 1827

Kreacja kardynalska

19 maja 1837
Grzegorz XVI

Kościół tytularny

S. Maria in Via (2 października 1837)
biskup Palestriny (15 marca 1852)
biskup Porto e S. Rufina (8 października 1870)
biskup Ostia e Velletri (12 marca 1877)

Sukcesja apostolska
Data konsekracji

22 kwietnia 1827

Konsekrator

Giuseppe Spina

Współkonsekratorzy

Pietro Caprano
Luigi Bottiglia Savoulx

Luigi Amat di San Filippo e Sorso (ur. 20 czerwca 1796 w Sinnai, zm. 30 marca 1878 w Rzymie) – włoski kardynał.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z Sinnai na Sardynii. Studiował prawo na uniwersytecie w Cagliari oraz rzymskim La Sapienza. Następnie podjął pracę w administracji Państwa Kościelnego jako wicelegat w Bolonii (1819), Spoleto (1822) i Rieti (1825). W 1826 przyjął święcenia kapłańskie, a rok później został wyświęcony na tytularnego arcybiskupa Nicei i mianowany nuncjuszem apostolskim na Sycylii. W 1832 przeniesiono go na nuncjaturę w Madrycie. Został wydalony z Hiszpanii w 1835, gdyż kraj ten zerwał stosunki dyplomatyczne ze Stolicą Apostolską.

Papież Grzegorz XVI w 1837 mianował go kardynałem prezbiterem tytułu Santa Maria in Via oraz legatem apostolskim w Rawennie. Uczestniczył w konklawe 1846. Nowy papież Pius IX mianował go legatem w Bolonii (1846-1848). W trakcie Wiosny Ludów 1848 pełnił funkcję nadzwyczajnego komisarza czterech legacji Państwa Kościelnego. Wicekanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego od 1852, w tym samym roku uzyskał promocję do rangi kardynała biskupa Palestriny. Archiprezbiter Bazyliki Santa Maria Maggiore od 1867. Biskup diecezji suburbikarnej Porto e Santa Rufina 1870-1877. Dziekan Św. Kolegium Kardynałów po 17 grudnia 1876. Prefekt Św. Kongregacji ds. Ceremonii i kardynał biskup Ostia e Velletri od 12 marca 1877. Uczestniczył w konklawe 1878, krótko po nim zmarł.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]