Luis de la Fuente – Wikipedia, wolna encyklopedia

Luis de la Fuente
ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Luis de la Fuente Castillo

Data i miejsce urodzenia

21 czerwca 1961
Haro

Wzrost

172 cm

Pozycja

obrońca

Informacje klubowe
Klub

Hiszpania (selekcjoner)

Kariera juniorska
Lata Klub
1976–1978 Athletic Bilbao
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1978–1982 Bilbao Athletic 59 (3)
1981–1987 Athletic Bilbao 146 (1)
1987–1991 Sevilla FC 86 (4)
1991–1993 Athletic Bilbao 22 (1)
1993–1994 Deportivo Alavés 35 (3)
W sumie: 348 (12)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1978–1979  Hiszpania U-18 4 (0)
1982–1984  Hiszpania U-21 4 (0)
1988  Hiszpania U-23 1 (0)
W sumie: 9 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1997–2000 Club Portugalete
2000–2001 CD Aurrerá
2006–2007 Bilbao Athletic
2009–2011 Bilbao Athletic
2011 Deportivo Alavés
2013–2018 Hiszpania U-19
2018–2022 Hiszpania U-21
2021 Hiszpania U-23
2022– Hiszpania
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Igrzyska olimpijskie
srebro Tokio 2020
Liga Narodów UEFA
złoto Holandia 2022/2023
Mistrzostwa Europy U-21
złoto Włochy/San Marino 2019

Luis de la Fuente Castillo (ur. 21 czerwca 1961 w Haro) – hiszpański trener i piłkarz, grający na pozycji obrońcy. Obecnie pełni funkcję selekcjonera reprezentacji Hiszpanii.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

De la Fuente jest wychowankiem hiszpańskiego klubu Athletic Bilbao. W latach 1978–1982 reprezentował drużynę rezerw tego klubu, Bilbao Athletic. W 1981 roku trafił do pierwszej drużyny Athleticu. De la Fuente był także młodzieżowym reprezentantem Hiszpanii U-18, U-21 i U-23. W 1987 roku odszedł z tego klubu przenosząc się do Sevilli FC. W 1991 roku powrócił do Athletiku. Po dwóch sezonach ponownie opuścił swój pierwszy klub odchodząc do Deportivo Alavés. Po roku gry w tym klubie, w 1994 roku, zdecydował się zakończyć piłkarską karierę.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

De la Fuente karierę trenerską rozpoczął w 1997 roku, obejmując Club Portugalete. Po trzech latach opuścił ten klub, zostając trenerem CD Aurrerá. Opuścił ten klub już po roku. W 2006 roku powrócił do Athletiku jako trener, obejmując rezerwy tego klubu. Ponownie opuścił to stanowisko, zaledwie po roku pracy. Powrócił, jednak, na to stanowisko w 2009 roku. W 2011 powrócił do kolejnego klubu, zostając trenerem pierwszej drużyny Deportivo Alavés. Po kilku miesiącach pracy w tym klubie został zwolniony. W 2013 roku rozpoczął swoją pracę z Hiszpańską Federacją Piłkarską, obejmując reprezentację Hiszpanii do lat 19. W 2018 roku został selekcjonerem reprezentacji Hiszpanii do lat 21. Zdobył z tą drużyną Mistrzostwo Europy U-21 w 2019. W 2021 roku prowadził Olimpijską reprezentację Hiszpanii na IO w Tokio i zdobył z nią srebrny medal. W 2022 roku zastąpił Luisa Enrique na stanowisku selekcjonera dorosłej reprezentacji Hiszpanii.


Bibliografia[edytuj | edytuj kod]