Maciej Tomaszewski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maciej Tomaszewski
Ilustracja
Maciej Tomaszewski (2015)
Imię i nazwisko

Maciej Dariusz Tomaszewski

Data i miejsce urodzenia

8 września 1961
Szczecin

Zawód

aktor

Lata aktywności

od 1982

Zespół artystyczny
Teatr Współczesny we Wrocławiu

Maciej Dariusz Tomaszewski (ur. 8 września 1961[1] w Szczecinie) – polski aktor teatralny, telewizyjny i filmowy.

27 marca 2022, w Międzynarodowy Dzień Teatru, w Centrum Sztuk Performatywnych Piekarnia został uhonorowany przez prezydenta Wrocławia za swoją pracę i osiągnięcia artystyczne „Merito de Wratislavia”[2].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Wczesne lata[edytuj | edytuj kod]

Urodził się i wychowywał w Szczecinie[3]. Po ukończeniu szkoły średniej, zdawał do „Łódzkiej Filmówki”[4], ale się nie dostał. Wkrótce otrzymał list od Aliny Obidniak i prof. Mieczysławy Walczak-Deleżyńskiej, które nie zgodziły się z werdyktem egzaminujących, i zaproponowały pracę na etacie adepta w jeleniogórskim Teatrze im. Norwida, gdzie w 1981 wystąpił w spektaklu Edyp królem Sofoklesa w reżyserii Wojciecha Kopcińskiego jako chórzysta, inscenizacji dla dzieci Słoneczny kraj Stanisława K. Stopczyka w reż. Wojciecha Kopcińskiego i przedstawieniu Opowieści Lasku Wiedeńskiego Ödöna von Horvátha w reż. Włodzimierza Nurkowskiego. Miał zdawać egzamin eksternistyczny. Jednak dzięki rodzicom, którzy uparli się, żeby zdawał na studia, ostatecznie w 1985 ukończył wrocławski Wydział Aktorski Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej im. Ludwika Solskiego[5].

Kariera[edytuj | edytuj kod]

W 1985 zadebiutował na scenie Teatru Współczesnego im. Edmunda Wiercińskiego we Wrocławiu, w Lekcji Pruskiego Adolfa Nowaczyńskiego. W 1987 otrzymał ministerialną Nagrodę Artystyczną Młodych im. Wyspiańskiego za rolę Jaszy Mazura w Sztukmistrzu z Lublina. Jest czterokrotnym laureatem wrocławskiej nagrody „Złota Iglica”.

Na dużym ekranie wystąpił m.in. w filmie Jacka Koprowicza Alchemik (1988) u boku Olgierda Łukaszewicza i Michała Bajora.

Grał także gościnnie w Centrum Sztuki przy Teatrze Dramatycznym w Legnicy (1994), Teatrze Muzycznym-Operetce Wrocławskiej we Wrocławiu (1998), Teatrze Polskim w Szczecinie (2002–2006), gdzie zagrał m.in. tytułową rolę w Fauście Goethego, Johna Proctora w Czarownicach z Salem, oraz szekspirowskiego Hamleta na dziedzińcu Zamku Książąt Pomorskich (2006), za którego otrzymał nominację do Bursztynowego Pierścienia, Teatrze Rozmaitości w Warszawie (2003–2004) i warszawskim Teatrze Rampa na Targówku (2004).

W 2003 otrzymał nagrodę aktorską za rolę Stuarta w spektaklu Zwycięstwo na II Festiwalu Prapremier w Bydgoszczy.

Stworzył kreację Marka Żukowskiego, lekarza ginekologa w telenoweli Polsatu Pierwsza miłość.

Role teatralne[edytuj | edytuj kod]

Rok Tytuł Autor Rola Reżyser Teatr
1981 Edyp królem Sofokles chórzysta Wojciech Kopciński Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze
Słoneczny kraj Stanisław K. Stopczyk
Opowieści Lasku Wiedeńskiego Ödön von Horváth zespół kabaretu Włodzimierz Nurkowski
1986 Sztukmistrz z Lublina Isaac Bashevis Singer Jasza Mazur Jan Szurmiej Wrocławski Teatr Współczesny
1988 Samobójcy Nikołaj Erdman Diakon Jerzy Jarocki
1991 Ślub Witold Gombrowicz Pijak/Dostojnik-Zdrajca/Zbir Andrzej Makowiecki
Opera za trzy grosze Bertolt Brecht Matyjas Jan Błeszyński
1992 Wyspy Galapagos Helmut Kajzar Jerzy Jacek Orłowski
1994 Wariat i zakonnica Stanisław Ignacy Witkiewicz Dr Grun Krzysztof Jasiński Centrum Sztuki-Teatr Dramatyczny Legnica
Czarownice z Salem Arthur Miller John Proctor Jacek Bunsch Wrocławski Teatr Współczesny
1995 Lot nad kukułczym gniazdem Dale Wasserman Ruckly Jan Buchwald
Antygona w Nowym Jorku Janusz Głowacki Sasza Zbigniew Lesień
Aktor Cyprian Kamil Norwid Erazm Maciej Prus Teatr Telewizji
1996 Xięga bałwochwalcza Bruno Schulz Dr Gotard Jacek Bunsch Wrocławski Teatr Współczesny
Wiśniowy sad Anton Czechow Jermołaj Łopachin Andro Enukidze
1997 Śledztwo Stanisław Lem Pisarz Waldemar Krzystek Teatr Telewizji
1998 Kordian Juliusz Słowacki Szatan/Papież/Car Jarosław Ostaszkiewicz Wrocławski Teatr Współczesny
1999 Zmierzch Isaak Babel Benia Krystyna Meissner
Kosmos Witold Gombrowicz Ojciec Paweł Miśkiewicz
2000 Pod drzwiami Wolfgang Borchert Przedsiębiorca pogrzebowy z czkawką Paweł Szkotak
Czerwony szalik Jacek Papis Podróżny zespół
Miłość na Madagaskarze Peter Turrini Szef Konsorcjum Waldemar Krzystek Teatr Telewizji
Nas troje Marek Koterski Adam Marek Koterski
2001 Historia Jakuba Stanisław Wyspiański Anioł Czarny Piotr Cieplak Wrocławski Teatr Współczesny
Romeo i Julia William Shakespeare Capuleti Rimas Tuminas
2002 Wizyta starszej pani Friedrich Dürrenmatt Mąż VII Waldemar Krzystek Teatr Telewizji
2003 Przypadek Klary Dea Loher Georg Magdalena Łazarkiewicz
Hamlet William Shakespeare Hamlet Adam Opatowicz Teatr Polski w Szczecinie
Królewna Orlica Tadeusz Miciński Twardowski Krystyna Meissner Wrocławski Teatr Współczesny
Zwycięstwo Howard Barker Karol Stuart, Żebrak Helena Kaut-Howson
Dybuk. Między dwoma światami Szymon An-ski Reb Mendel Krzysztof Warlikowski TR Warszawa
Faust Johann Wolfgang von Goethe Faust Ryszard Major Teatr Polski w Szczecinie
2004 Sen nocy letniej William Shakespeare Oberon Adam Opatowicz
Niskie Łąki Piotr Siemion Carlos współczesny Waldemar Krzystek Wrocławski Teatr Współczesny
2005 Nakręcana pomarańcza Anthony Burgess Ef, Więzień Jan Klata
Nie do pary Andrew Bovell John Agnieszka Olsten
Wschody i zachody miasta Robert Urbański Max Mendelssohn Jacek Głomb Teatr Telewizji
2006 Uciekający samolot Kamen Donev Wodny Jarosław Tumidajski Wrocławski Teatr Współczesny
2007 Orkiestra „Titanic” Christo Bojczew Harry Krystyna Meissner
2008 Powrót do domu Harold Pinter Teddy Artur Urbański
Bat Yam Amit Epstein, Yael Ronen Dawid Yael Ronen
2010 Trans-Atlantyk Witold Gombrowicz Minister Jarosław Tumidajski
2011 Pożegnanie jesieni Stanisław Ignacy Witkiewicz Starzec 3 Piotr Sieklucki
2012 Według Bobczyńskiego Mikołaj Gogol Ten Niemiec Agata Duda-Gracz
Hopla, żyjemy! Krystyna Meissner Krystyna Meissner
2013 Życie jest snem Pedro Calderón de la Barca Basilio Lech Raczak
2014 Bramy raju Jerzy Andrzejewski Aleksy Paweł Passini
2015 Dziwny pasażer Tymoteusz Karpowicz Policjant II Andrzej Ficowski
Odejście Głodomora Tadeusz Różewicz Impresario
Audiencja III czyli Raj Eskimosów Bogusław Schaeffer Wojciech Ziemiański Teatr im. Cypriana Kamila Norwida w Jeleniej Górze
2016 Gwiazda Helmut Kajzar Gwiazda Krzysztof Czeczot Wrocławski Teatr Współczesny
Silesia, Silentia Lidia Amejko Dia-Mat Marek Fiedor
Jak to dobrze, że mamy pod dostatkiem Helmut Kajzar Faust-Mefisto Katarzyna Szyngiera
2017 Skrzywienie kręgosłupa. Wieczór dla osób z wadą postawy Ingrid Lausund Papa Natalia Sołtysik
Panna Nikt Tomasz Tryzna Tata Ewy/Minister Wojny Paweł Passini
Kandyd Leonard Bernstein Wolter Hanna Marasz Opera Wrocławska
2018 Pani Furia Grażyna Plebanek Minister Krzysztof Czeczot Wrocławski Teatr Współczesny
Garbus Sławomir Mrożek Garbus Marek Fiedor
2019 Magnolia Paul Thomas Anderson Nestor Krok Krzysztof Skonieczny
Łatwo nie będzie Jean-Claude Islert Eduardo, wykładowca matematyki Wojciech Dąbrowski Wrocławski Teatr Komedia

Filmografia[edytuj | edytuj kod]

Dubbing[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Maciej Tomaszewski Pictures. FanPix.Net. [dostęp 2019-07-19]. (ang.).
  2. Wrocław honoruje ludzi teatru w dniu ich święta. 46. Wrocławska Księga Pamięci. Wroclaw.pl, 2022-03-28. [dostęp 2022-04-04]. [zarchiwizowane z tego adresu (2022-04-04)]. (pol.).
  3. Personalidade: Maciej Tomaszewski (Polônia). InterFilmes.com. [dostęp 2019-07-19]. (port.).
  4. Małgorzata Matuszewska (2010-11-19): Maciej Tomaszewski – aktor, który jest legendą. „Gazeta Wrocławska”. [dostęp 2019-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-19)]. (pol.).
  5. Maciej Tomaszewski. Wirtualna Polska. [dostęp 2019-07-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-07-19)]. (pol.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]