Madżong japoński – Wikipedia, wolna encyklopedia

Madżong japoński (jap. 麻雀, 麻将, albo マージャン; mājan, znany również jako Riichi Madżong) – wersja madżonga, w której podstawowe reguły gry są zachowane, jednak ponadto wprowadzone takie jak riichi oraz dora. W tej wersji gry nie używa się już terminów „chow”, „pong”, „kong”, tylko „chi”, „pon”, „kan”.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W 1924 żołnierz Saburo Hirayama przywiózł tę grę do Japonii[1]. Następnie w Tokio założył klub, salon i szkołę grania w madżonga[1]. Na przestrzeni lat gra ta zaczynała zdobywać coraz większą popularność. W tym procesie, gra została uproszczona w chińskiej wersji. Dodatkowe reguły zostały dodane, żeby zwiększyć kompleksowość[2].

Riichi Madżong w 2010 był najpopularniejszą grą planszową w Japonii[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Rep, Jelte (2007). The Great Mahjong Book: History, Lore, and Play. Singapore: Tuttle Publishing. ISBN 0-8048-3719-8.
  2. Mah Jong - History and Useful Information [online], www.tradgames.org.uk [dostęp 2020-07-09].
  3. Pakarnian, John, „Game Boy: Glossary of Japanese Gambling Games”, Metropolis, January 22, 2010, p. 15.