Mahmud Dżibril – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mahmud Dżibril
	; Mahmud Dżibril (2011)
Pełne imię i nazwisko	Mahmud Dżibril al-Warfalli; محمود جبريل الورفلي
Data i miejsce urodzenia	28 maja 1952 ; Bengazi
Data i miejsce śmierci	5 kwietnia 2020 ; Kair
	Premier Rządu Narodowej Rady Tymczasowej
Okres	od 23 marca 2011; do 23 października 2011
Przynależność polityczna	bezpartyjny
Poprzednik	Al-Baghdadi Ali al-Mahmudi
Następca	Ali at-Tarhuni (p.o.)
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Mahmud Dżibril al-Warfalli, arab. ‏محمود جبريل الورفلي‎ (ur. 28 maja 1952 w Bengazi, zm. 5 kwietnia 2020 w Kairze^[2]) – libijski polityk, od 23 marca do 23 października 2011 premier rządu tymczasowego powołanego przez Narodową Radę Tymczasową podczas wojny domowej w Libii.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Mahmud Dżibril urodził się w 1952 w Bengazi. W 1975 zdobył licencjat z ekonomii i nauk politycznych na Uniwersytecie Kairskim w Egipcie. W 1980 ukończył studia magisterskie z dziedziny nauk politycznych na University of Pittsburgh w Stanach Zjednoczonych. Cztery lata później obronił na tej uczelni doktorat z planowania strategicznego. Przez kolejnych kilka lat pracował tam jako wykładowca^[3].

W czasie swojej kariery naukowej opublikował 10 książek z dziedziny planowania i zarządzania strategicznego. Był organizatorem dwóch konferencji na ten temat w państwach arabskich w 1987 i w 1988. Angażował się w prowadzenie programów szkoleniowych dla kadry zarządzającej w takich krajach, jak Egipt, Arabia Saudyjska, Libia, Zjednoczone Emiraty Arabskie, Kuwejt, Jordania, Bahrajn, Maroko, Tunezja, Turcja i Wielka Brytania^[3].

W latach 2007–2011 pełnił funkcję dyrektora Narodowego Urzędu na rzecz Rozwoju Gospodarczego (Nedb), odpowiedzialnego za zagraniczne inwestycje w Libii oraz promującego prywatyzację i liberalizację w gospodarce^[4].

5 marca 2011, w czasie wojny w Libii, w powołanej przez powstańców Narodowej Radzie Tymczasowej wszedł w skład zespołu wykonawczego odpowiedzialnego za sprawy zagraniczne. Został oddelegowany do prowadzenia rozmów na rzecz pozyskania jak najszerszego uznania międzynarodowego przez Radę^[5]. Dzięki jego staraniom 10 marca 2011 Francja jako pierwsze państwo na świecie uznała Radę za prawomocne władze Libii^[6].

23 marca 2011 Narodowa Rada Tymczasowa mianowała go szefem powołanego przez siebie rządu tymczasowego^[4]^[6]^[7]. Wraz z ofensywą powstańców, wspieranych z powietrza przez siły NATO, wzrastało uznanie międzynarodowe dla Narodowej Rady Tymczasowej. 23 sierpnia 2011 powstańcy zdobyli kwaterę Kaddafiego w Trypolisie, zmuszając go do ucieczki, a Rada efektywnie (de facto) przejęła władzę w kraju^[8]. 16 września 2011 została oficjalnie uznana przez ONZ, a jej przedstawiciel uzyskał mandat w Zgromadzeniu Ogólnym^[9].

Zgodnie z zapowiedzią zrezygnował ze stanowiska premiera 23 października 2011, w dniu oficjalnej deklaracji zakończenia działań wojskowych w Libii. Pełniącym obowiązki premiera został wówczas minister Ali at-Tarhuni. 31 października 2011 Narodowa Rada Tymczasowa nowym szefem przejściowego rządu wybrała Abd ar-Rahima al-Kiba^[10]^[11].

12 września 2012 był jednym z kandydatów na stanowisko nowego szefa rządu. W drugiej turze głosowania w nowo wybranym Powszechnym Kongresie Narodowym przegrał jednak z Mustafą Abu Szakurem stosunkiem głosów 94 do 96^[12].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Jako Sekretarz Generalnego Komitetu Ludowego
↑ Former Libyan PM Mahmoud Jibril has died from complications related to coronavirus
↑ ^a ^b Transitional National Council – Council members. ntclibya.org. [dostęp 2011-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)]. (ang.).
↑ ^a ^b Il possibile successore di Gheddafi. it.peacereper.net, 24 marca 2011. [dostęp 2011-03-28]. (wł.).
↑ Founding Statement of the Interim Transitional National Council (TNC). ntclibya.org, 5 marca 2011. [dostęp 2011-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)]. (ang.).
↑ ^a ^b Libyan rebels form 'interim government'. aljazeera.net, 22 marca 2011. [dostęp 2011-03-28]. (ang.).
↑ Rewolucjoniści mają rząd w Bengazi. zyciewarszawy.pl, 23 marca 2011. [dostęp 2011-03-28]. (pol.).
↑ Libyan rebels overrun Gaddafi HQ, say he's 'finished'. Reuters, 24 sierpnia 2010. [dostęp 2011-09-20]. (ang.).
↑ UN assembly recognizes Libya's interim government. Reuters, 16 września 2011. [dostęp 2011-09-20]. (ang.).
↑ Libya: Abdurrahim al-Keib named new interim PM. BBC News, 1 listopada 2011. [dostęp 2011-11-01]. (ang.).
↑ Libya. rulers.org. [dostęp 2011-11-03]. (ang.).
↑ US-trained engineer picked as Libya's next premier. Reuters, 13 września 2012. [dostęp 2012-09-18]. (ang.).

[1] Jako Sekretarz Generalnego Komitetu Ludowego

[2] Former Libyan PM Mahmoud Jibril has died from complications related to coronavirus

[rada-3] Transitional National Council – Council members. ntclibya.org. [dostęp 2011-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)]. (ang.).

[it-4] Il possibile successore di Gheddafi. it.peacereper.net, 24 marca 2011. [dostęp 2011-03-28]. (wł.).

[5] Founding Statement of the Interim Transitional National Council (TNC). ntclibya.org, 5 marca 2011. [dostęp 2011-03-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-03-07)]. (ang.).

[jaz-6] Libyan rebels form 'interim government'. aljazeera.net, 22 marca 2011. [dostęp 2011-03-28]. (ang.).

[7] Rewolucjoniści mają rząd w Bengazi. zyciewarszawy.pl, 23 marca 2011. [dostęp 2011-03-28]. (pol.).

[8] Libyan rebels overrun Gaddafi HQ, say he's 'finished'. Reuters, 24 sierpnia 2010. [dostęp 2011-09-20]. (ang.).

[9] UN assembly recognizes Libya's interim government. Reuters, 16 września 2011. [dostęp 2011-09-20]. (ang.).

[new-10] Libya: Abdurrahim al-Keib named new interim PM. BBC News, 1 listopada 2011. [dostęp 2011-11-01]. (ang.).

[11] Libya. rulers.org. [dostęp 2011-11-03]. (ang.).

[12] US-trained engineer picked as Libya's next premier. Reuters, 13 września 2012. [dostęp 2012-09-18]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

Wojna domowa	Kalendarium od 15 lutego do 18 marca 2011 od 19 marca do 10 maja 2011 od 11 maja do 19 sierpnia 2011 od 20 sierpnia do 23 października 2011 Międzynarodowe reakcje Strefa zakazu lotów Narodowa Rada Tymczasowa Skutki wojny domowej Konflikt wewnętrzny w Libii (2011–2014)
Bitwy	Bengazi (I) Trypolis (I) Az-Zawija (I) Misrata Dżabal Nafusa Marsa al-Burajka (I) Ras al-Unuf Bin Dżawwad Marsa al-Burajka (II) Adżdabija Bengazi (II) Operacja Odyssey Dawn Operacja Harmattan Operacja Ellamy Operacja Unified Protector ofensywa marcowa Marsa al-Burajka (III) Kampania pustynna Wazzin Front pod Misratą Dżabal Nafusa (II) Marsa al-Burajka (IV) Az-Zawija (II) Trypolis (II) Bani Walid Syrta
Rezolucje RB ONZ	Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1970 Rezolucja Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 1973
Miejsca	Plac Męczenników w Trypolisie Majdan asz-Szadżara Sala Ludu
Osoby	Mu’ammar al-Kaddafi Sajf al-Islam al-Kaddafi Chamis al-Kaddafi Muhammad Abu al-Kasim az-Zuwajj Mustafa Muhammad Abd al-Dżalil Mahmud Dżibril Abd al-Fattah Junus Chalifa Haftar Abd al-Hafiz Ghuka Husajn Sadik al-Misrati Muhammad as-Sanusi Idris as-Sanusi Fathi Terbil Szukri Ghanim Nuri al-Mismari Ahmad Qaddaf al-Damm Sajf al-Arab al-Kaddafi Mohamed Amer Bayou Abd ar-Rahman al-Abbar Samuel Locklear

Królestwo Libii (1951–1969)	Mahmud al-Muntasir Muhammad as-Sakizli Mustafa ibn Halim Abd al-Madżid Kubar Muhammad Usman as-Sajd Muhi ad-Din Fikini Mahmud al-Muntasir Husajn Mazik Abd al-Kadir al-Badri Abd al-Hamid al-Bakkusz Wanis al-Kazzafi
Rządy Kaddafiego (1969–2011)	Mahmud Sulajman al-Maghribi Mu’ammar al-Kaddafi Abd as-Salam Dżallud Abd al-Ati al-Ubajdi Dżad Allah Azzuz at-Talhi Muhammad az-Zarruk Radżab Dżad Allah Azzuz at-Talhi Umar Mustafa al-Muntasir Abu Zajd Umar Durda Abd al-Madżid al-Ka’ud Muhammad Ahmad al-Mankusz Imbarak Abd Allah asz-Szamich Szukri Ghanim Al-Baghdadi Ali al-Mahmudi
Państwo Libia (od 2011)	Mahmud Dżibril Ali at-Tarhuni (p.o.) Abd ar-Rahim al-Kib Ali Zajdan Abd Allah as-Sani Umar al-Hasi Chalifa al-Ghuwajl Fajiz as-Sarradż Abd al-Hamid ad-Dubajba Fathi Bashagha