Manolis Kalomiris – Wikipedia, wolna encyklopedia

Manolis Kalomiris

Μανώλης Καλομοίρης

Data i miejsce urodzenia	14 grudnia 1883 Smyrna
Data i miejsce śmierci	3 kwietnia 1962 Ateny
Instrumenty	fortepian
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor muzyk
Aktywność	1906–1962
Strona internetowa

Manolis Kalomiris, grec. Μανώλης Καλομοίρης (ur. 14 grudnia 1883 w Smyrnie, zm. 3 kwietnia 1962 w Atenach) – grecki muzyk i kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z rodziny greckiej, osiadłej w Azji Mniejszej. Pierwsze lekcje muzyki pobierał w Smyrnie. W latach 1894–1899 studiował w Atenach (pod kierunkiem Timoteosa Ksantopulosa), następnie w Stambule, a w latach 1901–1906 w Gesellschaft der Musikfreunde w Wiedniu. Po ukończeniu studiów pracował jako nauczyciel muzyki w Charkowie, zanim osiedlił się na stałe w Atenach. W 1908 po raz pierwszy wystąpił przed publicznością ateńską, na koncercie złożonym z jego utworów. W latach 1911–1919 był nauczycielem w szkole muzycznej ucząc teorii muzyki, harmonii i gry na fortepianie. W 1919 założył Konserwatorium Helleńskie, ale w 1926 je opuścił by utworzyć Konserwatorium Narodowe. Autor serii podręczników z teorii muzyki.

Ożenił się w czasie pobytu w Charkowie (żona Chariklea Moschu). Córka Kalomirisa, Krino (1913–1982) była znaną w Grecji pianistką.

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Twórczość kompozytorska Kalomirisa obejmuje kilkadziesiąt dzieł, w tym pięć oper, trzy symfonie, koncert fortepianowy, koncert skrzypcowy, a także inne utwory symfoniczne i pianistyczne.

Opery[edytuj | edytuj kod]

• 1916: Budowniczy (Πρωτομάστορας)
• 1939: To dachtilidi tis manas (Το δαχτυλίδι της μάνας)
• 1945: Anatolia (Ανατολή)
• 1950: Ta zotika nera (Τα ξωτικά νερά)
• 1961: Konstantyn Paleolog (Κωνσταντίνος Παλαιολόγος)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Nicholas Petsalis-Diomidis: The Unknown Callas. The Greek Years. Amadeus Press: 2001, s. 100–101. ISBN 1-57467-059-X.
• Manolis Kalomiris w bazie AllMusic (ang.)