Marco Marazzoli – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marco Marazzoli
Data i miejsce urodzenia

16011609
Parma

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

26 stycznia 1662
Rzym

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor

Marco Marazzoli (ur. między 1601 a 1609 w Parmie[1], zm. 26 stycznia 1662 w Rzymie[1][2][3][4]) – włoski kompozytor.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Początkowo związany był z katedrą w Parmie, gdzie przyjął święcenia kapłańskie[1]. Od 1626 roku przebywał w Rzymie[1], gdzie od 1631 roku pełnił służbę na dworze kardynała Antonio Barberiniego[1][2]. Od 1637 roku był śpiewakiem Kaplicy Sykstyńskiej[2][3][4]. W latach 1640–1642 odbył podróż, odwiedzając Ferrarę i Wenecję[1][3]. W 1643 roku został zatrudniony przez kardynała Jules’a Mazarina i wyjechał do Paryża, gdzie realizował przedstawienia muzyczne na dworze królowej Anny Austriaczki[2][3]. W 1645 roku wrócił do Rzymu[2][3]. Związany był z dworem przebywającej od 1656 roku w Wiecznym Mieście królowej szwedzkiej Krystyny[2][3].

Twórczość[edytuj | edytuj kod]

Był niezwykle płodnym kompozytorem, pozostawił po sobie prawie 400 kantat i oratoriów[2][3]. Wspólnie z Virgilio Mazzocchim napisał commedia musicale Il falcone (wyst. Rzym 1637), w 1639 roku przerobioną pod tytułem Chi soffre, speri, uważaną za najstarszą operę komiczną[1][2][3][4]. Ponadto był autorem oper L’amore trionfante dello sdegno lub L’Armida (wyst. Ferrara 1641), Gli amori di Giasone e d’Issifile (wyst. Wenecja 1642, zaginiona), Le pretensioni del Tebro e del Po (wyst. Ferrara 1642), Il capriccio lub Il giudizio della ragione fra la Belta e l’Affetto (wyst. Rzym 1643), Dal male il bene (wspólnie z Antonio Maria Abbatinim, wyst. Rzym 1653), Le armi e gli amori (wyst. Rzym 1656), La vita humana, ovvero Il trionfo della pietà (wyst. Rzym 1656)[2][3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 6. Część biograficzna m. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 2000, s. 75–76. ISBN 83-224-0656-8.
  2. a b c d e f g h i Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 4 Levy–Pisa. New York: Schirmer Books, 2001, s. 2274. ISBN 0-02-865529-X.
  3. a b c d e f g h i The Harvard Biographical Dictionary of Music. Cambridge: Harvard University Press, 1996, s. 549. ISBN 0-674-37299-9.
  4. a b c d Encyklopedia muzyki. red. Andrzej Chodkowski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 521. ISBN 978-83-01-13410-5.