Maria Zofia Pulinowa – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maria Zofia Pulinowa
Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1938
Lwów

Data śmierci

24 listopada 2015

profesor nauk o Ziemi
Specjalność: geomorfologia, dydaktyka geografii
Alma Mater

Wyższa Szkoła Pedagogiczna w Krakowie

Doktorat

1972

Habilitacja

1989
Uniwersytet Wrocławski

Profesura

1991

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Śląski w Katowicach

Maria Zofia Pulinowa (ur. 17 sierpnia 1938 we Lwowie, zm. 24 listopada 2015) – polska geograf, specjalizująca się w geomorfologii, metodyk nauczania geografii, doktor habilitowana.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Od 1945 mieszkała w Krakowie, gdzie ukończyła liceum pedagogiczne[1]. Absolwentka geografii Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie z 1961 r[2]. W 1972 obroniła doktorat w Instytucie Geografii Polskiej Akademii Nauk, a w 1989 r. uzyskała habilitację na Uniwersytecie Wrocławskim[2]. Od 1976 r. była wykładowczynią na Uniwersytecie Śląskim, w tym profesorem uczelnianym od 1991 do 2008 r[2]. Członek Polskiego Towarzystwa Geologicznego[3].

W działalności naukowej specjalizowała się w badaniach zjawisk i procesów geomorfologicznych zachodzących w górach, zwłaszcza osuwisk, którym poświęciła pracę magisterską i doktorską[2]. Jest autorką lub współautorką przeszło 180 publikacji geograficznych oraz poświęconych dydaktyce geografii[2].

Od 2001 r. do śmierci była przewodniczącą rady programowej pisma „Przyroda Górnego Śląska[2].

Żona profesora Mariana Puliny[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Hibszer A., 2016: Człowiek blisko Ziemi i drugiego człowieka Maria Zofia Pulinowa (1938-2015). Przyroda Górnego Śląska, 83: 14-15.
  2. a b c d e f g Hibszer, 2016
  3. Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31 stycznia 1971, Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971