Marillion – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marillion
Ilustracja
Marillion w Warszawie w 2007 roku
Rok założenia

1979

Pochodzenie

 Wielka Brytania, Aylesbury

Gatunek

art rock[1], rock progresywny[1], rock neoprogresywny[1], rock albumowy[1]

Aktywność

od 1979

Skład
Steve Hogarth, Steve Rothery, Mark Kelly, Pete Trewavas, Ian Mosley
Byli członkowie
Fish, Mick Pointer, Doug Irvine, Brian Jelliman, Andy Ward, Jonathan Mover, Diz Minnitt, John Marter
Strona internetowa

Marillion – brytyjska grupa rockowa powstała w 1979, która była jedną z pierwszych nowych grup progresywnych po kryzysie, jaki ten gatunek przechodził w końcu lat 70. Do dziś pozostaje jedną z najważniejszych grup neo-progresywnych.

Nazwa[edytuj | edytuj kod]

Na początku grupa występowała pod nazwą Electric Gypsy. Późniejsza nazwa grupy pochodzi od tytułu powieści J.R.R. Tolkiena Silmarillion. Brian Jelliman spowodował, że nazwa została skrócona o „Sil” (które mogło się kojarzyć ze słowem „silly” = „głupi”).

Historia[edytuj | edytuj kod]

Grupa wypracowała bogate instrumentalne brzmienie, zaś parateatralna forma koncertów, stosowane przez pierwszego wokalistę zespołu, Fisha kostiumy i makijaż, a także trudne w odbiorze, wieloznaczne teksty przyczyniły się do oskarżania zespołu przez niektórych krytyków o wzorowanie się na twórczości grupy Genesis.

W twórczości Marillion da się zauważyć wpływy wielu zespołów, między innymi Pink Floyd[2][3], Genesis[2][4][5] czy Camel[2][6], jednak zespół potrafił stworzyć własne, oryginalne brzmienie, stając się zarazem inspiracją dla innych muzyków. Sygnaturą grupy był w pierwszych latach charakterystyczny, bardzo teatralny i często histeryczny śpiew Fisha, niewątpliwego lidera grupy w pierwszym okresie jej działalności.

Grupa nagrywała m.in. albumy tematyczne, poświęcone różnym aspektom życia. Na przykład Misplaced Childhood to refleksje na temat dzieciństwa i jego wpływu na dorosłego człowieka, zaś Clutching at Straws traktuje o alkoholizmie i samotności płynącej ze sławy.

W 1988 Fish opuścił grupę, by poświęcić się solowej karierze. Sama zaś grupa kontynuowała nagrywanie albumów i uwolniła się od piętna grupy zakorzenionej w rocku progresywnym lat 70. z innym wokalistą – Steve’em Hogarthem. Po nagraniu czterech płyt w zreformowanym składzie zespół rozstał się z wytwórnią EMI i obecnie wydaje płyty we własnej wytwórni Racket Records. Wśród fanów „nowego Marillion” znaleźć można zarówno miłośników rocka progresywnego, jak i Radiohead czy Massive Attack, które – same zainspirowane rockiem progresywnym – stały się inspiracją dla grupy.[potrzebny przypis] Członkowie zespołu działają w zespołach Kino, Transatlantic, h band, The Wishing Tree i innych.

We wrześniu 2008 zespół postanowił udostępnić swój nowy dwupłytowy album Happiness Is the Road w całości do bezpłatnego pobrania z Internetu.

Muzycy[edytuj | edytuj kod]

Marillion w warszawskim Empiku, 2007. Od lewej: Steve Rothery, Steve Hogarth, Mark Kelly, Pete Trewavas, Ian Mosley

Aktualni członkowie grupy

Byli członkowie grupy

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Dyskografia Marillion.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Jason Ankeny: Marillion Biography. allmusic.com. [dostęp 2016-08-20]. (ang.).
  2. a b c Neo-Prog Music Genre Overview [online], AllMusic [dostęp 2021-08-27] (ang.).
  3. Interview with British Rock Band Marillion [online], Audioholics Home Theater, HDTV, Receivers, Speakers, Blu-ray Reviews and News [dostęp 2021-09-10] (ang.).
  4. M station -> Interview - Marillion - Sep 04 [online], mstation.org [dostęp 2021-08-27].
  5. Innerviews, Fish - Mirroring Influences [online], Innerviews: Music Without Borders [dostęp 2021-08-27] (ang.).
  6. Paul Elliott17 July 2016, "I was an arsehole": Fish looks back on his career and reveals what's next [online], loudersound, 17 lipca 2016 [dostęp 2021-08-27] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Piotr Kosiński, Krzysztof Dmochowski, Marillion, Tomasz Beksiński (tłum.), Katarzyna Tatarczuch (tłum.), Renata Winerowicz-Papp (tłum.), Kraków: Wydawnictwo „Rock-serwis”, 1992, ISBN 83-85335-05-6, OCLC 69298474.
  • „Marillion” – Jon Collins, Wydawnictwo „Kagra”, Poznań 2004, ISBN 83-87598-63-1
  • „Marillion – teksty, przekłady”, Mariola Tapka, Wydawnictwo „Rock-Serwis”, Kraków 1999, ISBN 83-85335-46-3
  • „Rock encyklopedia” (cz.1) – Wiesław Weiss, Wydawnictwo Iskry, Warszawa 1997, ISBN 83-207-1374-9, str.360-361

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]