Mariola – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mariola – imię żeńskie. Pierwotnie było zdrobnieniem od imienia Maria lub skrótem od podwójnego imienia Maria Jolanta. Obecnie stanowi odrębne imię. Występuje przede wszystkim w Polsce.

Mariola imieniny obchodzi: 25 marca i 3 maja.

Pochodzenie imienia[edytuj | edytuj kod]

Mariola jest zdrobniałą formą imienia Maria w językach romańskich i znaczy w nich tyle, co "Marysia". Pojedyncze wzmianki o osobach noszących imię Mariola występują w XIX wieku i pojawiają się we Francji i krajach sąsiednich. We francuskim żywocie świętej Moniki, powstałym przed 1870 rokiem, jest wzmianka o "kobiecie imieniem Mariola", która została uzdrowiona[1]. Natomiast Franciszek Salezy Dmochowski już w 1861 roku wspomina o korsykańskiej śpiewaczce imieniem Mariola: "W zeszłym wieku sławne były w Korsyce z tego rodzaju improwizacji, Mariola della Piazzole i Klorinda Franceschi de la Casime".

W Polsce imię Mariola zaczęło być nadawane pod koniec lat 30. XX wieku, a do jego popularyzacji przyczyniła się powieść Znachor Tadeusza Dołęgi-Mostowicza z 1937 roku. Powieść, drukowana najpierw w prasie w odcinkach, a później w licznych masowych wydaniach książkowych, stała się wielkim bestsellerem, również za sprawą powstałego na jej podstawie filmu. Żadna inna polska powieść przed wojną nie była tak chętnie i często czytana, również na wsi. W powieści Znachor główni bohaterowie, profesor Rafał Wilczur i jego żona Beata, mają córkę o imieniu Maria Jolanta, a nazywają ją w skrócie Mariola: "Beata urodziła córeczkę. Właśnie na cześć owej świetnej prababki Gontyńskiej dano jej imiona: Maria Jolanta i tak samo w zdrobnieniu nazywano ją Mariolą"[2]. W dalszej części powieści Mariola Wilczurówna staje się główną postacią kobiecą.

Jak wyjaśnia Jarosław Górski: "Popularność powieści i filmu wyrażała się także w tym, że młodzi rodzice dużo częściej, w porównaniu z wcześniejszym okresem, nadawali teraz swoim nowo narodzonym synom imię Rafał (a więc imię tytułowego bohatera), a córkom zestawienie Maria Jolanta (imiona córki prof. Wilczura-Znachora). Imię Mariola, którym, jako pieszczotliwym połączeniem imion Maria i Jolanta powieściowo-filmowi małżonkowie Wilczurowie nazwali swoją córkę, wcześniej nie było notowane w polskich spisach imion, rozpowszechniło się dopiero wraz z fabułą powieści i jej ekranizacją i zostało w polszczyźnie"[3].

Inne wyjaśnienia[edytuj | edytuj kod]

Czasem wskazuje się, że imię Mariola może mieć związek z francuskim słowem mariolle, oznaczającym małą figurkę Matki Boskiej ("maryjkę"), jednak związek ten nie jest potwierdzony w źródłach. W języku francuskim mariolâtrie[4] określało (notowany pod tą nazwą pod koniec XIX wieku – 1880 i 1892) kult Marii z Nazaretu jako istoty boskiej (latrie[5]).

Inną podawaną możliwością jest pochodzenia od nazwy potocznej rośliny amerykańskiej, mającej zastosowanie w leczeniu chorób kobiecych[6] (w polskim piśmiennictwie podane pod koniec XIX wieku) albo od majeranku (fr. marjolaine), którego pisownię francuską Józef Strumiłło podje w 1844 roku jako mariolaine. Imię Marjolaine było znane we Francji od XVIII wieku i zostało spopularyzowane wtedy przez piosenkę o tym samym tytule[potrzebny przypis].

Imię występuje również w Hiszpanii, gdzie stanowi skrót od nazwy Matki Boskiej: Maria de la Ola (lub de Las Olas) – "Matka Boska (Maria) od Fal"[potrzebny przypis].

Znane osoby noszące imię Mariola[edytuj | edytuj kod]

Postacie fikcyjne:

Mariola jest również bohaterką piosenek:

  • "Mariolla" – Kazik
  • "Mariolla" – wykonawca Tadeusz Chyła
  • "Nie mam jasności w temacie Marioli" Wojciecha Młynarskiego
  • "Mariola walczy w kisielu" zespołu Sexbomba
  • "Pani Mariola" zespołu Akurat
  • "Wściekła Mariola" zespołu Pidżama Porno
  • "Nie ma mocnych na Mariolę" zespołu MIG

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Louis-Émile Bougaud, Ojcowstwo i macierzyństwo czyli wzór dla rodziców i nauka dla dzieci na tle życia św. Moniki, matki św. Augustyna osnute, Szymon Tadeusz Mankielun (tłum.), 1874, Cytat: Że pewna kobieta imieniem Salvia, cierpiała niezmierny ból głowy, uczyniła pewien ślub Bogu, i zaraz ból ustał bezpowrotnie. Druga imieniem Mariola, siostra jednego z waszych braci, miała spuchnięty żołądek, przez samo dotknięcie się jej grobu, uzdrowioną została.
  2. ↑ Tadeusz Dołęga-Mostowicz, Znachor [online].
  3. ↑ Jarosław Górski, Parweniusz z rodowodem: biografia Tadeusza Dołęgi-Mostowicza, Warszawa: Iskry, 2021, ISBN 978-83-244-1086-6, OCLC 1256559307 [dostęp 2021-10-30].
  4. ↑ mariolâtrie [online], Le Parisien – sesnAgent [dostęp 2019-06-27].
  5. ↑ latrie [online], Le Parisien – sensAgent [dostęp 2019-06-27].
  6. ↑ Włądysław Wiorogórski, Słownik nowych środków lekarskich : podręcznik dla aptekarzy, lekarzy i materyalistów, Warszawa 1898, s. 629, Cytat: Horsfordia Palmeri Wais. Malvaceae. Rośnie w Kalifornii i Meksyku, gdzie znana jest pod nazwą Mariola i używana przy chorobach kobiecych.
Imiona
Imiennicy
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mariola&oldid=68231169”