Marko Radulović – Wikipedia, wolna encyklopedia

Marko Radulović
Марко Радуловић
Ilustracja
fot. 1906
Data i miejsce urodzenia

15 grudnia 1866
Pažići

Data śmierci

2 listopada 1932

3. premier Czarnogóry
Okres

od 24 listopada 1906[1]
do 1 lutego 1907[1]

Przynależność polityczna

Partia Ludowa

Poprzednik

Lazar Mijušković

Następca

Andrija Radović

Marko Radulović (cyr. Марко Радуловић; ur. 15 grudnia 1866 we wsi Pažići, zm. 2 listopada 1932[2]) – czarnogórski polityk i prawnik, premier Czarnogóry.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się we wsi Pažići niedaleko Danilovgradu. Do szkoły podstawowej uczęszczał w Zdrebaoniku, a do szkół średnich w Belgradzie i w Zaječarze. W 1892 roku ukończył prawo na uniwersytecie w Belgradzie. Po zakończeniu studiów był m.in. asystentem ministra sprawiedliwości Czarnogóry. W 1896 roku został prezesem sądu w Danilovgradzie. W latach 1903–1905 szefował sądowi w Podgoricy. Od 1905 roku był deputowanym do krajowego parlamentu. 24 listopada 1906 z ramienia Partii Ludowej został wybrany premierem Czarnogóry oraz ministrem spraw zagranicznych. Po odejściu z rządu założył kancelarię prawną w Cetynii. W 1913 roku został sędzią Sądu Najwyższego. W latach 1915–1916 pełnił funkcję ministra sprawiedliwości. W czasie okupacji kraju przez państwa centralne w trakcie I wojny światowej był internowany na Węgrzech i w Dolnej Austrii. Po wojnie nadal pracował w zawodzie prawniczym. W 1919 roku wstąpił w szeregi Partii Radykalnej. W późniejszym okresie był przewodniczącym jej władz. W latach 30. dwukrotnie wybierany był na senatora.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Countries Me-My. [dostęp 2016-02-13]. (ang.).
  2. Радулович, Марко. peoplelife.ru. [dostęp 2023-01-21]. (ros.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]