Mateusz Mielczarski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mateusz Mielczarski (ur. 20 listopada 1812 w Glinniku k. Łowicza, zm. 18 lipca 1868 w Warszawie) – polski organmistrz[1].

Uczeń Karola Żakiewicza z Brzezin. W latach 1835–50 działał w Łowiczu; później w Warszawie, gdzie zyskał opinię najznakomitszego organmistrza tego okresu w Królestwie Polskim. W 1859 jako jeden z pierwszych w Polsce wprowadził do organów miechy korbowe[2], wiatrownicę stożkową[3], wiatromierz, przesuwany stroik do piszczałek języczkowych oraz wolno stojący stół gry[4]. Zbudował lub przebudował łącznie 126 instrumentów. Jego uczniami byli m.in. S. Przybyłowicz, Józef Szymański, H. Hartman, W. Królikowski[1].

Zmarł z powodu wypadku przy budowie organów katedry św. Jana w Warszawie[1].

Dzieła[edytuj | edytuj kod]

Niektóre organy piszczałkowe zbudowane przez Mateusza Mielczarskiego[5][1]:

Rok Miejscowość Budynek Uwagi
1829 Nowe Miasto ?
1836 Łowicz Kolegiata
1843 Marianów Kościół św. Izydora [6]
1844 Łowicz Kościół Bernardynek
1846 Łowicz Kościół ewangelicki
1850 Łowicz Kościół św. Jana
1850 Warszawa Kaplica w Instytucie Szlacheckim
1851 Żdżary Kościół św. Mikołaja Biskupa [7]
1851/52 Warszawa Kościół św. Anny
1852 Warszawice Kościół św. Jana Chrzciciela [8]
1852/59 Warszawa Kościół św. Karola Boromeusza
1853 Warszawa Kościół Sakramentek
1854 Byczyna (województwo kujawsko-pomorskie) Kościół św. Jadwigi Śląskiej [9]
1855 Brwinów ?
1855 Błonie ?
1856 Borzęcin Duży ?
1858 Ląd Kościół NMP Przebudowa organów z 1734[10]
1859/60 Warszawa Kaplica Literacka Archikonfraterni Literackiej w katedrze
1860 Warszawa Kościół Świętej Trójcy
1861 Warszawa Kaplica Grobu Pana Jezusa w kościele pokarmelickim [11]
1862 Warszawa Kościół Reformatów św. Antoniego
1863 Domaniew ?
1865 Wyrozęby Kościół Trójcy Przenajświętszej [12]
1867 Koźle ?
1868 Wilanów Kościół św. Anny Rozpoczęcie budowy[13]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Beniamin Vogel, Mielczarski, Mateusz, [w:] Encyklopedia Muzyczna (wersja internetowa Encyklopedii muzycznej PWM), Polska Biblioteka Muzyczna, 19 kwietnia 2023 [dostęp 2023-12-13].
  2. ↑ Gołos 1972 ↓, s. 89.
  3. ↑ Gołos 1972 ↓, s. 79, 87.
  4. ↑ Gołos 1972 ↓, s. 79.
  5. ↑ Gołos 1972 ↓, s. 280.
  6. ↑ Piotr Woźniak, Kościół św. Izydora Marianów (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
  7. ↑ Klaudiusz Bieńko, Kościół św. Mikołaja Żdżary (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
  8. ↑ Piotr Woźniak, Kościół św. Jana Chrzciciela Warszawice (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
  9. ↑ Mirosław Jakubowski, Byczyna ( Kościół św. Jadwigi Śląskiej) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
  10. ↑ Stanisław Jankowski. Restauracja zabytkowych organów w Lądzie : (omówienie). „Seminare. Poszukiwania naukowe”. nr. 17, s. 556–558, 2001. Kraków; Ląd: Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego. ISSN 1232-8766. 
  11. ↑ Paweł Pasternak, Kościół seminaryjny Wniebowzięcia NMP i św. Józefa Oblubieńca – organy w prezbiterium Warszawa (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
  12. ↑ Piotr Woźniak, Kościół Trójcy Przenajświętszej Wyrozęby (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).
  13. ↑ Paweł Pasternak, Kolegiata św. Anny (Wilanów) Warszawa (mazowieckie) [online], Musicam Sacram [dostęp 2023-10-18] (pol.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mateusz_Mielczarski&oldid=72144792”