Maurice Nilès – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maurice Nilès
Robert
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

12 sierpnia 1919
Paryż

Data i miejsce śmierci

5 grudnia 2001
Bobigny

Zawód, zajęcie

polityk

Odznaczenia
Oficer Orderu Narodowego Legii Honorowej (Francja) Oficer Orderu Narodowego Zasługi (Francja) Krzyż Wojenny 1939–1945 (Francja) Medal Ruchu Oporu (Francja) Krzyż Kombatanta (Francja)

Maurice Nilès, ps. Robert (ur. 12 sierpnia 1919 w Paryżu, zm. 5 grudnia 2001 w Bobigny) – francuski polityk, uczestnik ruchu oporu podczas II wojny światowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Przed wojną był zwykłym robotnikiem. Zmobilizowany w 1939, został wzięty do niewoli w czasie agresji hitlerowskiej na Francję, zdołał jednak uciec z obozu jenieckiego. Wstąpił do ruchu oporu natychmiast po zawiązaniu się pierwszych jego komórek i już w 1941 został ponownie zatrzymany. Udało mu się zbiec i wstąpić do oddziału maquis. Uczestniczył w wyzwoleniu Bordeaux jako komendant oddziału partyzanckiego[1].

Po wojnie wrócił do Paryża i został wybrany merem Drancy, które to stanowisko piastował, z ramienia PCF, siedem razy z rzędu, od 1959 do 1997, kiedy oddał władzę w ręce Jeana-Claude’a Gayssota. Równolegle zasiadał w Zgromadzeniu Narodowym jako deputowany departamentu Sekwana-Saint-Denis 1986[2].

Jego żoną była Odette Lecland, także była uczestniczka ruchu oporu, odznaczona Legią Honorową.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]