Max Plaxton – Wikipedia, wolna encyklopedia

Max Plaxton

Data i miejsce urodzenia	29 maja 1985 Tofino
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kanada Mistrzostwa świata złoto Kaprun 2002 Sztafeta złoto Les Gets 2004 Sztafeta brąz Lugano 2003 Sztafeta

Max Plaxton (ur. 29 maja 1985 w Tofino) – kanadyjski kolarz górski i przełajowy, trzykrotny medalista mistrzostw świata MTB.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Pierwszy sukces w karierze Max Plaxton osiągnął w 2002 roku, kiedy Kanadyjczycy w składzie: Ryder Hesjedal, Roland Green, Max Plaxton i Alison Sydor zdobyli złoty medal w sztafecie cross-country. Wynik ten powtórzył wspólnie z Geoffem Kabushem, Kiarą Bisaro i Raphaëlem Gagné na mistrzostwach świata w Les Gets w 2004 roku. W tej samej konkurencji Kanadyjczycy z Plaxtonem w składzie zdobyli także brązowy na mistrzostwach świata w Lugano w 2003 roku. Na rozgrywanych w 2011 roku igrzyskach panamerykańskich w Guadalajarze zdobył srebrny medal w cross-country, ulegając jedynie Héctorowi Páezowi z Kolumbii. W 2012 roku wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Londynie, ale nie ukończył rywalizacji w cross-country. Startował również w kolarstwie przełajowym, zdobywając między innymi złoty medal mistrzostw kraju w 2003 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Profil na cyclingarchives.com (ang.)
• Profil na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-03)]. (ang.)