Maximilián Ujtelky – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maximilián Ujtelky

Ujtelky vs Nona Gaprindaszwili
Data urodzenia	20 kwietnia 1915
Data śmierci	12 grudnia 1979
Obywatelstwo	Czechosłowacja Słowacja
Tytuł szachowy	mistrz międzynarodowy (1961)

	a	b	c	d	e	f	g	h
8									8
7									7
6									6
5									5
4									4
3									3
2									2
1									1
	a	b	c	d	e	f	g	h

Wyjściowa pozycja białych figur
w systemie Ujtelky'ego A00

Maximilián Ujtelky (ur. 20 kwietnia 1915, zm. 12 grudnia 1979)^[1] – słowacki szachista, mistrz międzynarodowy od 1961 roku. Był w prostej linii potomkiem węgierskiego kompozytora Franciszka Liszta.

Kariera szachowa[edytuj | edytuj kod]

Wielokrotnie uczestniczył w finałach indywidualnych mistrzostw Czechosłowacji zdobywając trzy medale: srebrny (1960, Ostrawa, po przegraniu barażu o tytuł mistrza kraju z Jiřím Fichtlem) oraz dwa brązowe (1948 i 1959, oba w Bratysławie)^[2]. W latach 50. i 60. należał do szerokiej czołówki czechosłowackich szachistów, trzykrotnie (1954, 1960, 1966) uczestnicząc w szachowych olimpiadach oraz dwukrotnie w drużynowych mistrzostwach Europy, na których w roku 1957 zdobył wraz z zespołem brązowy medal^[3].

Wystąpił w wielu międzynarodowych turniejach, sukcesy odnosząc m.in. w Mariańskich Łaźniach (1959, dz. III m. wraz z Juliusem Kozmą, za Lwem Poługajewskim i Laszlo Szabo), Balatonfüred (1959, memoriał Lajosa Asztalosa, dz. III m. wraz z Lajosem Portischem i Istvanem Bilkiem, za Ratmirem Chołmowem i Wolfgangiem Uhlmannem), Polanicy-Zdroju (1965, memoriał Akiby Rubinsteina, IV m. za Jewgienijem Wasiukowem, Peterem Dely i Milanem Matuloviciem), Reggio Emilia (1965/66, II m. za Bruno Parmą), Wijk aan Zee (1968, IV m. za m.in. Zbigniewem Dodą) oraz w Zamardi (1978, dz. III wraz z Jackiem Bielczykiem, za Ferencem Portischem i Güntherem Möhringiem).

Według systemu Chessmetrics, najwyższy ranking osiągnął w styczniu 1960 r., z wynikiem 2595 punktów zajmował wówczas 58. miejsce na świecie^[4].

Poza sukcesami turniejowych uznanie zyskał również jako szachowy teoretyk. Był m.in. autorem oryginalnego systemu, nazwanego jego nazwiskiem, w którym białe wykonują posunięcia zależnie od gry czarnych (docelową konfigurację ich figur ilustruje diagram). W dalszej grze będą starały się one przeforsować – w zależności od poczynań przeciwnika – posunięcie d3-d4 lub e3-e4.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• ChessBase Megabase 2007
• W.Litmanowicz, J. Giżycki, "Szachy od A do Z", tom II, Warszawa 1987, str. 1286

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• Maximilián Ujtelky – wybrane partie szachowe (ang.)