Miłosierdzie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nietypowy, bo w postaci płaskorzeźby, wizerunek Chrystusa Miłosiernego.

Miłosierdzie – aktywna forma współczucia, wyrażająca się w konkretnym działaniu, polegającym na bezinteresownej pomocy. Samo współczucie, nie przekładające się na działanie, miłosierdziem jeszcze nie jest.

Miłosierdzie w chrześcijaństwie[edytuj | edytuj kod]

Miłosierdzie jest najważniejszym przymiotem Boga, tak jak jest on opisywany w Biblii. Jego aktem jest już sama kreacja świata, opieka Boża nad ludem Izrael i co najważniejsze dla chrześcijan śmierć Jezusa. Krew i woda jakie miały wypłynąć wówczas z boku Chrystusowego uważa się w chrześcijaństwie za zdroje Bożego miłosierdzia, które zmazały ludzkie winy. Chrystus bardzo często mówi w Nowym Testamencie o miłosierdziu: „Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny” (Łk 6, 36). W przypowieści o miłosiernym samarytaninie, dał przykład praktycznej realizacji miłosierdzia (Łk 10, 30-35).

W katolicyzmie wyróżnia się uczynki miłosierne co do duszy (np. grzesznych upominać, nieumiejętnych pouczać, wątpiącym dobrze radzić, strapionych pocieszać, krzywdy cierpliwie znosić, urazy chętnie darować, modlić się za żywych i umarłych) i co do ciała (głodnych nakarmić, spragnionych napoić, nagich przyodziać, podróżnych w dom przyjąć, więźniów pocieszać, chorych nawiedzać, umarłych pogrzebać), przypisując większe znaczenie tym pierwszym.

Świadkowie Jehowy uważają, że do głoszenia dobrej nowiny o Królestwie Bożym pobudza ich przede wszystkim miłość do Boga oraz miłosierdzie, czyli współczucie w działaniu dla bliźnich (Mt 22:37-39). Uważają, że „miłosierdzie to współczucie lub litość okazywane komuś czynnie; zmiłowanie się nad kimś; czasami także złagodzenie wyroku lub odstąpienie od wymierzenia kary”[1]. Wzorem miłosierdzia Bożego należy udzielanie praktycznej pomocy potrzebującym, wyświadczając „dobro wszystkim, a zwłaszcza tym, którzy są z nami spokrewnieni w wierze” (Gal 6:10)[2]. Natomiast z przykładu miłosierdzia Jehowy Boga oraz Jezusa Chrystusa wynika, że w zakres miłosierdzia wchodzą dwa elementy: uczucia empatii i litości dla osoby będącej w trudnym położeniu oraz konkretne działanie niosące jej praktyczną pomoc fizyczną, emocjonalną i duchową[3][4].

Miłosierdzie w islamie[edytuj | edytuj kod]

W islamie miłosierdzie jest jednym z głównych atrybutów Boga. Każda sura Koranu zaczyna się od słów „w imię Boga miłosiernego, litościwego”. Dzięki miłosierdziu Boga każdy muzułmanin niezależnie od grzechów może wejść do raju, o ile posiadał wiarę w jedyność Boga.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Towarzystwo Strażnica, Miłosierdzie, [w:] Wnikliwe poznawanie Pism, t. 2 [online], Biblioteka Internetowa Strażnicy, 2006, s. 58–61.
  2. Czy w twoim życiu uwidacznia się „mądrość z góry”?, [w:] Zbliż się do Jehowy [online], jw.org, s. 219–228.
  3. „Wasz Ojciec jest miłosierny”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 września 2007, s. 21–26.
  4. Nasz Bóg jest „bogaty w miłosierdzie”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, październik 2021, s. 28–26.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ralf van Bühren: Die Werke der Barmherzigkeit in der Kunst des 12.–18. Jahrhunderts. Zum Wandel eines Bildmotivs vor dem Hintergrund neuzeitlicher Rhetorikrezeption (Studien zur Kunstgeschichte, vol. 115), Hildesheim / Zürich / New York: Verlag Georg Olms 1998. ISBN 3-487-10319-2.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]