Michael Oakeshott – Wikipedia, wolna encyklopedia

Michael Oakeshott

Michael Joseph Oakeshott (ur. 11 grudnia 1901 w Chelsfield, zm. 19 grudnia 1990 w Acton) – angielski filozof i historyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Ukończył Gonville and Caius College na Uniwersytecie Cambridge[1].

Znany głównie jako jeden z odnowicieli filozofii politycznej w XX wieku, krytyk oświeceniowego racjonalizmu (głównie w polityce) i teoretyk państwa nowożytnego – związku cywilnego (civil association).

Uznawany za jednego z najwybitniejszych XX-wiecznych angielskich teoretyków polityki. Na gruncie oryginalnego sceptycyzmu filozoficznego, nieufnego podejścia do większości sądów na temat prawdy, dobra i natury rzeczywistości, klasyfikowany bywa zarówno jako zwolennik idei konserwatywnych, jak i liberalnych (lub konserwatysta, który bronił idei liberalizmu klasycznego)[potrzebny przypis].

Najważniejsze prace[edytuj | edytuj kod]

  • Experience and its Modes (1933)
  • Hobbes's Leviathan (1946)
  • Rationalism in Politics and Other Essays (1962)
  • Hobbes on Civil Association (1975)
  • On Human Conduct (1975, wyd. pol. O postępowaniu człowieka)
  • On History (1983)
  • Politics of Faith and Politics of Scepticism (1996)
  • Voice of Liberal Learning (2000)

W języku polskim wydano:

  • Wieża Babel i inne eseje (1999)
  • O postępowaniu człowieka (2008)
  • Polityka wiary i polityka sceptycyzmu (2019)

Artykuły przełożone na język polski:

  • Idea uniwersytetu „Res Publica” 1991 nr 9–10.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Edmund Neill: Michael Oakeshott. Bloomsbury Publishing USA, 2009, seria: Major Conservative and Libertarian Thinkers. ISBN 978-1-4411-6015-7. (ang.).

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]