Midwest – Wikipedia, wolna encyklopedia

Środkowy Zachód według United States Census Bureau

Środkowy Zachód, także Środkowo-Zachodnie Stany Zjednoczone (ang. Midwest lub Midwestern United States) – nazwa stosowana w odniesieniu do amerykańskich stanów zlokalizowanych w środkowej i północnej części kraju.

Według United States Census Bureau w skład Środkowego Zachodu wchodzi 12 stanów[1]:

Chicago jest największym miastem regionu i trzecim co do wielkości w USA. Innymi dużymi miastami Środkowego Zachodu są (w kolejności): Indianapolis, Columbus, Detroit, Milwaukee, Kansas City, Omaha, Minneapolis, Cleveland, Wichita i Saint Louis. Chicago wraz z przedmieściami tworzy największą metropolię z blisko dziesięcioma milionami mieszkańców, za którą znajdują się aglomeracje Metro Detroit, Minneapolis–St. Paul, St. Louis, Cincinnati, Cleveland, i Kansas City.

Według danych United States Census Bureau w 2012 roku region zamieszkiwany był przez 65 377 684 osób.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Podział Stanów Zjednoczonych Ameryki według Bureau of the Census census.gov

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Richard Sisson, Christian Zacher: The American Midwest: An Interpretive Encyclopedia. Andrew Cayton (red.). Bloomington: Indiana University Press, 2006. ISBN 978-0-253-34886-9.