Mieczysław Chrostek – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mieczysław Chrostek

Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1912 Kraków
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1992 Kraków
Obywatelstwo	Polska
Kategoria wagowa	kogucia, piórkowa, lekka
Klub	Wawel Kraków, Czarni Lwów
Dorobek medalowy
srebro 1932 MP w kategorii koguciej brąz 1933 MP w kategorii piórkowej srebro 1934 MP w kategorii lekkiej złoto 1936 MP w kategorii piórkowej złoto 1937 MP w kategorii piórkowej srebro 1938 MP w kategorii piórkowej srebro 1939 MP w kategorii lekkiej

Mieczysław Chrostek (ur. 1 stycznia 1912 w Krakowie, zm. 26 listopada 1992 w Krakowie) – polski bokser, reprezentant Polski.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Szermierki na pięści uczył się w rodzinnym mieście w klubie Wawel Kraków, następnie reprezentował barwy klubu Czarni Lwów, a po zakończeniu wojny u schyłku swojej kariery walczył w Wiśle Kraków. Najdłużej reprezentował w swojej karierze barwy klubu Wawel Kraków. Startując w mistrzostwach Polski, dwukrotnie wywalczył tytuł mistrza kraju, w 1936 i w 1937 w wadze piórkowej. Cztery razy zdobył wicemistrzostwo Polski, w 1932 w kategorii koguciej, w 1934 w wadze lekkiej, w 1938 w kategorii piórkowej i 1939 roku, ponownie w wadze lekkiej. Brązowy medal w mistrzostwach Polski wywalczył w 1933 roku, w wadze piórkowej. Wystąpił jeden raz w reprezentacji Polski w 1934 roku, doznając porażki. Zaliczał się do czołowych pięściarzy lat 30. w Polsce. Kończąc swoją sportową karierę, został trenerem, szkoląc między innymi pięściarzy Wisły Kraków.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Piotr Osmólski: Leksykon boksu. Warszawa: Sport i Turystyka, 1989. ISBN 83-217-2680-1. ISBN 978-83-217-2680-9. (pol.).