French
DeutschMieczysław Marusieński – Wikipedia, wolna encyklopedia
 | |
 podporucznik | |
| Data i miejsce urodzenia | 21 listopada 1893 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 2 października 1915 |
| Przebieg służby | |
| Lata służby | 1914–1915 |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Stanowiska | dowódca plutonu |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
  | |
.png){kind=small}
.jpg)
Mieczysław[1] Marusieński (ur. 21 listopada 1893 w Rytwianach[b] k. Sandomierza[2], poległ 2 października 1915 pod Bielską Wolą) – podporucznik Legionów Polskich. Uczestnik I wojny światowej. Kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie Kazimierza i Marii z d. Schneider[3]. Absolwent Szkoły Mechaniczno-Technicznej Wawelberga i Rotwanda w Warszawie. Od 1910 r. zakładał koła Stowarzyszenia Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej „Filarecja” w Warszawie, był członkiem Komitetu Centralnego tej organizacji, należał do najaktywniejszych zwolenników kontynuacji bojkotu rosyjskich szkół średnich. W 1912 r. wstąpił do ZWC w Krakowie. W sierpniu 1912 r. założył pierwszą sekcję ZWC w Warszawie. Od 1913 r. należał do Związku Strzeleckiego[4]. Od 6 sierpnia 1914 w Legionach Polskich, żołnierz 1 plutonu Pierwszej Kompanii Kadrowej, a następnie 1 pułku piechoty Legionów Polskich), z którym walczył podczas I wojny światowej.
Szczególnie odznaczył się 22 grudnia 1914 w bitwie pod Łowczówkiem, gdzie „zastąpił rannego podczas walk d-cę swojego plutonu, prowadził dalej oddział do szturmu, kierował ogniem i wskazywał cele ataku, wykazując w tych trudnych chwilach wielką przytomność umysłu i odwagę”[3]. Za tę postawę został odznaczony Orderem Virtuti Militari.
Brał też udział w walkach nad Stochodem, pod Maniewiczami czy pod Kostiuchnówką. Poległ w walce jako dowódca plutonu pod Bielską Wolą na Wołyniu. Został pochowany na polu bitwy. Był kawalerem.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 7176[3][5]
- Krzyż Niepodległości – pośmiertnie[3]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Kolejni na tym zdjęciu: 1. od lewej: Modest Słoniowski ps. „Słoń”, sierż. Kazimierz Strzelecki ps. „Kazik” (lub sierż. Zygmunt Pomarański ps. „Brzózka”), ppor. Mieczysław Marusieński ps. „Lelum”, sierż. Kazimierz Kamiński ps. „Luboń” (lub Sław Płoszajski ps. „Sławomir”), Wacław Sieroszewski, Krok-Paszkowski, Zygmunt Platonoff ps. „Plater”. 2 rząd, od lewej: por. Bronisław Mansperl ps. „Haber”, Stefan Pomarański ps. „Borowicz”, Roman Szymański ps. „Tewański”, Wiktor Bystrzyński ps. „Skrzetuski”, Eugeniusz Czajkowski ps. „Jarzębie Marian”.
- ↑ Bogusław Polak (red.) w opracowaniu z 1993 na s. 132 podaje miejscowość Rytrożany
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Pomarański 1931 ↓, s. 105 poz. 163 podaje imię Adam.
- ↑ Marek Gałęzowski, Marusieński Mieczysław [w:] idem, My idziemy w zórz świtanie... Sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914–1916, Warszawa: IPN, 2019, s. 177 (nazwa Rytrożany, pojawiająca się jako miejsce urodzenia Marusieńskiego jest błędna).
- ↑ a b c d Polak (red.) 1993 ↓, s. 132.
- ↑ Ibidem, s. 178.
- ↑ Pomarański 1931 ↓, s. 105.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marek Gałęzowski, Marusieński Mieczysław [w:] idem, My idziemy w zórz świtanie... Sylwetki oficerów Legionów Polskich poległych i zmarłych w walce o niepodległość w latach 1914–1916, Warszawa: IPN, 2019, s.177-179.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/2. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1993. ISBN 83-900510-0-1.
- Stefan Pomarański: Zarys historii wojennej 1-go pułku piechoty Legionów. Warszawa: Zakłady Graficzne „Polska Zjednoczona”, 1931, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.