Miroslav Sikora – Wikipedia, wolna encyklopedia

Miroslav Sikora
Data i miejsce urodzenia

5 października 1957
Katowice[1]

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

180 cm

Pozycja

napastnik (skrzydłowy)[2]

Informacje klubowe
Klub

Kölner EC

Numer w klubie

11

Miroslav Sikora, właśc. pol. Mirosław Sikora (ur. 5 października 1957) – polsko-niemiecki hokeista, reprezentant Polski do lat 20 oraz reprezentant Niemiec Zachodnich.

Kariera[edytuj | edytuj kod]

Był wychowankiem GKS Katowice, w barwach którego grał w latach 70. w I lidze polskiej. W barwach reprezentacji Polski do lat 20 uczestniczył w turnieju mistrzostw świata juniorów do lat 20 w 1977 Grupy B rozegranych w Czechosłowacji, w którym polska kadra wywalczyła awans do Grupy A.

Podczas obozu treningowego kadry Polski na obszarze Niemiec Zachodnich w Kolonii 10 sierpnia 1977 oddalił się od zgrupowania i postanowił pozostać nielegalnie w tym państwie – w związku z tym został zdyskwalifikowany na okres 18 miesięcy w odniesieniu do występów klubowych i reprezentacyjnych[3]. Od końcowej fazy sezonu Bundesligi 1978/1979 występował w drużynie Kölner EC[4]. W barwach tego zespołu zdobył pięć razy złoty medal mistrzostw Niemiec. Występował z numerem 11, który został zastrzeżony przez władze klubu jako niedostępny dla innych zawodników.

W 1986 otrzymał niemieckie obywatelstwo[5]. Został powołany do narodowej kadry seniorskiej Niemiec Zachodnich, w barwach której wystąpił podczas turnieju mistrzostw świata 1987 Grupy A w Austrii i zdobył dwa gole. Powołując się na jego wcześniejsze występy w barwach juniorskiej reprezentacji Polski, w trakcie zawodów przedstawiciele federacji Finlandii dokonali złożenia protestu, w wyniku którego Sikora został zdyskwalifikowany przez IIHF[6]. Jednocześnie dyrektoriat turnieju zweryfikował trzy mecze RFN (ze Szwecją, Finlandią i Kanadą) jako walkower na korzyść przeciwników[7]. Następnie niemieccy działacze, powołując się na dopuszczenie Sikory do reprezentowania RFN przez IIHF, złożyli pozew do wydziału cywilnego Sądu Krajowego w Wiedniu, wskutek czego władze turnieju przywrócili meczowe wyniki ww. spotkań i zdobycz punktową niemieckiej reprezentacji[8][9].

Po zakończeniu kariery w latach 90. przez był menedżerem powstałego w 1994 klubu Kölner Haie do 1998.

Został golfistą, wraz z podkolońskim klubem awansował do trzeciej klasy Deutsche Golf Liga.

Osiągnięcia[edytuj | edytuj kod]

Reprezentacyjne
  • Awans do Grupy A mistrzostw świata juniorów do lat 20: 1977 z Polską
Klubowe
  • Złoty medal mistrzostw Niemiec: 1979, 1984, 1986, 1987, 1988 z Kölner EC
  • Brązowy medal mistrzostw Niemiec: 1982, 1985, 1989, 1990, 1994 z Kölner EC
  • Srebrny medal mistrzostw Niemiec: 1991, 1993 z Kölner EC
  • srebro Drugie miejsce w Pucharze Europy: 1985 z Kölner EC
Indywidualne
  • I liga polska w hokeju na lodzie (1976/1977):
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie: 42 gole[10]
  • Bundesliga 1981/1982[11]:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 8 goli
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 8 asyst
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 16 punktów
  • Bundesliga 1985/1986[12]:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 45 goli
    • Piąte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 68 punktów
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 12 goli
    • Drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 19 punktów
    • Skład gwiazd sezonu
  • Bundesliga 1986/1987[13]:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 10 goli
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji asystentów w fazie play-off: 9 asyst
    • Drugie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 19 punktów
  • Bundesliga 1987/1988[14]:
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców w sezonie zasadniczym: 27 goli
    • Czwarte miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w sezonie zasadniczym: 60 punktów
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 6 goli
    • Szóste miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 14 punktów
  • Bundesliga 1992/19937[15]:
    • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w fazie play-off: 8 goli
    • Trzecie miejsce w klasyfikacji kanadyjskiej w fazie play-off: 16 punktów
Rekordy w ramach klubu z Kolonii (stan na 21 lipca 2017)
  • Pierwsze miejsce w klasyfikacji strzelców w barwach zespołu: 644 mecze[16]
  • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w barwach zespołu: 396[17]
  • Drugie miejsce w klasyfikacji asystentów w barwach zespołu: 396[18]
  • Piąte miejsce w klasyfikacji liczby rozegranych meczów w barwach zespołu: 644 mecze[19]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Według różnych źródeł urodzony w Katowicach lub w Oświęcimiu.
  2. 1977/78: Die Titelverteidigung verpasst. haie.de. [dostęp 2017-07-21]. (niem.).
  3. Warum ich?. spiegel.de, 1987-05-04. [dostęp 2017-07-21]. (niem.).
  4. Torben Richter: Kühnhackl, Krupp und Co. Die größten Haie-Stars aller Zeiten. ksta.de, 2015-09-11. [dostęp 2017-07-21]. (niem.).
  5. Herr Rücksicht. spiegel.de, 1987-04-27. [dostęp 2017-07-21]. (niem.).
  6. Story #29. „Sikora case”. iihf.com. [dostęp 2017-07-21]. (ang.).
  7. Sport. Reprezentacja RFN ukarana. „Nowiny”, s. 2, Nr 95 z 24 kwietnia 1987. 
  8. Pierwsza czwórka na hokejowych mistrzostwach świata wyłoniona. „Nowiny-Stadion”, s. 8, Nr 17 z 27 kwietnia 1987. 
  9. Sport. Hokeiści RFN zatrzymują cztery punkty. „Nowiny”, s. 2, Nr 98 z 28 kwietnia 1987. 
  10. Hokeiści zakończyli rozgrywki ligowe. „Trybuna Robotnicza”, s. 4, Nr 90 z 22 kwietnia 1977. 
  11. Championnat d’Allemagne 1981/82. passionhockey.com. [dostęp 2017-07-21]. (fr.).
  12. Championnat d’Allemagne 1985/86. passionhockey.com. [dostęp 2017-07-21]. (fr.).
  13. Championnat d’Allemagne 1986/87. passionhockey.com. [dostęp 2017-07-21]. (fr.).
  14. Championnat d’Allemagne 1987/88. passionhockey.com. [dostęp 2017-07-21]. (fr.).
  15. Championnat d’Allemagne 1992/93. passionhockey.com. [dostęp 2017-07-21]. (fr.).
  16. Rekorde. Meste Tore. haie.de. [dostęp 2017-07-21]. (niem.).
  17. Rekorde. Meste Vorlagen. haie.de. [dostęp 2017-07-21]. (niem.).
  18. Rekorde. Meste Punkte. haie.de. [dostęp 2017-07-21]. (niem.).
  19. Rekorde. Meste Spiele. haie.de. [dostęp 2017-07-21]. (niem.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]