Mistrzostwa Świata Juniorów w Lekkoatletyce 2008 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mistrzostwa Świata Juniorów w Lekkoatletyce 2008
Pekin 2006 Moncton 2010
Szczegóły turnieju
Miejscowość

Bydgoszcz

Arena

Stadion im. Krzyszkowiaka

Data otwarcia

8 lipca 2008

Data zamknięcia

13 lipca 2008

Liczba zawodników

1520

Liczba reprezentacji

166

Strona internetowa
Multimedia w Wikimedia Commons

12. Mistrzostwa Świata Juniorów w Lekkoatletyce – zawody lekkoatletyczne, które odbyły się w Bydgoszczy od 8 do 13 lipca 2008 roku na stadionie im. Zdzisława Krzyszkowiaka[1]. Decyzję o powierzeniu miastu organizacji zawodów podjęła 29 marca 2006 w Osace Rada Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych[2].

Lekkoatletyczne mistrzostwa świata juniorów pierwszy raz w historii odbyły się w Polsce i były jednocześnie trzecimi w historii kraju zawodami z kalendarza IAAF mającymi rangę globalnego czempionatu – wcześniej w 1987 roku w Warszawie rozegrano mistrzostwa świata w biegu na przełaj[3][4], a w 1999 w Bydgoszczy przeprowadzono pierwsze w historii mistrzostwa świata juniorów młodszych[5]. Zawody były największą sportową imprezą w historii Polski[6][7]. W mistrzostwach wzięło udział 1520 zawodników ze 166 krajów[8] – najwięcej w historii (do zawodów pierwotnie zgłosiło się 181 reprezentacji[9]). Każdego dnia zawody obserwowało średnio 9000 osób[8]. Na mistrzostwach akredytowanych było 160 dziennikarzy[9]. Transmisje telewizyjne nadawane były m.in. w stacji Eurosport[10]. Producentem sygnału telewizyjnego była stacja TVP Sport[11].

Wybór organizatora[edytuj | edytuj kod]

Wyniki głosowania
Kandydat Runda 1 Runda 2
Polska Bydgoszcz 13 15
Kanada Moncton 13 11

W roku 2002 Bydgoszcz przegrała walkę o organizację juniorskich mistrzostw świata w 2004 z włoskim Grosseto[12]. Pierwszy raz o możliwości goszczenia w 2008 mistrzostw zaczęto mówić w 2004 po przeprowadzeniu w Polsce superligi pucharu Europy[13]. Miasto było kandydatem do przeprowadzenia w 2007 mistrzostw Europy juniorów jednak przegrało walkę o organizację tych zawodów z Hengelo[14]. Chęć organizacji juniorskich mistrzostw świata w 2008 roku zgłosiły dwa miasta – Bydgoszcz oraz kanadyjskie Moncton[2]. Ostateczną decyzję w sprawie przyznania praw do organizacji zawodów podejmowano w marcu 2006 roku w Osace[15]. Polska kandydatura miała mniejszy budżet niż kanadyjska, której w tym samym miesiącu gwarancji finansowych udzielił rząd[7]. Za Bydgoszczą przemawiało doświadczenie w organizacji dużych zawodów lekkoatletycznych[15] – miasto gościło już m.in. młodzieżowe mistrzostwa Europy w 2003 roku[16] oraz superligę pucharu Europy w 2004 roku[17]. Głosowanie Rady IAAF miało miejsce 29 marca[2]. W pierwszej turze głosowań był remis 13 do 13. W drugiej turze głosowań, która nie była przewidziana[18], Bydgoszcz zwyciężyła stosunkiem głosów 15 do 11[2]. Po tym wydarzeniu podjęto jeszcze jednogłośną decyzję iż rywal polskiego miasta zorganizuje mistrzostwa świata juniorów w 2010 roku[2].

22 sierpnia 2006 oficjalna delegacja Bydgoszczy odebrała w Pekinie – mieście, które organizowało wówczas juniorski czempionat – flagę gospodarza tego typu imprezy. Flagę odebrał ówczesny prezydent Bydgoszczy Konstanty Dombrowicz[19]. W polskiej delegacji znaleźli się także Adam Soroko (dyrektor wydziału sportu Urzędu Miejskiego Bydgoszczy), Irena Szewińska, która pełniła w tym okresie funkcję prezesa Polskiego Związku Lekkiej Atletyki oraz Krzysztof Wolsztyński – prezes Kujawsko-Pomorskiego Związku Lekkiej Atletyki.

Przygotowania do mistrzostw[edytuj | edytuj kod]

Stadion w Bydgoszczy przed przebudową (2006)
Czerwiec 2008 – obiekt po przebudowie

Modernizacja stadionu[edytuj | edytuj kod]

Po przyznaniu Bydgoszczy prawa do organizacji mistrzostw należało zmodernizować stadion im. Krzyszkowiaka[20] – zadanie to było konieczne, mimo iż stadion spełniał normy IAAF[21]. Koszty remontu obiektu szacowano na ok. 40 milionów złotych – część sumy miało przekazać Ministerstwo Sportu i Turystyki[21]. Na początku 2007 ogłoszono, że przebudowane zostaną trzy z czterech trybun, a obiekt zyska nową – niebieską – nawierzchnię tartanową[22]. Dodatkowo od strony ul. Gdańskiej zaplanowano budowę nowej – zadaszonej – głównej trybuny oraz budynku, w którym znajdować się miały m.in. sala konferencyjna i restauracja[22]. Aby przyśpieszyć prace miasto jeszcze przed zakończeniem przetargu przygotowało teren pod inwestycję, m.in. wycięto drzewa oraz zlikwidowano stojący obok stadionu amfiteatr[23]. Prace na obiekcie rozpoczęto w połowie 2007, a wykonawca miał tylko rok na przeprowadzenie wszystkich prac[24] – koszt inwestycji to ponad 71 milionów złotych[24]. Po wizycie delegatów IAAF, PZLA oraz TVP został zwiększony zakres prac co dodatkowo zwiększyło koszty modernizacji o ponad 6 milionów złotych[24]. W czasie prac natrafiono na niewybuchy z czasów II wojny światowej[23]. Decyzją prezydenta miasta zmieniona została nazwa obiektu na Bydgoski Stadion Miejski – decyzja ta została krytycznie oceniona przez kibiców bydgoskiego Zawiszy oraz mieszkańców miasta[25][26][27]. Po zakończonej przebudowie stadion został uhonorowany laurem Odkrywca 2008 podczas wojewódzkich dni turystyki[28]. Stadion był gotowy 10 czerwca 2008[29], a uroczyste otwarcie zmodernizowanej areny miało miejsce 1 lipca 2008 podczas kolejnej edycji europejskiego festiwalu lekkoatletycznego Tamex Cup[30][31]. Dzięki przeprowadzonym pracom bydgoski stadion otrzymał certyfikat First Class IAAF[32] – obiekt jest jednym z osiemdziesięciu na świecie i jedynym w Polsce stadionem, który posiada ten certyfikat[33].

Terminal lotniczy w Bydgoszczy

Transport[edytuj | edytuj kod]

Jednym z głównych problemów miasta, który trzeba było rozwiązać przed mistrzostwami był transport[34][35]. Bydgoski port lotniczy im. Paderewskiego z warszawskim lotniskiem łączyła linia obsługiwana przez zbyt małe samoloty[36]. Dzięki podpisaniu przed czempionatem stosownej umowy z Polskimi Liniami Lotniczymi LOT w czasie imprezy przewoźnik uruchomił dodatkowe loty z Warszawy do Bydgoszczy kilka dni przed i po zakończeniu imprezy[37][38] – dzięki temu udało się uniknąć czarterowania przez miasto samolotów oraz ostatecznie zrezygnowano z pomysłu na przewożenie uczestników mistrzostw autokarami z Warszawy[35]. Przed zawodami drobną renowację przeszedł położony w pobliżu stadionu dworzec Bydgoszcz Leśna[39][40]. Zmodernizowano znajdujący się bliskim sąsiedztwie obiektu wiadukt nad torami linii kolejowej nr 18 w ciągu ulicy Gdańskiej[41]. W dniu otwarcia zawodów Miejskie Zakłady Komunikacyjne wprowadziły specjalne rozkłady jazdy linii tramwajowych, których trasy przebiegały w pobliżu stadionu, uruchomiono także specjalne połączenia autobusowe[42]. Przez cały czas trwania zawodów z dworca Bydgoszcz Główna na stadion kursowała specjalna linia autobusowa[43].

Figurki biegaczy promujące mistrzostwa przed stadionem

Marketing i promocja[edytuj | edytuj kod]

Bydgoszcz przeprowadziła szereg działań związanych z promocją imprezy, które kosztowały ok. 500 tysięcy złotych[44]. Przedstawiciele miasta prezentowali Bydgoszcz jako organizatora czempionatu w 2006 w Pekinie podczas poprzedniej edycji juniorskich mistrzostw[19]. 11 sierpnia 2007 przedstawiciele komitetu organizacyjnego, w ramach promocji mistrzostw, zdobyli wraz z flagą imprezy najwyższy szczyt Europy – Mont Blanc[45]. Stoisko promocyjne zostało przygotowane na kongres IAAF w Osace w sierpniu 2007[44]. W grudniu 2007 na ulicach miasta pojawiły się autobusy z reklamą czempionatu oraz rozpoczęto kampanię outdoorową[46]. Maskotką mistrzostw została – podobnie jak w 2003 podczas młodzieżowego czempionatu Europy – wiewiórka[46][47]. Od stycznia 2008 trwał konkurs, w którym każdy mógł zgłosić propozycję imienia dla maskotki – w maju ogłoszono, że zwyciężyło imię Bydzia[48][49]. Do bydgoskich spółdzielni mieszkaniowych rozesłano kilka tysięcy naklejek promujących imprezę, a Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej wydrukował ok. 9 milionów biletów z logiem zawodów[50]. Dla kibiców przed zawodami przygotowano także konkurs na wykonanie pamiątkowej pocztówki[48]. W polskich miastach pojawiło się ponad 1200 bilbordów oraz citylightów z plakatami promującymi zawody[44]. Na antenach Telewizji Polskiej został wyemitowanych około 200 spotów reklamowych, a dodatkowo reklamy mistrzostw można było usłyszeć w sieci radia Eska[44]. Specjalnie na czas mistrzostw przedłużony został sezon kulturalny w mieście[46]. Przed zawodami w różnych miejscach Bydgoszczy ustawiono figurki biegaczy, którzy skierowani byli w stronę stadionu[44].

Pokaz sztucznych ogni podczas otwarcia mistrzostw

Ceremonia otwarcia[edytuj | edytuj kod]

Pierwszego dnia zawodów – we wtorek 8 lipca – po rozegraniu trzynastu konkurencji[51], w tym finału pchnięcia kulą mężczyzn i biegu na 5000 metrów kobiet[52] odbyła się uroczysta ceremonia otwarcia mistrzostw świata. Oficjalnego otwarcia juniorskiego czempionatu, o godzinie 20:30, dokonał ówczesny minister Sportu i Turystyki Mirosław Drzewiecki[53]. Widowisko przygotowane z okazji rozpoczęcia zawodów wyreżyserował Agustin Egurrola[53][54]. Na początku wystąpił polski pianista Stanisław Drzewiecki[53]. Na płycie boiska wystąpiła Grupa Taneczna Volt[53], a zgromadzeni na stadionie mogli wysłuchać koncertów Urszuli Dudziak[51], Kapeli ze Wsi Warszawa[55] oraz gwiazdy wieczoru fińskiego zespołu Sunrise Avenue[53][56][57]. Uroczystość otwarcia zawodów zakłócili kibice piłkarskiej drużyny Zawiszy Bydgoszcz, którzy w proteście przeciwko zmianie nazwy stadionu wywieśli na trybunach transparenty oraz gwizdami reagowali na wystąpienie prezydenta Domborowicza podczas ceremonii[58]. Na koniec przedstawienia przygotowano pokaz sztucznych ogni[51]. Przygotowanie otwarcia zawodów kosztowało około miliona złotych[53].

Przebieg zawodów[edytuj | edytuj kod]

Zawody zaczęły się 8 lipca 2008 roku – z powodu gwałtownego opadu deszczu pierwsze konkurencje mistrzostw rozpoczęły się z 20 minutowym opóźnieniem[59]. W sesji porannej rozgrywane były tylko eliminacje[60]. Po południu rywalizacja zaczęła się o godzinie 17:00 od biegów eliminacyjnych na 800 metrów[60]. Pierwszym finałem mistrzostw był konkurs pchnięcia kulą, który rozpoczął się o godzinie 18:35 – złoty medal w tej konkurencji zdobył reprezentant Niemiec David Storl uzyskując najlepszy wynik w sezonie na świecie (21,08)[61][62]. Po przeprowadzeniu półfinałowych biegów na 100 metrów odbył się finałowy bieg na 5000 metrów kobiet, w którym zwyciężyła Etiopka Sule Utura[63]. Na koniec pierwszego dnia zawodów odbyła się uroczysta ceremonia otwarcia czempionatu.

Rano 9 lipca od biegu na 100 metrów rywalizację na stadionie w Bydgoszczy rozpoczęli dziesięcioboiści[64]. W porannej sesji rozegrano także eliminacje rzutu oszczepem i biegu na 400 metrów przez płotki mężczyzn oraz skoku o tyczce kobiet[64]. Jedynym finałem w przedpołudniowej części zawodów był chód na 10 000 metrów kobiet, w którym zwyciężyła Rosjanka Tatjana Miniejewa ustanawiając wynikiem 43:24,72 rekord mistrzostw[65]. W pierwszym finale sesji popołudniowej Bianca Perie zdobyła złoty medal w rzucie młotem[66]. Od godziny 18:05 odbywał się finał męskiego skoku w dal, w którym Marquise Goodwin zdobył pierwszy złoty medal dla Stanów Zjednoczonych w skoku w dal od juniorskich mistrzostw z 1992 roku[67][66]. W finałowym biegu na 10 000 metrów zwyciężył Kenijczyk Josphat Kipkoech Bett, a w rzucie dyskiem niespodziewanym mistrzem świata został Niemiec Gordon Wolf[66]. Na koniec drugiego dnia zawodów odbył się finałowe biegi na 100 metrów kobiet i mężczyzn – wśród pań złoto zdobyła Amerykanka Jeneba Tarmoh[68], a wśród panów wygrał Jamajczyk Dexter Lee[69].

Marcus Boyd – złoty medalista biegu na 400 metrów

Rano 10 lipca rozegrano kolejne konkurencje dziesięcioboju (bieg na 110 m przez płotki, rzut dyskiem i skok o tyczce) oraz przeprowadzono eliminacje w czterech konkurencjach biegowych oraz dwóch technicznych[70]. Popołudniową część zawodów rozpoczął konkurs rzutu oszczepem do dziesięcioboju[70]. Od 17:20 o medale walczyły skoczkinie wzwyż (wygrała ostatecznie Niemka Kimberly Jess[71]), a od 17:30 kulomiotki – historyczny pierwszy złoty medal juniorskich mistrzostw świata dla Chile zdobyła w tej konkurencji reprezentantka tego kraju Natalia Ducó[72]. W trójskoku kobiet zwyciężyła Kubanka Dailenys Alcántara[73], a w biegu na 3000 m z przeszkodami Christine Kambua Muyanga z Kenii. Bieg na 400 metrów mężczyzn, który odbył się o 19:05, zakończył się triumfem Amerykanina Marcusa Boyda, który wyprzedził jednego z najmłodszych uczestników zawodów, reprezentanta Grenady Kirani Jamesa[74][75]. Zwyciężczyni rzutu oszczepem kobiet Ukrainka Wira Rebryk wynikiem 63,01, który uzyskała w drugiej kolejce rzutów, ustanowiła nowy rekord świata juniorów w tej konkurencji[76][77][74]. W biegu na 1500 metrów panów złoto zdobył Algierczyk Imad Touil[78], a w biegu na 400 metrów kobiet zwyciężyła 17-letnia Nigeryjka Folashade Abugan[79]. O 20:00 rozegrano ostatnią konkurencję dziesięcioboju, w którym ostatecznie złoty medal wywalczył Jan Felix Knobel z Niemiec, który pokonał Białorusina Eduarda Michana o zaledwie dwa punkty[80].

Czwarty dzień czempionatu – piątek 11 lipca – rozpoczął się od biegów na 100 metrów przez płotki do siedmioboju[81]. W sesji przedpołudniowej odbył się także eliminacje rzutu dyskiem i skoku w dal kobiet oraz biegu na 110 metrów przez płotki i 1500 metrów mężczyzn[81]. Jednym finałem, który odbył się przed południem był męski chód na 10 000 metrów, który zakończył się zwycięstwem Rosjanina Stanisława Jemieljanowa[82]. Popołudniowa sesja zaczęła się o godzinie 17:00 od eliminacji skoku wzwyż mężczyzn oraz finału skoku o tyczce kobiet (w tej konkurencji zwycięstwo odniosła Waleria Wolik z wynikiem 4,40 – nowym rekordem mistrzostw[83])[81]. W dalszej części zawodów oprócz eliminacji męskich i żeńskich sztafet 4 × 100 metrów rozegrano same finały[81]. Złoty medal w trójskoku panów zdobył Francuz Teddy Tamgho[84], w biegach na 400 metrów przez płotki wygrali reprezentanci USA – Takecia Jameson wśród kobiet i Jeshua Anderson wśród mężczyzn[85]. Sheniqua Ferguson zwyciężyła w biegu na 200 metrów kobiet[86]. Tytuły mistrzowskie w biegu na 800 metrów zdobyli Sudańczyk Abubaker Kaki Khamis – aktualny halowy mistrz świata wśród seniorów[87] – oraz Rumunka Elena Mirela Lavric[85]. Drugim francuskim złotym medalistą czwartego dnia zawodów został Christophe Lemaitre, który o jedną setną sekundy pokonał Jamajczyka Nickel Ashmeade w biegu na 200 metrów[88]. Od 18:40 o medale rywalizowali także oszczepnicy – finałowy konkurs tej konkurencji przeciągnął się w czasie i zakończył po ostatnich biegach finałowych na 200 metrów – wśród których najlepszy okazał się Polak Robert Szpak, który po pasjonującej walce pokonał faworyta zawodów Egipcjanina Ihaba Al Sayeda Abdelrahmana i zdobył pierwszy medal dla gospodarzy mistrzostw[74][89][90].

Stadion w Bydgoszczy podczas mistrzostw

Przedostatniego dnia mistrzostw – w sobotę 12 lipca – odbyła się tylko sesja popołudniowa, którą o godzinie 15:00 rozpoczęły wieloboistki od startu w skoku w dal[91]. W tym samym czasie rozpoczęto rywalizację w finałowym konkursie rzutu młotem panów, w którym pierwsze miejsce zajął Amerykanin Walter Henning uzyskując wynik 76,40 będący nowym rekordem Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów[92]. Złoty medal w skoku o tyczce mężczyzn zdobył Raphael Holzdeppe z Niemiec[93], a w skoku w dal kobiet zwyciężyła Ivana Španović zdobywając pierwszy złoty medal dla Serbii w historii juniorskich mistrzostw globu[94]. Bieg na 100 m przez płotki zakończył się triumfem Teona Rodgers z USA[95], a w biegu na 3000 metrów wygrała Kenijka Mercy Cherono[93]. Po godzinie 18:00 odbył się finały męskich i żeńskich sztafet 4 × 100 metrów – złote medale przypadły zespołom Stanów Zjednoczonych[91]. Ostatnią konkurencją piątego dnia mistrzostw był bieg na 800 metrów do siedmioboju, w którym ostatecznie złoto przypadło Niemce Carolin Schäfer[96].

Niedziela 13 lipca była ostatnim dniem zawodów – odbywała się wówczas tylko sesja popołudniowa, w której przeprowadzono osiem finałów[97]. Od godziny 16:00 rywalizowali skoczkowie wzwyż wśród których najlepszy okazał Ukrainiec Bohdan Bondarenko[98]. Kilka minut po rozpoczęciu finału skoku wzwyż odbył się bieg na 3000 metrów panów[97], w którym pierwszy na metę dotarł Kenijczyk Jonathan Muia Ndiku[97]. W finale rzutu dyskiem kobiet zwyciężyła Chinka Xi Shangxue[99]. Mistrzem świata juniorów w biegu na 110 metrów przez płotki został Rosjanin Konstantin Szabanow – w 1979 na tym samym dystansie podczas rozegranych w Bydgoszczy mistrzostw Europy juniorów brązowy medal zdobył jego ojciec Georgij[100]. Bieg na 5000 metrów panów zakończył się zwycięstwem reprezentanta Etiopii Abrehama Cherkosa Feleke[101], a w biegu na 1500 metrów kobiet złoto przypadło Stephanie Twell z Wielkiej Brytanii[102]. Zawody zakończyła rywalizacja sztafet 4 × 400 metrów – wśród kobiet i mężczyzn w konkurencji tej złote medale przypadły zespołom Stanów Zjednoczonych[103].

Zawody zakończyły się oficjalnym przekazaniem przez szefa IAAF Lamine Diacka flagi organizacji prezydentowi kanadyjskiego Moncton, które było gospodarzem kolejnej edycji juniorskiego czempionatu[104].

Rezultaty[edytuj | edytuj kod]

WJR – rekord świata juniorów | AJR – rekord kontynentu w kategorii juniorów | CR – rekord mistrzostw świata | NJR – rekord kraju w kategorii juniorów | NR – rekord kraju
SB – najlepszy wynik w sezonie | WJL – najlepszy wynik na listach światowych juniorów w 2008 roku | PB – rekord życiowy

Mężczyźni[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja: 1. miejsce Rezultat 2. miejsce Rezultat 3. miejsce Rezultat Źródło
Bieg na 100 m Jamajka Dexter Lee 10,40 Południowa Afryka Wilhelm van der Vyver 10,42 Stany Zjednoczone Terrell Wilks 10,45 [105]
Bieg na 200 m Francja Christophe Lemaitre 20,83 PB Jamajka Nickel Ashmeade 20,84 Niemcy Robert Hering 20,96 [106]
Bieg na 400 m Stany Zjednoczone Marcus Boyd 45,53 WJL Grenada Kirani James 45,70 NJR Stany Zjednoczone O’Neal Wilder 45,76 [107]
Bieg na 800 m Sudan Abubaker Kaki Khamis 1:45,60 Kenia Geoffrey Kibet 1:46,23 PB Południowa Afryka André Olivier 1:47,57 [108]
Bieg na 1500 m Algieria Imad Touil 3:47,40 Kenia James Kiplagat Magut 3:47,51 Etiopia Demma Daba 3:47,65 [109]
Bieg na 5000 m Etiopia Abreham Cherkos Feleke 13:08,57 CR Kenia Mathew Kipkoech Kisorio 13:11,57 PB Etiopia Dejen Gebremeskel 13:11,97 [110]
Bieg na 10 000 m Kenia Josphat Kipkoech Bett 27:30,85 CR Kenia Titus Kipjumba Mbishei 27:31,65 PB Etiopia Ibrahim Jeilan 28:07,98 [111]
Bieg na 3000 m z przeszkodami Kenia Jonathan Muia Ndiku 8:17,28 PB Uganda Benjamin Kiplagat 8:19,24 Kenia Patrick Kipyegon Terer 8:25,14 PB [112]
Bieg na 110 m przez płotki[a] Rosja Konstantin Szabanow 13,27 WJL Stany Zjednoczone Booker Nunley 13,45 Jamajka Keiron Stewart 13,51 [113]
Bieg na 400 m przez płotki Stany Zjednoczone Jeshua Anderson 48,68 PB Stany Zjednoczone Johnny Dutch 49,25 Kuba Amaurys R. Valle 49,56 NJR [114]
Sztafeta 4 × 100 m  Stany Zjednoczone
Dante Sales
Antonio Sales
Marquise Goodwin
Terrell Wilks		 38,98 WJL  Jamajka
Oshane Bailey
Dexter Lee
Nickel Ashmeade
Yohan Blake		 39,25 SB  Południowa Afryka
Johannes Mosala
Roscoe Engel
Patrick Vosloo
Wilhelm van der Vyver		 39,70 [115]
Sztafeta 4 × 400 m  Stany Zjednoczone
Marcus Boyd
Bryan Miller
O’Neal Wilder
Jeshua Anderson		 3:03,86 WJL  Wielka Brytania
Louis Persent
Robert Davis
Nigel Levine
Jordan McGrath		 3:05,82 SB  Niemcy
Niklas Zender
Alexander Juretzko
Marc-John Dombrowski
Pascal Nabow		 3:06,47 SB [116]
Chód na 10 000 m Rosja Stanisław Jemieljanow 39:35,01 CR Chen Ding 39:47,20 AJR Hiszpania Lluís Torlá 40:29,57 PB [117]
Skok wzwyż Ukraina Bohdan Bondarenko 2,26 WJL Polska Sylwester Bednarek 2,24 SB Hiszpania Miguel Ángel Sancho 2,21 [118]
Skok o tyczce Niemcy Raphael Holzdeppe 5,50 Polska Paweł Wojciechowski 5,40 PB Niemcy Karsten Dilla 5,30 [119]
Skok w dal Stany Zjednoczone Marquise Goodwin 7,74 PB Białoruś Dzmitryj Astrouski 7,64 Hiszpania Eusebio Cáceres 7,59 [120]
Trójskok Francja Teddy Tamgho 17,33w Kuba Osviel Hernández 16,90w Bahrajn Mohamed Yusuf Salman 16,59 [121]
Pchnięcie kulą[b] Niemcy David Storl 21,08 WJL Rosja Aleksandr Bułanow 20,14 Chorwacja Marin Premeru 19,93 PB [122]
Rzut dyskiem[c] Niemcy Gordon Wolf 62,00 PB Chorwacja Marin Premeru 61,85 Ukraina Mykyta Nesterenko 61,01 [123]
Rzut młotem[d] Stany Zjednoczone Walter Henning 76,92 AJR Stany Zjednoczone Conor McCullough 75,88 PB Białoruś Aleh Dubicki 75,42 [124]
Rzut oszczepem Polska Robert Szpak 78,01 WJL PB Egipt Ihab Al Sayed Abdelrahman 76,20 NJR PB Łotwa Ansis Brūns 75,31 PB [125]
Dziesięciobój[e] Niemcy Jan Felix Knobel 7896 pkt. WJL Białoruś Eduard Michan 7894 pkt. NJR PB Serbia Mihail Dudaš 7663 pkt. NJR PB [126]

Kobiety[edytuj | edytuj kod]

Konkurencja: 1. miejsce Rezultat 2. miejsce Rezultat 3. miejsce Rezultat Źródło
Bieg na 100 m Stany Zjednoczone Jeneba Tarmoh 11,37 Wielka Brytania Ashlee Nelson 11,49 Bahamy Sheniqua Ferguson 11,52 [127]
Bieg na 200 m Bahamy Sheniqua Ferguson 23,24 Saint Kitts i Nevis Meritzer Williams 23,40 Grenada Janelle Redhead 23,52 [128]
Bieg na 400 m Nigeria Folashade Abugan 51,84 Stany Zjednoczone Jessica Beard 52,09 Kuba Susana Clement 52,36 [129]
Bieg na 800 m Rumunia Elena Mirela Lavric 2:00,06 CR Turcja Merve Aydın 2:00,92 NJR Holandia Machteld Mulder 2:02,05 PB [130]
Bieg na 1500 m Wielka Brytania Stephanie Twell 4:15,09 Etiopia Kalkidan Gezahegne 4:16,58 Wielka Brytania Emma Pallant 4:17,06 [131]
Bieg na 3000 m Kenia Mercy Cherono 8:58,07 SB Etiopia Bizunesh Urgesa 8:58,90 Etiopia Frehiwat Goshu 9:03,76 PB [132]
Bieg na 5000 m Etiopia Sule Utura 16:15,59 Etiopia Genzebe Dibaba 16:16,75 Kenia Nelly Ngeiywo 16:17,96 [133]
Bieg na 3000 m z przeszkodami Kenia Christine Kambua Muyanga 9:31,35 CR Kenia Elizabeth Mueni 9:36,50 PB Etiopia Korahubish Itaa 9:37,81 NJR [134]
Bieg na 100 m przez płotki Stany Zjednoczone Teona Rodgers 13,40 Jamajka Shermaine Williams 13,48 Kuba Belkis Milanés 13,49 [135]
Bieg na 400 m przez płotki Stany Zjednoczone Takecia Jameson 56,29 WJL Trynidad i Tobago Janeil Bellille 56,84 NJR PB Wielka Brytania Meghan Beesley 57,08 PB [136]
Sztafeta 4 × 100 m  Stany Zjednoczone
Jeneba Tarmoh
Shayla Mahan
Gabrielle Glenn
Tiffany Townsend		 43,66 WJL  Jamajka
Shawna Anderson
Kaycea Jones
Gayon Evans
Jura Levy		 43,98 SB  Brazylia
Bárbara de Oliveira
Bárbara Leôncio
Luana Correa
Rosângela Santos		 44,61 [137]
Sztafeta 4 × 400 m  Stany Zjednoczone
Lanie Whittaker
Jessica Beard
Erica Alexander
Takecia Jameson		 3:30,19  Ukraina
Olha Zemlak
Julija Krasnoszczok
Hanna Jaroszczuk
Julija Barałej		 3:34,20 NJR  Australia
Brittney McGlone
Trychelle Kingdom
Olivia Tauro
Angeline Blackburn		 3:34,23 SB [138]
Chód na 10 000 m Rosja Tatjana Miniejewa 43:24,72 CR Rosja Elmira Alembiekowa 43:45,16 PB Li Yanfei 44:24,10 PB [139]
Skok wzwyż Niemcy Kimberly Jess 1,86 Bułgaria Mirela Demirewa 1,86 SB Kuba Lesyanís Mayor
Belgia Hannelore Desmet		 1,86 PB [140]
Skok o tyczce Rosja Walerija Wolik 4,40 CR Rosja Jekatierina Kolesowa 4,40 CR Grecja Ekateríni Stefanídi 4,25 SB [141]
Skok w dal Serbia Ivana Španović 6,61 Białoruś Nastassia Mironczyk 6,46 Kuba Dailenys Alcántara 6,41 PB [142]
Trójskok Kuba Dailenys Alcántara 14,25 WJL Kuba Josleidy Ribalta 13,85 Grecja Paraskeví Papahrístou 13,74 [143]
Pchnięcie kulą Chile Natalia Ducó 17,23 Holandia Melissa Boekelman 16,60 Ma Qiao 16,55 SB [144]
Rzut dyskiem Xi Shangxue 54,96 SB Niemcy Julia Fischer 54,69 Chorwacja Sandra Perković 54,24 [145]
Rzut młotem Rumunia Bianca Perie 67,95 CR Czechy Kateřina Šafránková 63,13 Węgry Jenny Ozorai 60,80 [146]
Rzut oszczepem Ukraina Wira Rebryk 63,01 WJR PB Li Lingwei 59,25 PB Serbia Tatjana Jelača 58,77 NJR PB [147]
Siedmiobój Niemcy Carolin Schäfer 5833 pkt. PB Białoruś Jana Maksimawa 5766 pkt. Estonia Grit Šadeiko 5765 pkt. PB [148]

Klasyfikacja medalowa[edytuj | edytuj kod]

Podium mistrzostw na stadionie w Bydgoszczy
Serhij Bubka dekoruje medalistki rzutu oszczepem kobiet
Christine Kambua Muyanga – złota medalistka w biegu na 3000 m z przeszkodami
Imad Touil, zwycięzca biegu na 1500 m, zdobył jedyny medal dla Algierii

Podczas bydgoskich mistrzostw medale zdobyli reprezentanci 41 krajów[149] – o trzy mniej niż dwa lata wcześniej podczas czempionatu w Pekinie[9]. Najwięcej medali przypadło zawodnikom USA, którzy na podium stawali aż siedemnaście razy[150]. Gospodarze zawodów (wyróżnieni w poniższej tabeli) zdobyli trzy medale w tym jeden złoty[151]. W klasyfikacji punktowej ze 174 punktami pierwsze miejsce zajęły Stany Zjednoczone wyprzedzając Niemcy (122 punkty) i Kenię (102 punkty) – gospodarze zawodów z dorobkiem 50 punktów zajęli w tym zestawieniu 11. miejsce[152].

Miejsce Kraj Złoto
Złoto 		Srebro
Srebro 		Brąz
Brąz 		Suma
Razem
1  Stany Zjednoczone 11 4 2 17
2  Niemcy 6 1 3 11
3  Kenia 4 5 2 11
4  Rosja 4 3 0 7
5  Etiopia 2 3 5 10
6  Ukraina 2 1 1 4
7  Francja 2 0 0 2
 Rumunia 2 0 0 2
9  Jamajka 1 4 1 6
10  Kuba 1 2 5 8
11  Wielka Brytania 1 2 2 5
 Chiny 1 2 2 5
13  Polska 1 2 0 3
14  Serbia 1 0 2 3
15  Bahamy 1 0 1 2
16  Algieria 1 0 0 1
 Chile 1 0 0 1
 Nigeria 1 0 0 1
 Sudan 1 0 0 1
20  Białoruś 0 4 1 5
21  Chorwacja 0 1 2 3
 Południowa Afryka 0 1 2 3
23  Grenada 0 1 1 2
 Holandia 0 1 1 2
25  Bułgaria 0 1 0 1
 Czechy 0 1 0 1
 Egipt 0 1 0 1
 Saint Kitts i Nevis 0 1 0 1
 Trynidad i Tobago 0 1 0 1
 Turcja 0 1 0 1
 Uganda 0 1 0 1
32  Hiszpania 0 0 3 3
33  Grecja 0 0 2 2
34  Australia 0 0 1 1
 Bahrajn 0 0 1 1
 Belgia 0 0 1 1
 Brazylia 0 0 1 1
 Estonia 0 0 1 1
 Łotwa 0 0 1 1
 Węgry 0 0 1 1
Suma: 44 44 45 133

Rekordy[edytuj | edytuj kod]

Kirani James z Grenady ustanowił w finale biegu na 400 metrów rekord świata piętnastolatków

Złota medalistka w rzucie oszczepem kobiet – Ukrainka Wira Rebryk ustanowiła rekord świata juniorek w tej konkurencji – 63,01[153]. Zwycięzca biegu na 3000 metrów z przeszkodami – Kenijczyk Jonathan Muia Ndiku ustanowił wynikiem 8:17,28 rekord świata kadetów na tym dystansie[154][155]. W finale biegu na 400 metrów Grenadyjczyk Kirani James zdobywając srebrny medal ustanowił w finale rekord świata piętnastolatków – 45,70[156]. Najlepszy zawodnik w eliminacjach trójskoku mężczyzn – Australijczyk Henry Frayne ustanowił wynikiem 16,40 m rekord Australii i Oceanii w kategorii juniorów. Złoty medalista w rzucie młotem (o wadze 6 kilogramów) – Amerykanin Walter Henning ustanowił rekord Ameryki Północnej juniorów w tej konkurencji (76,92 m). Drugi zawodnik chodu na 10 000 metrów mężczyzn – Chińczyk Chen Ding ustanowił wynikiem 39:47,20 rekord Azji juniorów oraz rekord świata kadetów. Czwarta zawodniczka biegu na 3000 metrów z przeszkodami – Etiopka Halima Hassen ustanowiła w biegu finałowym rekord świata piętnastolatek (9:38,44)[157]. Zwyciężczyni konkursu trójskoku kobiet – Kubanka Dailenys Alcántara ustanowiła rekord świata szesnastolatek (14,25)[158].

W poniższej tabeli przedstawiono 4 krajowe rekordy w kategorii seniorów, które ustanowiono podczas zawodów.

Zawodnik Reprezentacja Konkurencja Rezultat
Leslie Murray  Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych bieg na 400 m przez płotki 52,64
Leslie Murray  Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych bieg na 400 m przez płotki 52,51[f]
Li Wen-hua  Chińskie Tajpej rzut dyskiem 52,71
Tatjana Jelača  Serbia rzut oszczepem 58,77

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Płotki juniorskie, o wysokości 99 centymetrów.
  2. ↑ Kula juniorska, o wadze 6 kilogramów.
  3. ↑ Dysk juniorski, o wadze 1,75 kilograma.
  4. ↑ Młot juniorski, o wadze 6 kilogramów.
  5. ↑ Płotki o wysokości 99 centymetrów, kula o wadze 6 kilogramów, dysk o wadze 1,75 kilograma.
  6. ↑ Poprawiony własny rekord kraju ustanowiony w eliminacjach.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Janusz Rozum, Daniel Grinberg, Zbigniew Jonik, Henryk Kurzyński, Leszek Luftam, Stefan Pietkiewicz, Tadeusz Wołejko: 90 lat polskiej lekkoatletyki 1919–2009. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2009. ISBN 978-83-902509-9-1.
  2. ↑ a b c d e Council Selects Four New Venues for Future Events – IAAF Council Meeting, Day Two [online], iaaf.org [dostęp 2010-11-23] [zarchiwizowane z adresu 2012-10-03] (ang.).
  3. ↑ Tomasz Jurek, Ignacy Krzewiński, Bernard Woltmann (red.): Lekkoatletyka w Polsce 1919 – 1994. Warszawa: Polskie Towarzystwo Naukowe Kultury Fizycznej, 1994. ISBN 83-900895-5-6.
  4. ↑ World and World Student Cross Country Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-11-26] (ang.).
  5. ↑ IAAF World Youth Championships [online], gbrathletics [dostęp 2010-11-26] (ang.).
  6. ↑ Miasto sportu [online], visitbydgoszcz.pl [dostęp 2010-11-27] (pol.).
  7. ↑ a b Wojciech Borakiewicz, Za dwa lata na stadionie Zawiszy odbędą się mistrzostwa świata juniorów w lekkiej atletyce [online], Gazeta.pl, 29 marca 2006 [dostęp 2010-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-05] (pol.).
  8. ↑ a b Laura Arcoleo, 12,000 attend last competition day as World Junior Champs conclude in Bydgoszcz [online], iaaf.org [dostęp 2010-11-27] (ang.).
  9. ↑ a b c „Lekkoatleta – Miesięcznik PZLA”, lipiec 2008. Andrzej Lasocki – redaktor naczelny. Łomianki: Sportpress. (pol.). 
  10. ↑ Łukasz Górka, Pozostaną dobre wspomnienia – podsumowanie 12. Mistrzostw Świata Juniorów [online], Sportowa Bydgoszcz, 17 lipca 2008 [dostęp 2010-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-31] (pol.).
  11. ↑ Sport może zniknąć z TVP [online], tvn24.pl [dostęp 2011-05-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-18] (ang.).
  12. ↑ 2004 World Juniors to be held in Grosseto [online], iaaf.org [dostęp 2012-05-02] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-01] (ang.).
  13. ↑ Puchar z prezydentem [online], pomorska.pl [dostęp 2011-03-16] (pol.).
  14. ↑ Andrzej Lasocki. MEJ 2007 w Hengelo. „Lekkoatleta”, 5/2005. Łomianki: Sportpress. 
  15. ↑ a b Paweł Kamiński, Mistrzostwa Świata Juniorów – Bydgoszcz 2008 [online], Sportowa Bydgoszcz, 29 marca 2006 [dostęp 2010-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (pol.).
  16. ↑ European Under 23 Championships [online], gbratheltics [dostęp 2010-11-27] (ang.).
  17. ↑ European Cup A Final and Super League [online], gbratheltics [dostęp 2010-11-27] (ang.).
  18. ↑ Na lekkoatletyczne mistrzostwa świata juniorów w 2008 roku stadion Zawiszy będzie miał nowy tartan [online], bydgoszcz.gazeta.pl [dostęp 2010-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-26] (pol.).
  19. ↑ a b Prezydent jedzie do Pekinu [online], Gazeta.pl, 10 sierpnia 2006 [dostęp 2010-11-27] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-05].
  20. ↑ Magdalena Zimna, Maciej Grześkowiak: – Zmiana nazwy stadionu Zawiszy była błędem [online], pomorska.pl [dostęp 2010-12-25] (pol.).
  21. ↑ a b Wojciech Borakiewicz, Modernizacja stadionu Zawiszy [online] [dostęp 2010-12-25] (pol.).
  22. ↑ a b Wojciech Borakiewicz, 42 mln złotych za przebudowę stadionu Zawiszy [online], stadiony.net [dostęp 2010-12-25] (pol.).
  23. ↑ a b Bydgoszcz: modernizacja Zawiszy to wydatek 71 milionów [online], stadiony.net [dostęp 2010-12-25] (pol.).
  24. ↑ a b c Sławomir Kabat, Bydgoszcz: wyzwanie na miarę mistrzostw świata [online], stadion.net [dostęp 2010-12-25] (pol.).
  25. ↑ Jak będą się nazywały polskie stadiony? [online], stadiony.net [dostęp 2010-12-25] (pol.).
  26. ↑ Anna Stasiewicz, Stadion Zawiszy czy Bydgoski Stadion Miejski? [online], pomorska.pl [dostęp 2010-12-25] (pol.).
  27. ↑ Będziemy walczyć o stadion Zawiszy! [online], zawiszafans.pl [dostęp 2010-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2010-02-24] (pol.).
  28. ↑ „Odkrywca 2008” dla Bydgoskiego Stadionu Miejskiego [online], bydgoszcz.pl [dostęp 2010-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2011-01-22] (pol.).
  29. ↑ New stadium awaits World Junior Championships [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-25] (ang.).
  30. ↑ Tomasz Froehlke, Tamex Cup 2008 – VIII Europejski Festiwal Lekkoatletyczny [online], pomorska.pl [dostęp 2010-12-25] (pol.).
  31. ↑ Paweł Jackowski, Lukyanenko joins 6-metre club, while Vlasic takes 30th straight victory in Bydgoszcz [online] [dostęp 2010-12-26] (ang.).
  32. ↑ IAAF Class 1 Certificate, CONIPUR M, Bydgoszcz (Poland) [online], conica.basf.com [dostęp 2010-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2008-10-11] (ang.).
  33. ↑ List of Certified Athletics Facilities – as at 1st December 2010 [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-25] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-19] (ang.).
  34. ↑ Zawisza zrobił wrażenie na człowieku z IAAF [online], stadiony.net [dostęp 2010-12-26] (pol.).
  35. ↑ a b Tomasz Froehlke, Obwodnica to piekło [online], pomorska.pl, 16 maja 2008 [dostęp 2010-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-08] (pol.).
  36. ↑ Konferencja Prasowa – Lekkoatletyczne Mistrzostwa Świata Juniorów w Bydgoszczy [online], bieganie.pl [dostęp 2010-12-26] (pol.).
  37. ↑ PLL LOT doleci [online], pomorska.pl [dostęp 2010-12-26] (pol.).
  38. ↑ Tomasz Froehlke, Transport do Bydgoszczy niezagrożony! [online], pomorska.pl, 23 maja 2008 [dostęp 2010-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2014-08-08] (pol.).
  39. ↑ Bydgoskie dworce do remontu [online], Podróż Koleją Po Polsce [dostęp 2010-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-07] (pol.).
  40. ↑ Dawid Maćkowski, Dworzec na Leśnym wreszcie się zmienia [online], bydgoszcz.com [dostęp 2010-12-26] (pol.).
  41. ↑ Krzysztof Aładowicz, Wiadukt na Gdańskiej będzie na czas [online], Gazeta.pl, 4 lutego 2008 [dostęp 2010-12-26] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-31] (pol.).
  42. ↑ Na mistrzostwa w lekkiej atletyce samochód zostaw w domu [online], pomorska.pl [dostęp 2010-12-26] (pol.).
  43. ↑ Zobacz mistrzów sportu, a potem zajrzyj do zoo [online], express.bydgoski.pl [dostęp 2010-12-26] (pol.).
  44. ↑ a b c d e Łukasz Malinowski, 12 Mistrzostwa Świata Juniorów w Lekkiej Atletyce – wydźwięk promocyjny [online], Studencka Strefa Aktywności Bydgoszcz [dostęp 2010-12-27] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-07] (pol.).
  45. ↑ Chris Turner, Bydgoszcz LOC goes to the top to promote 2008 World Juniors [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-27] (ang.).
  46. ↑ a b c Tomasz Froehlke, Przygotowania do MŚ juniorów [online], pomorska.pl [dostęp 2010-12-27] (pol.).
  47. ↑ Caryca Jelena [online], pomorska.pl [dostęp 2010-12-27] (pol.).
  48. ↑ a b Tomasz Froehlke, Mistrzostwa za niespełna dwa miesiące [online], pomorska.pl [dostęp 2010-12-27] (pol.).
  49. ↑ Tomasz Froehlke, Nasi promowali się w stolicy [online], pomorska.pl [dostęp 2010-12-27] (pol.).
  50. ↑ Trwają przygotowania do bydgoskich Mistrzostw Świata Juniorów [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2012-02-21] (pol.).
  51. ↑ a b c Tomasz Froehlke, 12. Mistrzostwa Świata Juniorów czas zacząć! [online], pomorska.pl [dostęp 2011-02-04] (pol.).
  52. ↑ Timetable/Results – Day 1 [online], iaaf.org [dostęp 2011-02-04] (ang.).
  53. ↑ a b c d e f Atrakcje na otwarcie mistrzostw [online], bydgoszcz.pl [dostęp 2011-02-04] (pol.).
  54. ↑ Wieczorem uroczyste otwarcie Mistrzostw Świata Juniorów w Lekkiej Atletyce [online], pomorska.pl [dostęp 2011-02-04] (pol.).
  55. ↑ Koncerty [online], Kapela ze Wsi Warszawa [dostęp 2011-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2009-04-27] (pol.).
  56. ↑ Sunrise Avenue w Bydgoszczy [online], Interia.pl, 2 lipca 2008 [dostęp 2011-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-11] (pol.).
  57. ↑ Sunrise Avenue wystąpi w Bydgoszczy [online], Onet.pl, 2 lipca 2008 [dostęp 2011-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-16] (pol.).
  58. ↑ Sprawa zakłócenia przebiegu imprezy lekkoatletycznej w Bydgoszczy – uniewinnienia [online], hghrpol.waw.pl [dostęp 2011-02-04] [zarchiwizowane z adresu 2016-03-05] (pol.).
  59. ↑ Steve Landells, IAAF World Junior Championships get underway in Bydgoszcz – Day One Morning report [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  60. ↑ a b Timetable/Results Day 1 [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  61. ↑ Laura Arcoleo, Men’s Shot Put Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  62. ↑ Janusz Rozum, MŚJ – Dzień I – 4. lokata Krawczaka [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki [dostęp 2011-05-04] (pol.).
  63. ↑ Laura Arcoleo, Women’s 5000 m [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  64. ↑ a b Timetable/Results Day 2 [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  65. ↑ Anthony Foster, Women’s Race Walk offers first Championship record – IAAF World Junior Championships Day Two Morning Report [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  66. ↑ a b c Steve Landells, Another gold for Perie, Kenyan double and Sprint finals – IAAF World Junior Championships Day Two Evening Report [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  67. ↑ Laura Arcoleo, Men’s Long Jump [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  68. ↑ Anthony Foster, Women’s 100m [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  69. ↑ Paul Halford, Men’s 100m [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  70. ↑ a b Timetable/Results Day 3 [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  71. ↑ Paul Halford, Women’s High Jump [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  72. ↑ Steve Landells, Women’s Shot Put [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  73. ↑ Laura Arcoleo, Women’s Triple Jump [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  74. ↑ a b c Trzy polskie medale w Bydgoszczy [online], wiadomosci24.pl [dostęp 2011-05-04] (pol.).
  75. ↑ Paul Halford, Men’s 400m [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  76. ↑ Laura Arcoleo, Women’s Javelin Throw [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  77. ↑ World Junior record for Vira Rebryk in Bydgoszcz [online], European Athletics [dostęp 2011-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-29] (ang.).
  78. ↑ Paul Halford, Men’s 1500 m [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  79. ↑ Laura Arcoleo, Women’s 400m [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  80. ↑ Steve Landells, Decathlon [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  81. ↑ a b c d Timetable/Results Day 4 [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  82. ↑ Steve Landells, Second gold for Russia in Race Walk – IAAF World Junior Championships – Day Four Morning Report [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  83. ↑ Steve Landells, Women’s Pole Vault [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  84. ↑ Laura Arcoleo, Men’s Triple Jump [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  85. ↑ a b Paul Halford, Kaki given a race in the 800m, First gold for Poland – IAAF World Junior Championships – Day Four Evening Report [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  86. ↑ Anthony Foster, Women’s 200m [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  87. ↑ 2008 IAAF World Indoor Championships – Men’s 800m [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2008-03-21] (ang.).
  88. ↑ Laura Arcoleo, Men’s 200m [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  89. ↑ Steve Landells, Men’s Javelin Throw [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  90. ↑ Janusz Rozum, MŚJ – Dzień IV – Złoto dla Roberta SZPAKA [online], Polski Związek Lekkiej Atletyki, 12 lipca 2008 [dostęp 2011-05-04] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-02] (pol.).
  91. ↑ a b Timetable/Results Day 5 [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  92. ↑ Anthony Foster, Men’s Hammer Throw [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  93. ↑ a b Paul Halford, Too easy for pole vaulter Holzdeppe – IAAF World Junior Championships – Day Five Evening Report [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  94. ↑ Laura Arcoleo, Serbia has its first World Junior champion! [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  95. ↑ Steve Landells, Tackecia Jameson believes Bydgoszcz is only the start of a promising athletics career [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  96. ↑ Steve Landells, Hepathlon [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  97. ↑ a b c Timetable/Results Day 6 [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  98. ↑ Laura Arcoleo, Men’s High Jump [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  99. ↑ Paul Halford, Women’s Discus Throw [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  100. ↑ Laura Arcoleo, Shabanov runs on father's track in Bydgoszcz [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  101. ↑ Paul Halford, Men’s 5000m [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  102. ↑ Anthony Foster, Women’s 1500m [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  103. ↑ Steve Landells, Cherkos' Champs' record and 3 World Junior leads conclude World Junior Champs – Day Six Report [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  104. ↑ Aleksandra Szmigiel i Piotr Łudzik, Szósty dzień Mistrzostw Świata Juniorów [online], bieganie.pl [dostęp 2011-05-04] (pol.).
  105. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 100 Metres – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-19] (ang.).
  106. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 200 Metres – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-19] (ang.).
  107. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 400 Metres – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-19] (ang.).
  108. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 800 Metres – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-19] (ang.).
  109. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 1500 Metres – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  110. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 5000 Metres – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2012-01-19] (ang.).
  111. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 10000 Metres – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  112. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 3000 Metres Steeplechase – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  113. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 110 Metres Hurdels – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  114. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 400 Metres Hurdels – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  115. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 4 × 100 – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] [zarchiwizowane z adresu 2008-07-17] (ang.).
  116. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 4 × 400 – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  117. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 10,000 Metres Race Walks – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  118. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – High Jump – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  119. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Pole Vault – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  120. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Long Jump – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  121. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Triple Jump – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  122. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Shot Put – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  123. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Discus Throw – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  124. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Hammer Throw – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  125. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Javelin Throw – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  126. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Dechatlon – M Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  127. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 100 Metres – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  128. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 200 Metres – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  129. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 400 Metres – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  130. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 800 Metres – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  131. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 1500 Metres – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  132. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 3000 Metres – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  133. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 5000 Metres – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  134. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 3000 Metres Steeplechase – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  135. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 100 Metres Hurdles – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  136. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 400 Metres Hurdles – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  137. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 4 × 100 Metres – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  138. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 4 × 400 Metres – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  139. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – 10,000 Metres Race Walking – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  140. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – High Jump – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  141. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Pole Vault – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  142. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Long Jump – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  143. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Triple Jump – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  144. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Shot Put – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  145. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Discus Throw – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  146. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Hammer Throw – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  147. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Javelin Throw – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  148. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Hepathlon – W Final [online], iaaf.org [dostęp 2011-03-16] (ang.).
  149. ↑ 2008 IAAF World Junior Championships – Medal Table [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-18] (ang.).
  150. ↑ United States Medal [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-18] (ang.).
  151. ↑ Poland Medal [online], iaaf.org [dostęp 2010-12-18] (ang.).
  152. ↑ Placing Table [online], iaaf.org [dostęp 2011-05-04] (ang.).
  153. ↑ World Junior record for Vira Rebryk in Bydgoszcz [online], European Athletics [dostęp 2011-04-04] [zarchiwizowane z adresu 2012-07-29] (ang.).
  154. ↑ Biuletyn iaaf sprzed mistrzostw świata 2009 [online], s. 50 [dostęp 2010-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-06] (ang.).
  155. ↑ Men 3000SC U18 [online], AthleRecords [dostęp 2010-12-23] (ang.).
  156. ↑ Biuletyn iaaf sprzed mistrzostw świata 2009 [online], s. 66 [dostęp 2010-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-06] (ang.).
  157. ↑ Biuletyn iaaf sprzed mistrzostw świata 2009. s. 73. [dostęp 2010-12-23]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-08-06)]. (ang.).
  158. ↑ Biuletyn iaaf sprzed mistrzostw świata 2009 [online], s. 74 [dostęp 2010-12-23] [zarchiwizowane z adresu 2009-08-06] (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Mistrzostwa świata U20 w lekkoatletyce

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Mistrzostwa_Świata_Juniorów_w_Lekkoatletyce_2008&oldid=73531958”