Mistrzostwa Polski w piłce nożnej (1922) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Mistrzostwa Polski 1922

1921 1923
Szczegóły
Państwo	Polska
Organizator	PZPN
Poziom ligowy	Pierwszy
Edycja	3
Liczba zespołów	8
Termin	29 lipca 1922 – 22 października 1922
Liczba meczów	26
Liczba stadionów	8 (w 8 miejscowościach)
Liczba bramek	154
Zwycięzca	Pogoń Lwów (1. tytuł)
Król strzelców	Wacław Kuchar (21 goli[1])

Pogoń Lwów

Polonia Warszawa

Warta

Cracovia

ŁKS

WKS Lublin

Ruch

Strzelec Wilno

Lokalizacja siedzib klubów, grających w fazie finałowej mistrzostw Polski 1922.

Mistrzostwa Polski w piłce nożnej 1922 – 3. edycja oficjalnych mistrzostw Polski w piłce nożnej mężczyzn, a druga dokończona oraz zakończona wyłonieniem zwycięzcy (mistrzostwa Polski 1920 zostały bowiem przerwane na skutek trwającej wojny polsko-bolszewickiej). Organizatorem rozgrywek był Polski Związek Piłki Nożnej (PZPN). Całą rywalizację przeprowadzono systemem mieszanym (quasi ligowym) w roku kalendarzowym 1922, jako sezonie (tzw. cyklem „wiosna-jesień”).

Zmagania decydującej fazy mistrzostw (fazy finałowej) trwały 85 dni – od 29 lipca 1922 do 22 października 1922. W 26 spotkaniach (25 rozstrzygniętych i 1 remisowym) – rozegranych w jej ramach – uzyskano 154 bramki, co daje średnią 5,92 gola na mecz. Tytuł mistrza Polski wywalczyła Pogoń Lwów, a koronę króla strzelców – jej zawodnik – Wacław Kuchar, zdobywca 21 trafień^[2].

Na początku stycznia 1922 funkcjonowało w Polsce już osiem Okręgowych Związków Piłki Nożnej. Do pięciu istniejących wcześniej okręgów (krakowskiego, lwowskiego, łódzkiego, poznańskiego i warszawskiego) dołączyły trzy kolejne: górnośląski (następnie pod nazwą śląski), lubelski oraz wileński. Spowodowało to zwiększenie liczby okręgowych mistrzostw Klasy A, a tym samym liczby drużyn bezpośrednio walczących o tytuł mistrza Polski (z pięciu do ośmiu). Nowe OZPN-y przyjęto w poczet członków piłkarskiej centrali podczas 3. Walnego Zgromadzenia PZPN, zorganizowanego w dniu 26 lutego 1922 w Krakowie. W jego trakcie zatwierdzono też regulamin mistrzostw wraz ze zmianami. Wzorem dwóch wcześniejszych sezonów przewidywał on walkę o tytuł mistrzowski w cyklu „wiosna-jesień” oraz w dwóch fazach: okręgowych mistrzostwach Klasy A i ogólnokrajowym turnieju finałowym. W obydwu z nich grano systemem ligowym – „każdy z każdym, mecz i rewanż”. Różnicą w stosunku do poprzednich lat był fakt rezygnacji z przeprowadzania centralnych mistrzostw Klasy B (ze względu na wysokie koszty), a także zorganizowanie turnieju finałowego w dwóch równorzędnych grupach (północnej i południowej). Siłą rzeczy, kolejną nowością była więc konieczność rozegrania dodatkowych spotkań finałowych, pomiędzy zwycięzcami każdej z grup (w formule pucharowego dwumeczu „u siebie i na wyjeździe”). Wywalczenie tytułu mistrza Polski nie dawało prawa występu w fazie finałowej następnej edycji^[2], bowiem podczas 3. Walnego Zgromadzenia PZPN odrzucono wniosek o dopuszczenie do finałów mistrzostw Polski obrońcy tytułu, jeśli zajmie on 2. miejsce w mistrzostwach swojego okręgu. Postanowiono za to założyć centralną kartotekę piłkarzy-członków związku i klubów, której podstawą była legitymacja zgłoszeniowa^[3].

Faza eliminacyjna[edytuj | edytuj kod]

 Osobny artykuł: Okręgowe ligi polskie w piłce nożnej (1922).

Faza finałowa[edytuj | edytuj kod]

Etap pierwszy[edytuj | edytuj kod]

Tabela końcowa grupy północnej[edytuj | edytuj kod]

Tabela końcowa grupy południowej[edytuj | edytuj kod]

Legenda:

Finał[edytuj | edytuj kod]

Finałowy dwumecz o tytuł mistrza Polski 1922, pomiędzy zwycięzcami obydwu grup fazy finałowej:

15 października 1922	Warta Poznań Staliński  70'	1 : 1 (0:0)	Pogoń Lwów  49' Wa. Kuchar	Stadion przy ulicy Rolnej, Poznań Widzów: 7 000

22 października 1922	Pogoń Lwów Wa. Kuchar  56', 85', 86' Batsch  75'	4 : 3 (0:1)	Warta Poznań  38' Prymka  55' Przybysz  88' Dabert	Park Sportowy, Lwów Widzów: 6 000

Najlepsi strzelcy[edytuj | edytuj kod]

Ciekawostki[edytuj | edytuj kod]

• Dla drużyny Strzelca Wilno udział w fazie finałowej mistrzostw Polski sezonu 1922 był pierwszym i zarazem ostatnim razem występem na tym etapie rozgrywek^[2];
• W fazie finałowej mistrzostw Polski 1922 zespół Pogoni Lwów zdobył średnio 5,25 gola na mecz. To obok ich osiągnięcia z następnego sezonu (5,33 bramek na mecz) drugi najlepszy tego typu bilans w historii mistrzostw Polski^[4].

Klasyfikacja medalowa po MP 1922[edytuj | edytuj kod]

	Klub
1.	Cracovia	1	0	1
2.	Pogoń Lwów	1	0	0
3.	Warta Poznań	0	1	1
4.	Polonia Warszawa	0	1	0
5.	ŁKS Łódź	0	0	1

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

• Polskie nieligowe rozgrywki w piłce nożnej
• Okręgowe ligi polskie w piłce nożnej (1922)

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

• Gowarzewski A. i inni: Liga Polska (Encyklopedia piłkarska Fuji, tom 25). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2000, s. 1–216. ISBN 83-88232-02-9.
• Gowarzewski A. i inni: 75 lat PZPN Księga jubileuszowa (Encyklopedia piłkarska Fuji, tom 12). Katowice: Wydawnictwo GiA, 1994, s. 1–199. ISBN 83-902751-1-2.
• Gowarzewski A. i inni: Album 80 lat PZPN (Encyklopedia piłkarska Fuji). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2000.brak strony w książce
• Gowarzewski A. i inni: Album 90 lat PZPN (Encyklopedia piłkarska Fuji). Katowice: Wydawnictwo GiA, 2010.brak strony w książce
• Hałys J.: Polska Piłka Nożna. Kraków: Krajowa Agencja Wydawnicza, 1986, s. 1–995. ISBN 83-03-00804-8.